Duology Siblings #2: I Hide, You Seek (On-Going)

Chapter 14

Chapter 14

Atiyah Bree’s POV

While the car is moving, I was still looking outside in our car. Time fly so fast that make me forget how fear boys in the hospital halos hindi na ako kaya kontrolin at patigilin sa pag babalak saktan ang sarili.

But Hadde being Hadde always beside me and supporting me for everything hindi siya nawawala sa tabi ko at lage ako sinasabihan na andito lang sila, ako para supportahin at aalagain nila.

Napatigin ako sa harapan kung saan nakaupo ang tatlong itlog hanggang ngayon hindi ko parin sinasabi sa kanila ang napanaginipan ko. Masyado mahirap ipa intindi sa kanila lalo na wala ako matibay na ebedensya, I think puntahan ko muna ang island at kukuha nang mga importante info doon lalo na sinabi sa akin andoon daw lahat lahat tinago.

Everything back to normal maliban sa mga tao umaaligid sa akin ngayon naiirita na ako sa kanila lahat.

“Ako na mag hahatid sa kanya.” Malamig na anya ni Hadde.

“Ikaw? Baka nakakalimutan mo marami kami dito Hadde kaya biglan pinakagwapo ako na mag hahatid kay Bree.” Nag bubuhat na sabi ni Hendrick.

Napanguso ako sa nakikita nasa parking lot kami lahat kung saan nasa harapan namin sina Hadde, Spencer, Hendrick at Hunte. Maliban kay Eugen na eenjoy niya yata tumigin sa bagayan nila kaysa maki sama sa gulo.

Napaligon ako sa taong humihila sa kamay ko si Eugen lang pala napaligon naman ako sa mga iba ko kaibigan na natutuwa pa at nina videohan sila Hadde nag aaway.

“Tara na Bree ako na mag hahatid sa ‘yo.” Napailing na lang ako dahil halos si Eugen na ang humahatid sa akin pag gumaganito naman sila kaya bilang natatamad na maging harang nila sumonud na lang ako sa kanya papunta sa kotse.

“They really loved you,” natatawa niya sabi sabay on sa makina niya nakuha naman namin ang attention nila Hadde. Nakita ko na lang binaba ni Eugen ang salamin niya sabay kaway ng middle finger. Napailing na lang ako dahil naririnig ko ang sigawan nila lahat.

“Hoy! Tarantado! Ibalik mo dito si Bree!”

“Eugen!”

“Hahaha! Bye fuckers! Bawi na lang kayo sa next life!” natatawang sigaw ni Eugen. Napatawa na man ako dahil sa nakikita ko at na saksihan.

Naging tahimik ang byahe namin wala ni isa ang umiimik sa amin ngayon. Tahimik ko lang rin pinagmamasdan ang mga puno at bahay nadadaanan namin. Napaligon ako kay Eugen sabay butong hininga, I wanna talk to him about us I mean sa ginagawa niya pag liligaw ayaw ko na kasi patagalan pa ang pangliligaw nila at mas lalo ayaw ko sila na sasaktan.

Natatakot na ako na baka dumating sa punto maging katulad sila kay Cornel na muntik niya na ako mapatay kaya hanggat maaga pa kakausapin ko na siya ayaw ko na lumalabas pasok sa pisteng hospital na ‘yun. Baka pag na inis na ako mag tatayo na ako doon nang sarili ko kwarto at marami ko na gamit rin.

“Eugen may sasabihin pala ako.” Mahina ko bigkas sabay ligon sa kanya.

“Hm… drop it.” Napabutong hininga ako sabay hawak sa kamay kinakabahan ako kahit na sa konting panahon lang kami nagkakilala, I still treasure our kind of friends.

“Ayaw ko na maulit ang nangyari sa ‘kin kaya hanggat maaga pa lang sinasabi ko na… stop courting me may gusto na ako.”

Napapikit ako sabay pigil hininga kung ano man ang gagawin niya sa akin. I can take all the hate they have for me lalo na mukha yata pinaasa ko sila? Or ako lang ba nag aasume na ‘We have a thing.’