chapter 4

231 10 0
                                    

jho's pov

"sino yun ate" jaja, my sister asked nang makarating ako sa loob.

"ang alin?" patay malisya kong tanong.

i know what she was talking about, ayaw ko lang na masyadong halata.

"anong alin? yung nag drive sayo"

i looked at her.

"oh friend ko yun, nakilala ko sa park" i explained.

hindi na sya umimik pa at tinulungan na lang ako sa pag ayos ng aking mga binili kanina. i smiled when i saw my pooh inside the plastic.

i grabbed it out from the plastic at inipit ko sa kamay ko.

"san si bella?" i asked jaja nang kunin ko ang binili kong laruan para sa kaniya kanina.

"she's already sleeping ate, sa kwarto mo" i just nodded at her.

once we were done with the plastics, i already proceeded to my room. iniligay ko sa kama ko ang mga hawak ko then sat.

i slowly rubbed bella who was already sleeping on the side of my bed. pinagmasdan ko sya saglit then kissed her.

she really takes that tiredness away from me.

bella is a witness of my everyday life. kahit noong bata pa ako, sya ang palaging kasama ko sa kwarto pag umiiyak ako.

flashback

"jhoana buksan mo ang pinto" narinig kong sigaw ni papa habang hinahampas ang pinto.

i burried myself into my pillow and cried even more. i was accused of cheating, it hurts me more that no one listens kahit anong paliwanag ko.

my friends, well fake friends accused me of doing it. nahuli lang sila dinamay pa ako.

im not going to lie, pumasok sa isip kong mag cheat but God knows i can't do it. ayaw kong kainin ako ng konsensya ko araw araw dahil sa gusto ko lang pumasa.

"john, john please hayaan mo muna ang anak mo" narinig ko si mama habang pinapakalma si papa.

i knew successful si mama sa pagpapakalma kay papa kasi narinig ko ang tisnelas ni papa na lumalakad papalayo and soon enough narinig ko na rin na umalis si mama sa may pinto.

it made even tear more dahil kahit alam kong galit si mama ay naawa pa rin sya sakin. i continued to sob but was stopped nang may narinig ako.

it was bella, my 5 month old bella.

masyado ata akong napaiyak hindi ko nanotice na kanina pa pala si bella sa loob ng kwarto. i called for her attention at buti naman ay sumunod sya sa akin.

as soon as she hopped into my bed, i immediately hugged her. she licked me in my face that just made me laugh.

"im sorry, nagising ba kita"  i said then rubbed her head.

she didn't respond, i mean she really wouldn't, she's a dog. but i can feel that she understands me and i know she can feel me.

long time ago some woman randomly told me na dogs are our forever friend. na kahit saktan mo sila at hindi mo sila maalagan ng maayos they would still find you and would ask for a scrub. they'd still comfort at the end of the day kahit anong mangyari.

yun din ang isa sa mga dahilan kung bakit gusto ko ng aso. tho mahirap silang alagaan and magastos, alam ko sa sarili ko na they're the only ones na totoong mag sstay sa buhay mo. 

It All Began With This Where stories live. Discover now