Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
••
2 bölümdür Y/N'in hali cidden bu.
••
˚ * . * * ⋆ . · ⋆ ˚ ˚ ✦ ⋆ · * ˚
Suna'nın sesini duyduğunda tüm endişelerin ve korkuların bir anda silinip gitmişti.
Çocuğun yakasından tuttuğu gibi biraz ilerideki ağaca fırlattı. Biraz önce barda yediği dayağın etkisiyle afallamış çocuk, şimdi daha da kötüsüne şahit olacaktı.
Suna, ağaca yaslanıp destek alan çocuğun karnına sağlam bir şekilde geçirdi. Çıkan sesi sen bile duymuştun.
"Aah!" Acı içinde bağırmasıyla beraber kan kusması bir olmuştu. Ağzında kalan kanı yere tükürdü.
"Tükür orospu çocuğu tükür. Birazdan Y/N'in adını söyleyebildiğin dilini öyle bir sikeceğim ki ne tükürebileceksin ne tekrar sevgilimin adını söyleyebileceksin!" Suna bu lafının ardından yumruğunu çocuğun çenesine indirdi.
Kendinde olsan muhtemelen şu an Suna'yı durdurmaya çalışırdın. Ama hem bacağın acıyordu hem de durdurasın yoktu. Eğer Suna gelmeseydi sana yapabileceklerini aklından geçirdiğinde yine ağlamaya başladın. Niyeti muhtemelen onlardı.
Suna çocuğu bayılana kadar dövmüştü ve sen de bunu yerden öylece izlemiştin. Çocuğun son halini görünce aniden kusma isteğin geldi. Birkaç kere öğürmene rağmen bunu başaramadın. Senin öğürdüğünü duyan Suna sanki senin orda olduğunu unutmuş da yeni hatırlıyormuş gibi arkasını döndü. Saniyesinde senin yanında bitip yere çöktü.
"İyi misin bebeğim?" Yüzünün önüne düşen saçlarını kulaklarının arkasına sıkıştırdı ve yüzünü elleriyle kavradı.
Başını olumsuz anlamda salladın. "Bacağım çok acıyor. Midem bulanıyor. Başım ağrıyor. Elim de acıyor." Dolu gözlerinle ona baktın. Seni tek hamlede kucağına alıp arabasına götürdü.
Seni ön yolcu koltuğuna yerleştirdikten sonra kemerini taktı. Bu sırada arabanın içini dolduran Suna'nın telefon sesiyle ikiniz de telefonuna uzandınız. Onun da uzandığını görünce pes edip geri çektin elini.
"Efendim?"
...
"Geçen günkü orospu çocuğu Y/N'yi sıkıştırmış. Ona biraz haddini bildirdim."
"Rin."
"Efendim güzelim?"
"Atsumu mu o?" Başını olumlu anlamda salladı.
"Arabam orda kaldı ikizler beraber gelip biri benimkini alsa ya?"
"Atsumu Y/N'nin arabası Loner'da kalmış ikiniz beraber gelin de biriniz alsın."
...
"Aynen orda buluşalım." Suna telefonunu kapatıp sürücü koltuğundaki yerini buldu.
"Rin."
"Efendim canım?"
"Ben telefonumu kaybettim."
Derin bir sessizlikten sonra nihayet yanıt alabildin.
"Nerde?"
"Nerden bıraktığımı bilsem kaybeder miyim sence!" Burnunu çektin. "Ama beni zorla götürmeye kalktığında yan masadan bir tane adam ona yumruk attı. O sırada dengesini kaybedince çantamı ve telefonumu yere düşürdü. Çantamı aldım ama telefonum yok."
"Buluruz şimdi merak etme."
Çok geçmeden bara tekrar varmıştınız. Suna sana beklemeni söyleyip arabadan indiğinde tekrar ağlamaya başlamıştın. Yalnız kalmak istemiyordun. Bacağın acıdığı için hiçbir yere gidemiyordun. Suna derin bir nefes alarak senin kemerini çözdü ve seni kucağına aldı.
"Teşekkür ederim." Kafanı onun boynuna gömdün.
Kapıdaki güvenlikle konuşmanız telefonunu bulmanız için yeterli olmuştu bile. Telefonuna kavuştuğun için mutluydun çünkü şu an hala alkolün etkisindeydin. Ayık olsaydın çok umursayacağın bir şey değildi.
Telefonun eline geçtiğinde gözlerin sevinçle parladı. Yüzünün bu halini gören Suna gülümsemeden edememişti. Ona bakıp tekrar teşekkür ettin ve sarıldın. Sarılırken saçlarını ve belini okşamasını özlemiştin bunu inkar edemezdin. Ve onu ne kadar özlediğini ve hala ne kadar sevdiğini fark etmeni sağlayatan şey sana tekrar eskisi gibi sarılmasıydı.
˚ * . * * ⋆ . · ⋆ ˚ ˚ ✦ ⋆ · * ˚
Sırf ben de olayları merak ettiğim için bölüm yazıyorum bu arada... aklımda başka planlar vardı kitap için ama anlık olarak böyle gelişti. Bu şekilde hikayeyi de biraz uzatmış oldum açıkçası, şikayetçi değilim. :)
