Before The Stars (Fan Series #1)

Chapter 21

"W-wait up!"

Agad akong napatigil sa tawag ni Trey. Dali-dali siyang lumakad palapit sa akin pagkatapos isara ang pintuan ng kotse. Hinawakan niya ang balikat ko para tumalikod ako sa kaniya tsaka niya tinakpan ang mga mata ko gamit ang panyo.

"Kailangan pa ba 'to?" Tanong kong nakangiti, hinihimas ang panyo.

"Yes... Or else it won't be a surprise anymore." The beam of my lips grew wider at his humurous statement.

Sabi niya sa akin ay bibisitahin daw namin 'yong lupa na binili niya dahil may ipapakita daw siya roon sa akin. Kaya hindi ko alam kung ano ba talaga ang mayroon doon dahil may surprise-surprise pang nalalaman ang mokong na 'to.

"Hindi na talaga 'to surprise kapag ako matapilok dito." Pagbibiro ko. Hawak-hawak niya ako, inaalalayan.

"Don't worry, I'll catch you if you fall." He hummed.

"Ahuh?"

"Trust me baby." He whispered. My bare skin felt his warm breath. Dahilan na bigla na lang uminit ang pisngi ko. Napakagat na lang ako ng ibabang labi at piniga ang kamay niyang nakahawak sa akin.

Ipinapalagay kong nakapasok na kami nang pinahinto na ako ni Trey sa paglalakad. Hinintay ko munang kunin niya ang panyong nakatakip sa mga mata ko. When my vision was cleared, a vast green and blue combination blunted on me.

"Okay? Sur--prise?" Kunot-noo kong saad. Narinig ko na lang ang malambot na tawa ni Trey.

"I wouldn't cover your eyes just for you to see an empty field." Nilingon ko siya, ganoon pa rin ang reaksyon. "Okay, but maybe I would.... Go on..." He stretched his arm gesturing me to go first.

Hinayaan ko lang pumasada ang aking mga mata. His future home was located in an uphill place. Umawang ang labi ko bago mapangiti nang maramdaman ang masaganang hangin sa balat ko. The cool air was soothing.

The peculiar detail at the edge of my vision caught my attention. A picnic mat was spread with a basket and... flowers? The side of my lips rose reaching my eyes when I turned to Trey. I grabbed his wrist to pull him, hopping.

Kinuha ko ang bouquet ng yellow flowers na nakalapag sa may picnic mat. "Aww, thank you love." I hugged Trey from his side who's both hands are slid inside his pockets. I pressed a kiss on his cheek yet he didn't move.

"For what?" He asked in monotone.

"Uh, for this?" Tinuro ko ang bouquet gamit ang mga mata.

"Really? Wait, what? Are you sure that's for you?" I glowered at him that made him gave in, ngumiti na siya ng tuluyan at pinalupot ang isang kamay sa baywang ko. "Sure love, anything for you." He kissed the top of my head.

"Yieee, kainan na." I squeaked when we finally sat on the ground.

"I don't know how to cook but am sure I couldn't let you starve." Sabi ni Trey. May sandwich sa loob ng isang pastel tupperware. May fruit slices din tsaka cookies. Ang ganda pa ng mga lalagyan. Hindi ko alam kung saan niya 'to nakuha pero hindi na 'yon mahalaga. Kahit iyong basket mismo ay ang ganda tingnan.

"Wow, istitik!"

Inosenti akong tinaasan ng kilay ni Trey. "What?"

"Wala!" Humalakhak ako. "You really prepared all of these, huh." I acknowledged him.

"Yeah, except for this." Nagtusok siya ng straw sa may yogurt drink na hawak niya at binigay 'yon sa akin. Agad akong sumimsim roon.

"Actually, Kuya Hassi helped me packed this... Uhm... What else do we have here?" He muttered. Kumagat na ako sa may sandwich nang tinitingnan pa ni Trey ang loob ng basket. "Oh! He really made one for us!" He shrieked happily.