Medya çok tatlı kafasını ısırmak istiyorum Robert'ın ♡
~~~~~~
Odamdaydım. Bu durum garipti, hem de fazlasıyla garipti. Genelde üzgün hissettiğimde, kimseyle konuşmak istemediğimde ya da herhangi bir durumda kendimi lavabotuvara kapatırdım ve çalışırdım. Sadece çalışırdım.
Şimdi ise yatağa uzanmış ve boş kalan sağ tarafı izliyorum. Kendimi biraz daha sağa atarafa kaydırıyorum ve çekinerek başımı yastığa gömüyorum ama yok.. Onun kokusu gitmiş. Ne yapacağımı bilemiyorum delirecek gibi hissediyorum. 2 gündür uyumuyorum, normalde alışkınım fakat artık gözlerim yanmaya başladı. Kalbimi çok boş hissediyorum fakat zihnim çok dolu; kokusu aklımdan çıkmıyor, gözleri aklımdan çıkmıyor, o aklımda çıkmıyor, onu çok özlüyorum..
Şu an kendimi fazlasıyla gurursuz hissediyorum. Burda olsaydı ona siktir olup gitmesini söylerdim fakat yokluğu beni çok yaralıyor. Yataktan sıkılmış olmalıyım ki yavaşça kalkıp dolaba yaklaşıyorum ve Steve'e ait olan tarafı açıyorum. Bir süre kahve gözlerimi onun kıyafetleri üzerinde gezdiriyorum. Sonra dolabı geri kapatıp hızla aşağı iniyorum.
Kızıl kadın bana bir şeyler söyledi fakat dediklerini duymayacak kadar hızlı, anlamayacak kadar yorgun hissediyordum. Lavabatuvarıma girdiğimde hızla kapıyı kilitleyip zırhlarıma yaklaşıyorum; ben eski Tony olmak istiyorum.
Washington // Steve Rogers (18.43):
"Yine mi onu düşünüyorsun? Yeter artık Steve. Tamam bir alışkanlık dedim, zamanla unutur dedim fakat sen her geçen gün dahada kötü oluyorsun."
Bucky'nin konuşmasıyla yerdeki bakışlarımı onun yüzüne çevirdim. Bir noktada fazlasıyla haklıydı; her geçen gün daha da kötü oluyordum.
"Bucky.."
Yine sesim titremişti. Bu sefer tek farklı olan şey kendimi Bucky'nin yanında güçsüz gösteriyordum. Sanırım kendimi ona açacağım..
"Onu çok özledim Bucky.."
Yanaklarımın ıslandığını hissediyorum.. Kendimi uzun saçlı adamın kolları arasına bırakıyorum ve titrek bir nefes veriyorum. Şaşırdığına eminim fakat yüzünün aldığı hali göremiyorum.
"Steve.. sen gerçekten onu seviyorsun.."
"Bunun adı gerçekten sevgi mi Bucky? Eğer öyleyse ben onu anlatamayacak kadar çok seviyorum. Peggy'e karşı böyle hissetmemiştim.."
"Hayır dostum bu sevgi değil. Sen ona aşık olmuşsun. Steve.. özür dilerim. Eğer böyle olacağını bilseydim seni bu işe asla sokmazdım."
Bucky'e bir cevap vermemiştim, sadece kendimi toparlamaya çalışıyordum. Hen bendesel olarak hemde ruhsal olarak fazlasıyla yorgun hissediyordum. Kalbim ve beynim bir tartışma içerisindeydi sanki. Beynim tüm bu olanlar yüzünden kalbime kızıyordu fakat onunda aklından Tony hiç çıkmıyordu..
~~~~~~
Baya kısa bir bölümolduamagüzeldi bende. İkisinin de nasıl hissettiğini anlatan bir bölümdü. Bir sonraki bölümde texsting varrrr
VOTE VE YORUM ATMAYI UNUTMAYIN
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
