Dove's POV
Nakailang buntong hininga naba siya? Di na niya mabilang. Letse paano na siya ngayon?
Malungkot na humiga siya sa kama niya at tumingin sa kisame. Sa hindi malamang dahilan ay natanggal siya bilang secretary sa pinagtatrabahuan niya. Walang maayos na paliwanag basta tanggal na siya.
Pumikit siya nang bigla niyang naisip ang bahay ampunan. Tumawag din kani kanilang si mader superior at sinabing pinapaalis sila sa lupang kinaroroonan nang mga ito.
Napahikbi siya, letse naman. Bat sabay sabay ang problema niya?
Napatingin siya sa cellphone niya nang tumunog iyon. When she saw it's Chaos calling ay nagdalawang isip siya na sagutin. It shut off then it rings again kaya sinagot na niya.
"Hello?"
"What's wrong? You ok? First time mong mag hello sa pagsagot ng tawag ah." Sabi nito na ikinanguso niya.
"Bakit ka tumawag?"
"Are you crying? Bakit ganyan ang boses mo?"
"Chaos lahat ba ng tanong ko tanong din ang sagot mo?"
Tumawa ito bago sumeryoso ang boses. "Where are you? Wala ka don sa pinagtatrabahuan mo."
She felt bad again kaya napahikbi siya.
"Little bird, where are you?" May pag aalala sa boses nito.
"Chaos. Mabait ba ako? Mabait naman ako diba?" Umiiyak niyang sabi.
"Yes. Now tell me where are you?"
"Eh bakit sunod sunod ang problema na binigay sakin? Paano na ako? Ang mga bata? Chaos." Umiiyak niyang sabi sa kaibigan.
"Dove where are you?" Malumanay pero may diin nitong tanong. "Bahay."
"Wait for me, I'll be there." Sabi nito at di na siya hinintay na sumagot.
Ibinaba niya ang cellphone bago ipinagpatuloy ang pag iyak. Gulong gulo ang utak niya. Pero mas lamang ang takot niya para sa mga bata sa ampunan. Paano na sila? Saan sila pupulutin?
Hindi niya alam kung gaano katagal siyang umiiyak pero nagulat nalang siya sa nagmamadaling katok sa pintuan niya.
She wipe her tears bago huminga ng malalim bago naglakad patungo sa pinto. And when she open it ay agad niyang nakita ang nag aalalang mukha ni Chaos.
"Chaos."
"Fck little bird." Tila nakahinga ito nang maluwag nang masilayan siya bago walang babala siyang hinila at niyakap. "What's wrong?" Tanong nito bago tiningnan ang mukha niya at hinawakan ang pisngi niya. "What's wrong my little bird."
Dahil sa pag aalala sa boses nito at sa itsura ay napaiyak na naman siya. She sob before hugging him tight.
"Ang sama nang araw ko Chaos." Umiiyak niyang sabi sa dibdib nito.
"What happened?"
"Wala na akong trabaho." Sabi niya bago tumingin sa binata. "Pero ok lang yun but what worries me is the orphanage. Pinapaalis na sila sa lupaing iyon. Nag aalala at natatakot ako para sa mga bata. Paano na sila? Saan sila pupulutin?" Umiiyak niyang sabi na ikinakunot noo nito.
"May sinabi ba kung bakit sila pinapaalis?"
"Ang sabi ni mader superior beninta na daw ang lupa at gusto nang nakabili na paalisin ang nasa bahay ampunan."
Tinitigan siya nito bago nito tinuyo ang mga luha niya. And while hugging each other sa gitna nang sala niya ay kinuha nito ang cellphone nito at may tinawagan.
"Hey bud. Can you check something for me." Sabi nito bago may inutos na tingnan kung sino ang nakabili nang lupa sa orphanage. And while talking to someone ay banayad na humahaplos ang palad nito sa likuran niya kaya mas lalong inihilig niya ang ulo sa dibdib nito.
Chaos's presence calms her. Tila nakahanap siya nang kakampi.
"Your fcking kidding me?" Biglang galit nitong sabi kaya napatingala siya dito. "That b!tch. Ok. I'll call you again later." Sabi nito bago ibinaba ang tawag at tiningnan siya. "It was Charity." Sabi nito na ikinalaki ng mga mata niya.
Chaos sighed heavily bago hinaplos ang mukha niya.
"Siya ang bumili nang lupa. It seems she have you investigated little bird and now she's playing dirty." Sabi nito habang nagtatagis ang bagang. "Can you call the orphanage. Have them packed all their stuff. I will send some people to pick them up."
"Saan mo sila dadalhin?"
Hinaplos nito ang pisngi niya bago siya tinitigan sa mga mata.
"To a place na wala nang mag papaalis sa kanila. When I told grandpa about you and your story. We both decided to be the main sponsor to the orphanage kung saan ka lumaki. But since this happens, I will have the orphanage move to our
Land. It comes with a three building floor with many rooms that can accommodate all the kids. It was supposed to be a rehabilitation center but with this emergency, it will be now an orphanage. Magpapatayo nalang kami nang bagong rehabilitation center para idonate sa mga private sector." Kaswal nitong sabi habang napakurap naman siya.
"C-chaos."
Ngumiti ito bago hinaplos ang pisngi niya. "You first before anyone little bird. So don't worry anymore, akong bahala sayo." Malambing nitong sabi kaya napahikbi siya.
Lord bat po ang blessed niya?
"Stop crying little bird."
"Diko mapigilan. Tears of joy naman to."
"But it still a tears. Come on. Stop that."
Ngumuso siya bago parang bata na pinahid ang mga luha. At yumakap dito.
"I love you Chaos."
Naramdaman niya ang paghalik nito sa uli niya bago ito gumanti nang yakap.
"And I love you little bird. Stop worrying now. Akong bahala sayo."
"Swerte nang babaeng magiging girlfriend mo." Sabi niya bago tumingin sa mga mata nito.
"Swerte mo pala, dahil ikaw ang fiancé ko." Nakangiti nitong sabi.
Dug dug dug
Oh God.
