Desharow's Merman

အခန်း(၁၈)

today Agres fed Desharow his dick

hello bae ... 

ကျွန်တော့်၌ ပြေးစရာမြေပင် မရှိတော့။

ပထမဦးဆုံးအကြိမ်အဖြစ် စိတ်ဖြင့် ညှိုယူဖမ်းစား လုပ်ဆောင်ခြင်းဆိုသည့် စကား၏အဓိပ္ပါယ်ကို ကျွန်တော် ခံစားမိလာခဲ့သည်။

လှေကားအတက်အဆင်းက ရေသူထီးရဲ့ရွှေ့လျားမှုကို နှောင့်နှေးစေတာကြောင့် ထိုအခိုက်အတန့်ကိုအခွင့်ကောင်းယူပြီး တွားသွားရင်းပင် ကျွန်တော်ကိုယ်ကို ရွှေ့လျားလိုက်သည်။ သူ့ရဲ့အရိပ်က ကျွန်တော့်တစ်ကိုယ်လုံးကိုဖုံးလွှမ်းသွားတဲ့အချိန် မေ့ဆေးသေနတ်ကိုလည်း ကျွန်တော့်လက်ထဲ ကိုင်ထားခဲ့ပြီဖြစ်သည်။

"အက် ...ဂ်ရေ့စ် ....အက်....ဂ်ရေ့စ် ....."

ရေသူထီး၏အသံ၌ သည်းမခံနိုင်ခြင်းတို့ပြည့်နှက်နေပြီး သူ့နှုတ်ထွက်အသံတို့က ကြောက်စရာကောင်းသော မြေခွေးတစ်ကောင်၏ အလွန်တရာမှဆာလောင်မွတ်သပ်နေစဉ် မြည်ကြွေးသောအသံကဲ့သို့ ဆင်တူနေသည်။ နောက်ခနလေးတွင်ပဲ သူက ကျွန်တော့်ကို တစ်စစီ ဆွဲဖြဲပစ်တော့မည့်အတိုင်းပင်။

'ဒီအချိန်မှာပဲ ကျွန်တော့်ကိုယ်ကို ကယ်တင်ဖို့က သိပ်ကိုနောက်ကျသွားပြီမှန်း ကျွန်တော် ခံစားမိခဲ့သည်။'

ကြောက်ရွံ့တုန်လှုပ်စွာဖြင့် ခါးကိုနှိမ့်ချပြီး မေ့ဆေးသေနတ်ကို မြှောက်ကာ ရေသူထီးကို ချိန်ရွယ်ထားလိုက်သည်။ မဝေးလှသောအကွာအဝေး၏အမှောင်ထုထဲ၌ တောက်ပနေသည့် မျက်ဝန်းများက ကျွန်တော့်ကို တသိမ့်သိမ့်တုန်တက်သွားစေပြီး သေနတ်မောင်းကိုလည်း တုံ့ဆိုင်းခြင်းမရှိ ကျွန်တော် ဆွဲတင်ခဲ့သည်။ သေနတ်မှ 'ကလစ်'ဟူသောအသံတစ်ခုထွက်ပေါ်လာပေမယ့် ကျည်တော့ ထွက်မလာခဲ့။

'သေနတ်ပြောင်းအတွင်း၌ မည်သည့်အရာမှ ရှိမနေခဲ့ဘူး။'

'သေလိုက်ပါတော့ ... ဘာလို့ မေ့ဆေးသေနတ်ထဲမှာ ကျည်တစ်တောင့်ပဲ ရှိတာလဲ။ မဖြစ်နိုင်လိုက်တာ !'

မေ့ဆေးသေနတ်ထဲ၌ ကျည်မရှိသည့်အခြေအနေကို ကျွန်တော်သိပြီးနောက်မှာ ရေသူထီးက နောက်ဆုံးသောလှေကားထစ်ပေါ် ရောက်နေပြီဖြစ်သည်။ တည့်မတ်စွာရပ်တည်နေသောအမြီးနှင့် ကော့ဖြာနေသော သူ့နှုတ်ခမ်းပါးများက အန္တရာယ်ရှိစွာပြုံးရင်း ကျွန်တော့်ကိုငုံ့ကြည့်ကာ ဖြည်းဖြည်းချင်း အနားသို့ တိုးကပ်လာခဲ့သည်။