Love At First Stan

38

J O E I

"SB19 will be joining the next season of PBB this upcoming January as housemates"

Napatunganga kami sa direksyon nila, sila rin ay mukang nangangapa ng sasabihin. Isa-isang nagsilapitan sila sa tapat ng table console.

Huling lumakad si Stell sa tapat ng lamesa. Napasinghap kami ng hangin. Imbis na gumaan ang dibdib, mas lalo lang sumikip. What now?

"Do you guys knew about this?" Kumakamot sa baba na ani ni Tine. This is a good thing for their career right? But it definitely doesn't feel good. Kadalasan ng love teams ay doon nabubuo.

Baka nagiging selfish na ako? Kinakatakutan ko pa namang maging ganon dahil baka hindi ko kayanin.

"Ang akala namin speculations at suggestion lang" si Pablo. "Baka dahil nagpalit ng handlers ang management, nagsusubok rin magtry ng ibang exposure"

Kunot noo akong nag-angat ng tingin kay Stell, muka siyang nag-iisip ng malalim.

"Hindi ba kapag announced ibig sabihin pirmado niyo na yung contract? How come na hindi niyo alam?" Ano ito bawi sa panandaliang kasiyahan namin?

"Pinirmahan namin yung bagong promotions, hindi namin alam na included 'yan" si Josh ang sumagot sakin. Mukang alam rin nila kung ano ang nangyayari sa loob ng PBB.

Wag lang talaga nilang papasukin sila Gwendolyn. Gagawa talaga ako ng dummy account para ibash sila at iboto ng force eviction BWAHAHAHA.

"Baka isinama sa contract niyo with feelers? Don't you think?" Slight anger is evident in Tine's voice. Bilhin niyo na kaya buong istasyon nila? Inipit ko ang sariling labi para hindi ko masabi iyon. Hindi ito oras ng kalokohan Joei.

Nahahawa na ako sa mga ugali ng kasama ko kaasar.

We decided to drop the topic since parte parin ang gabing ito ng early celebration namin ng christmas. Hindi namin sila makakasama why spoil the fun? Ika nga ni Kirsten.

Nasasanay kaming pinagkikibit balikat nalang ang mga problema, it's somehow tiring lalo pa't natanggal na talaga kami sa trabaho hahaha!

Hindi ko alam ang patutunguhan nito pero sure akong hindi magiging madali. It never was. Mula palang na mainvolve kami sakanila, sobrang laki na ng risk na masaktan kami. Although pinagpray namin ito, aaminin kong hindi namin masyadong naisip ang consequences, we were too enthusiastic kaya heto kami ngayon at nangangapa.

May pinuntahan raw ang boys na importanteng livestream kaya naiwan kaming tulala sa rooftop nila Tine. Ang ganda ng tanawin since may sarili silang flower garden, well kept iyon at may mga ilaw. Sana balang araw magkaroon rin kami ng magandang bahay.

Nilingon ko sila pati ang dalawa kong pinsan na busy sa katatanaw ng mga stars.

"Ang hirap no?" Bumuntong hininga si Tine kaya saglit kaming nagbaba ng tingin sakanya. Nakatulala siya sa langit kaya ibinalik ko rin ang tingin ko. Dati nasa bubong rin kaming tatlo, humihiling sa parehong bituin. I kinda miss those days. Puro positivity, full of hope kahit na bugbog ang mga katawan namin sa pagod.

Looking back parang ang layo na ng narating namin ngunit parang wala paring napupuntahan at the same time.

"Noong una, isa rin akong nanliliit sa sarili ko" untag muli ni Tine. This time tumayo siya at kumapit sa railings. Nanatili lang kaming naghihintay sa susunod niyang sasabihin. Ewan parang nakakapagod kasi.

"Pano niyo nga ba nakayanan ni Jazrich?" Mahinang tanong ni Ria, still looking at the sky. "Any tips?" Kunwari pa siyang natawa.

"Sakanya lang ako nakafocus" lumingon siyang nakangiti bago magpatuloy "kahit na anong mangyari at sinong lumapit sakanya, nakafocus kami sa isa't isa. Dahil sakanya natuto akong makinig"