İLK YUMRUK

241 10 2
                                    

Şimdi Aliyle aynı üniversitenin aynı bölümünü okuyoruz. Fakat o eski günlere göre birbirimize o kadar uzağız ki... Onca olaydan sonra bide üzerine 2 yıl ayrı kalmak bize yaramadı hiç ve ağaçtan ayrılmış dallar gibi zamanla kuruduk. Haftada bir gittiğimiz lisemizde yani o çevrede Aliyle yaptıklarımız gözümün önüne geldikçe eski Aliyi daha çok özlüyorum.
Dokuzuncu sınıfta Emrenin olayından sonra biraz durulmaya karar verdik kanımız kaynıyordu ama duramıyorduk. İngilizce öğretmenimiz Afife Hoca bizi disiplinden toplamaktan bıkmıştı. Her seferinde kızıyor ama bidaha ki sefer yine geliyordu. Ailemde göremediğim bi şefkate sahipti Afife hoca, tam tersine derslerde çok sertti.
Bir gün dersten çıktık Ali, Tavfik, Zeki, Merrah falan kipaya gittik ön kapıdan tam girecekken; zayıf, kara kuru, kısa boylu çingen tipli bi çocuk çağırdı beni, bi ıslık çaldı kipanın kapısın önünde "gel" dedi. Gittim yanına hayırdır dedim. Bir çocugu gösterdi, "bunu siz mi dövdünüz"dedi. Yok hayır dedim, tam arkamı dönüp giderken; o kısık boğuk boğuk sesiyle "artist artist konuşma alırım aşağı hadi yoluna" dedi. Bi an durdum, kafamı kaldırdım, Aliyle göz göze geldik, döndüm bi anda sol yumruğumu çenesine vurdum çocuğun, sendeledi biraz toparlandı sonra vuracaktı tam bi tane daha vurdum, derken Aligil ve kipanın güvenliği ayırdılar bizde kipanın içine girdik. Sonra o çocuk çıkageldi, hadi çıkın dışarı kavga edelim falan dedi gitti. Ali okuldakileri falan aradı, Fatih vardı dokuzlara reis olcak deniliyordu onu çağırdı. Fatihgil geliyordu, bizde çıkalım dedik çıktık dışarı, dışarda bizi 25 kişi falan bekliyordu, topu topu 5-6 kişiydik iki çocuk girdi koluma hepimize ikişer kişi... Çocuğun dediği çok komikti "isterseniz burda kavga edelim, isterseniz otoparka inelim, isterseni başka biyerde..." sonra biraz açıldık kipanın kapısından derken fatihgil geldiler yanında bi üst devreden Nail de vardı. Fatihgil gelince duruldu oğlanlar biraz ama bi anda kulaktan kulağa yayılan bi şey " Akkuş geliyor" kimdir necidir ben bilmiyordum. Fatih duyunca gözleri belerdi, döndü arkasını yanındaki 15 20 kişiyle birlikte gitti. Kalakaldık 5 kişi 25 kisinin arasında bi tek Nail kalmıştı o da ortada konuşuyodu. Tam Naile bakarken o kısa boylu çocuk koşarak geldi Alinin omzundan sekip çeneme sağlam bi yumruk attı. Bi anda herşey değişti Aligili ikişer kişinin çekip götürdüğünü gördüm ben 8-10 kişinin arasında kaldım kollarımla kapandım ama ortada ayakta duruyordum ve her taraftan yumruk geliyordu. Kollarım düşmek üzereydi burnumada bi yumruk yemiştim, burnumun kanadığını gördüm, başım döndü, bi anda o kısa boylu cocuğun üzerine atladım çocuk düştü, üzerine ben düştüm. Ardarda onu yumrukluyordum onun ağzı burnu kan içinde kaldı, zaten sırtımda 3-4 kişi tekmeliyordu... "Ali" diye bağırabildim güvenlik onları ayırmısti, derken bi anda Atiz geldi koluma girdi asılmaya başladı beni ve okula doğru gittik. Okulun duvarının dibinde okulun ağır abilerinden Yaralı vardı, onun yanına gittik burnum hala kanıyordu. Olayı sordu, kim olduklarını sordu, Akkuşu duyunca bidaha o çocuklara dalaşma diye bildi sadece.....
İşte o gün karar verdim, o okula sahip olmaya o okula ismimi unutturmamaya ve Yaralı gibi olmamaya....

LİVİNG İN THE PASTHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin