Gene sürekli gördüğüm rüyalardan birinden korkarak uyanmıştım. Bu şey her neyse sürekli aklımdaydı ve beni korkutuyordu. Küçüklükten beri...Bugün doğum günümdü 18 yaşına girmiştim ve en azından bugün görmemeyi dilemiştim oysaki.
Yavaşça yatakta doğruldum.Rüyanın etkisinde olduğum için karanlıktan korkuyordum bu nedenle yan tarafımda bulunan ışık düğmesine bastım ve odayı aydınlattım. Ancak bir şey yoktu. Her zamanki gibi sadece rüyaydı.
Uyandığımdan beri tuttuğum nefesimi bırakıp ayağa kalktım. Masamdan su bardağına suyu doldurup içtim.masaya bardağı geri bırakıp pencereyi açtım.biraz soğuk iyi gelirdi her zaman. Uykuya daha kolay dalabiliyordum böylece.
Kafamı camdan sarkıtıp aşağıya baktım. Şimdi aynı rüyamda ki şeyleri yapıyordum ama rüya olduğunu bildiğim için takmıyordum... Ta kii
Mezarlığın ordan hızla bir şeyin bu tarafa geldiğini görene kadar. Camı hızlıca kapattım ve olabildiğince uzağa gittim.
"Hassiktir lan!"diye bağırıp elime yanımdaki vazoyu aldım. Tam o sırada cama çarpan şey ile oraya döndüm. Aynı rüyalarımda ki gibi korkunç bir varlıktı. Dişleri ağzından dışarıya taşmış gözleri tamamen kıpkırmızıydı. Alnındaki damarlar kabarmış sanki dışarıya çıkmak istiyormuş gibiydi. Anın şokuyla donmuş kalmıştım. Yutkunamıyordum bile. Kafayı mı yiyordum yoksa. Camın önündeki şey kafasını sertçe cama vurduğunda camdan çıtırdama sesleri geliyordu. Nefes alamıyordum korkudan. Hemen kendime gelmeliydim aksi takdirde ölürdüm.
"Pekala Jimin. Rüyanda da burada sinip kalıyordun sonrada ölüyorsun. O yüzden korktuğunu belli etme ve korkusuzca ona yaklaş."yanımda duran masadan sürahiyi de aldım ve cama doğru yürümeye başladım. Yürek yemiş olabilirdim birazcık. Ama başka çarem yoktu.
İstemsizce bedenim tir tir titriyordu. Yinede çok takmamaya çalışmış yanına gitmiştim. Cama elimi yaslayarak kafamı biraz geri çekmiştim çünkü gerçekten çok korkunç duruyordu. Ondan korkmadığımı anlayınca dişleri geri çekilmişti. Ne olduğunu anlayamamıştım. Aşağı atlayıp gittiğinde bir süre arkasından bakmış sonraysa toparlanarak sürahiyi aldığım yere geri bırakmış ve kulağındaki küpelerin beni rahatsız etmesiyle çıkarmak için masama yönelmiştim ki o anda ani bir basınçla duvara çarpmam bir olmuştu. Ne olduğunu anlamamıştım. Lakin arkamda duran ve hırıltılı nefesler alıp veren beden hiç iyi birşeyin içinde olmadığımı gösteriyordu. Göz ucuyla arkama bakmıştım. Cam paramparça olmuştu. Çığlık atıp debelenmeye başlamıştım ama bu yaptığımla beni duvara yaslayıp boynumu dişlemesi bir olmuştu. Neden bilmiyorum ama boynumu dişlemesiyle vücudum mayışmıştı. Bu yüzden debelenemiyor ve ağzımı açamıyordum. Boynumda dilini hissediyordum ısırdığı yeri oymaya çalışıyordu sanki. Daha fazla kendimi tutamamış bayılmıştım.
En korktuğum kabusum gerçek olmuştu.
