Chapter(29)

3.2K 454 16
                                    


Chapter(29)

ကျွန်တော် အက်ဂ်ရေ့စ်ဆီသို့ ချက်ချင်း လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။ လူ သုံးလေးယောက်က အလွန်ကြီးမားသော ချိန်းကြိုးကို ကိုင်ထားကြပြီး အက်ဂ်ရေ့စ်၏ခန္ဓာကိုယ်ကို ဘက်ပေါင်းစုံမှ ချည်နှောင်နေကြရာ ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံး၌ အမြီးသာ လှုပ်ရှားနိုင်သည်အထိ၊ သူ့ရဲ့ လက်သည်းများက သူ့ကိုတင်းတင်းကြပ်ကြပ်တုပ်နှောင်နေသော ချိန်းကြိုးကို ကုပ်ခဲထားပြီး ချုပ်တည်းမှုအောက်မှ ထွက်ပေါ်လာသော အသံသဲ့သဲ့ဖြင့် ညည်းထွားနေခဲ့သည်။

အက်ဂ်ရေ့စ်က သေနတ်ဖြင့် အပစ်ခံထားရပြီး သွေးပြာပြာတို့က ရှည်လျားသော ငါးမြီးတစ်လျှောက်မှ ကုန်းပတ်ပေါ်သို့ အိုင်ကျနေသည်။ သို့ပေမယ့် သူက ပင်လယ်ဓားပြတွေနှင့် သားရေကျနေသည့် အနေအထားတွင်ရှိပြီး ပြန်လည်တိုက်ခိုက်ဖို့ ဆန္ဒလုံးဝမရှိပါလေ။ လှိုင်းထန်နေသော ပင်လယ်ကြီးပင် ငြိမ်ဝပ်လို့ ... အုံ့ဆိုင်းလျက်ရှိသည့် မြူနှင်းတို့လည်း ပျောက်ကွယ်သွားသည်မှာ အလိုအလျောက်ပင်။

ထိုအချိန်အခိုက်အတန့်လေး၌ မလှမ်းမကမ်း အဝေးတစ်နေရာမှ သင်္ဘောတစ်စင်းကို ကျွန်တော်မြင်လိုက်ရသည်။ မှားယွင်းမြင်သည်ဟု တွေးမိသော်ငြား အချိန်ခနလေးအတွင်း၌ပင် သူဟာ သင်္ဘောစစ်စစ်ဖြစ်ကြောင်း ပေါ်ပေါ်လွင်လွင် ပြသလာခဲ့သည်။ __

ထိုသင်္ဘောပေါ်၌ ရှည်မျောသော ပိတ်ထူစအပြဲ များစွာရှိနေပြီး သင်္ဘောဧရာထက် အရာထင်နေသည့် ခြစ်ရာ ပဲ့ရာများစွာလည်း ရှိပေသည်။ သေချာသည်မှာ ထိုသင်္ဘောက မုန်တိုင်းကြောင့် ပျက်စီးခဲ့ခြင်းပင်။ သို့ပေမယ့် ထိုသင်္ဘော၏ သုံးထပ်မြောက်၌ လောင်ချာသုံးခု ချခင်းထားပြီး ထိုမျှမကသေး ဆယ်ယောက်မျှရှိသော ပင်လယ်ဓားပြတွေက လက်ထဲကိုင်ထားသည့် စက်သေနတ်များဖြင့် ကျွန်တော့်တို့ကို ချိန်ထားပေသည်။ ရှင်းရှင်းလင်းလင်းကြီးကို သူတို့က ကျွန်တော်တို့မှာ ရှိတဲ့ လက်နက်အင်အားထက် နှစ်ဆလောက် သာနေတာပင်။

'ကျွန်တော့်ခေါင်းတည့်တည့် မိုးကြိုးပစ်ချခံလိုက်ရသလို အသိမျိုးဖြင့် မေ့မျောသွားတော့မတတ် ဖြစ်ခဲ့သည်။ ဘယ့်နှယ့်မို့ ကျွန်တော်တို့မှ ဒီလောက်ဆိုးတဲ့ ကံတရားမျိုးနဲ့ ကြုံဆုံရတာလဲ။... သေလိုက်ပါတော့ ကွာ ...'

Desharow's MermanWhere stories live. Discover now