Dört

25.6K 751 29
                                    

( Düzenlenmiştir)

Gece bir kabus görmüştüm , kendi evimde olmadığım zaman hep böyle olurdu. Bu günlerde yaşadığım duygu karmaşasıda eklenince, kabuslar başlardı.

Sürahi den su içmek istemiştim ama bittiğini fark ettim, zaten yorgunum birde on kat inemem. İçimde hiç kalkacak enerji hissetmiyordum.

Ama kendimi gaza getirmeye çalıştım. Gözümü her kapattıgımda, ilahi bir ışığın altındaki su dolu sürahiyi görüyordum. Daha fazla dayanamayıp kendime söve söve kalktım.

Merdivenleri bitirmeme son bir kat kalmıştı ve aşağıdan gelen seslerle biraz panikledim. Yeni kabus görmüştüm bide bu ses ne. Diye düşünürken katlar bitmişti.

Konuşma değildi sanki, biri televizyon izliyor gibiydi . Her neyse burası artık benimde evim öyle degilmi?

Butfaktan çıkan Aras ı görünce ona baktım ama pek takmadan içeri girmek için yürüdüm. Aras bana bakarak " neden asansörü kullanmıyorsun." Deyince gözlerim irileşti " Ne! Evde Asansör Mü Var! Haberim yok" Dedim sesim yüksek olmasada keskindi.

Dudağının kenarı kalkınca siritigini anladım. Sinsiliği gözlerinden belliydi.

Bana dalga geçer gibi bakıp " ne yani şimdi sen bana bunu bilmediğini mi söylüyorsun " dedi dahada sırıtarak.

Ellerimi saçlarıma koyarak derin nefesler aldım. Sinirim çok bozulmuştu, on katta merdiven inmiştim yeterdi yorulmuştum. asansör var diyordu. Dalga mı geçiyordu bilemiyorum.

Beni takmadan koltuğuna yayıldı.

Bende mutfağa girdim. Suyu doldurmak için musluğu açtım. Bir bardakta su içtim. Zaten ağır olan cam sürahiye  birde su doldurunca baya ağır olmuştu ama taşıya bilirdim. Asansör oldugunu öğrenmek iyi olmuştu, en azından daha kolay olucaktı.

Asansörü aradım ama görmeyince Arasın yanına gidip, omuzuna dokundum aniden bana dönünce onu ilk kez bu kadar yakından gördüğüm aklıma geldi. Gözleri çok güzel parlıyordu.

Bana ne istediğimi sorar bakışlar atınca  "asansör nerede" dedim.

Yine sırıtarak " hadi ama" dalga geçer gibi konuştu, gözlerini kısarak

Devam etti "yalan söylemeyi kes bu evi avucunun içi gibi biliyorsun değil mi?" Dedi alayla sırıtarak, kaşlarımı çatarak ona baktım. " Ne demeye getiriyorsun açık şöyle" dedim sinirle " buraya babamın parası için geldiğini biliyorum. " dedi sinsice sanki dediği doğruymuş gibi kendini inandırmıştı.

" Neden para için geliyim, saçma sapan konuşma, sanki başka bir yere gitsem annen, baban izin vericekmiş gibi konuşma! dakikasında polisler kapımda olur! Zaten on sekiz yaşına gireyim, buradanda gidicem, " konuşurken gözlerim dolmuştu, zaten istenilmediğim bir yerden yine istenilmediğim bir yere düşmüştüm.

Sinirle merdivenlere yöneldim. Koynumda sürahi ile ne kadar olursa artık. Tam ilk basamağa bastım ki seslendi " Dalya asansör merdivenin altındaki bölümde " sesinde sinir mi yoksa mahcubiyet mi vardı bilemiyorum. Ama ona da bakmak istemiyordum. merdivenlerden devam ettim ilk katı çıkar çıkmaz merdivenlerin ortasında ayrılan bölüme baktım demeki o yüzden bu kadar uzunmuş bu merdivenler. Diye geçirdim içimden. merdivene binip kata bastım ve odamın katı gelince inip odama girdim.

Astımımın  azmasına az kalmıştı .
Gecenin bir yarısı kendini bu kadar yorarsan tabi böyle olur Dalya, diye diye kendimle didişmeye başladım.

Hemen çekmeceye koyduğum astım ilacını alıp ağzıma koydum. Nefesim düzelince yerine koydum ve suyu içip uyudum.

°°°

Sabah uyandığımda saatin 7:30 civarı olduğumu gördüm kalkıp hazırlandım.
Bugün pazar günüydü, o yüzden okul yoktu. Bende okul eşyalarımı ve resimlerimi almaya gidicektim.

Resimle ilgilendiğimi eski annem ve sema hanım bilirdi. Eski annem hocama söylemişti bı ara beni övmek için, diğer insanlara karez olsun diye. Bende ilk kez resmimi okuldan birine göstericeğim için çok heyecanlıydım. Ama bir türlü kısmet olmamıştı.

O yüzden erkenden resimlerime kavuşmak istiyordum. İçinde emeklerim yatıyordu en kötüsü bile benim için çok değerliydi. Kendim için bir sergi açmayı da çok isterdim.

Hızla banyoya girdim ve rutin işlerimi halettim. Giyinme odasına girdim üzerimi giyindim.

Siyah bir üst ve geniş bir pantolon giyindim. Hoşuma giden ve resmimi sığdıra bileceğimi düşündüğüm bir bez çanta aldım, diğerlerinin çantası evdeydi zaten.

Görüşürüz, diğer bölüme ölmezsek.

(Bunu da düzenledim iyi okumalar )

DALYA ( Düzenleniyor)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin