Duology Siblings #2: I Hide, You Seek (On-Going)

Chapter 08

Chapter 08

Atiyah Bree’s POV

We are running papunta sa front desk ng hospital. Kanina pa ako kinakabahan dahil hindi pa ako nakakatanggap ng balita galing sa kanila.

“Minna… Minna Marte. Saang room number siya?” tanong ko sa isang nurse nakatigin sa kuko niya sabay taas ng kilay bigla na lang ng salubong ang dalawa ko kilay sa pinapakita niya attitude.

Ate nag mamadali ako, baka hindi ako makatiis mamatay ka sa kakataas ng kilay mo.

“Faster please.” Irita ko tanong hindi na rin lumapit sila Hendrick at hinihintay na lang sa para hingian ang room number.

“Room 20, nasa loob pa siya nag ICU.”

Hinawakan ko ang kamay ko nanginging tahimik kami lahat sa loob ng elevator wala ni isa sa’min ang ng sasalita, pumikit ako sabay kalma sa sarili baka hindi ko makayanin ang mangyayari mamaya.

Tumatakbo kami habang natatanaw ko sila kuya halos lahat ng pamilya ko ay narito para tignan ang lagay ni Minna.

“Mom!” sigaw ko kaya naagaw ko ang attention nila lahat.

“Bree! Anak!” sigaw ni mom sabay lapit sa ‘kin at niyakap ako ng mahigpit. Halos manglumo ako sa naririnig ko hikbi galing kay mom. Masyado ginto ang luha ni mom para lang umiiyak kaya minsan nagugulat na lang kami pag iiyak na siya.

“Kamusta si Minna mom? Is she okay?”

Sunod ko naramdaman ang tapik sa balikat ni dad napaligon ako sa kanya at nakikita ko may iilan luha siya sa pisnge, ang iilan naging dry na lang kanina pa ba sila umiiyak?

“Hanggang ngayon hindi parin lumalabas ang doctor.” Sagot ni dad sabay hawak kay mom dahil halos hindi niya na maikilos ang katawan sa sobra iyak.

“Thank you for bringing her here,” napaligon ako kay kuya nakita ko pinalibutan nila sila Hendrick.

“No need to mention it, we’re gladly to help you guys.” Nakangiti bigkas ni Alonso.

“But we really need to go hinatid lang namin si Atiyah dito.” Napaligon sa gawi ko sila kuya at maging sila Hendrick kaya naka ngiti ako lumapit sa kanila.

“Thank you sa pag hatid sa ‘kin rito Hendrick.” Gulat ako napaligon sa kanya dahil sa ginawa niya.

“Take care Atiyah,” bigla nalang ako umiwas ng tigin sabay pilit tinatago ang namumula ko pisnge maging sila Harriet nakatulala parin dahil sa ginawa niya.

Napakagat ako sa labi habang tinatanaw ang papalayo nila pigura hinawakan ko ang dibdib ko sabay pikit. Bakit ganoon?

Bakit biglaan lumakas bigla ang dibdib ko sa simple hawak niya sa ulo at gulo at bigla na lang rin kinurot ang dalawa ko matambok na pisnge.

“Tulala ka naman? Hoy Bree!” sabay tulak sa ‘kin ni Leroy akma sasapakin ko na sana siya kaso parang bakla tumatakbo habang ng titili papunta kila mom na kanina pa pala kami tinitignan.

“Boyfriend mo ba ‘yun baby Bree?” bigla na lang ako napaubo sa sinabi ni Tita Faye at umiwas ng tigin.

“Ano!? Bawal pa magkaboyfriend si Bree hanggat hindi pa lumagpas ang edad niya sa 30 years old!” bigla sigaw ni Dad bahagya ako napasimangot dahil sa sinabi niya. Ano ba yan! Ano akala niya sa ‘kin kaya pa makakapag bigay ng bata sa edad na 30?

Alam ko meron ang iba! Kaso parang ang hirap naman yata noon!

“Dad!”

“Babe!”