DOĞRULUK MU CESARET Mİ

Bölüm-2

Bizimkilerin sesiyle kafamı sıramdan kaldırdım."Ne bağırıyonuz ya!" diye çemkirdim.Evet biz 11/D  sınıfı.

Hakan bana baktı."Oo ilk defa bir dedikodudan haberin yok.Ver elini tebrik edicem" dedi yılışıkca."Öff söyle artık ya!" diye sinirle soludum."Düşman sınıfa yeni birileri gelmiş.Yani yeni düşmanlarımız var.Bu akşam eğlenceyi bizim sınıf düzenleyecek.Senin evinde olsun eğlence."dedi.Onaylarcasına kafamı salladım.

Evet,sorucaksınız ne eğlencesi.Biz düşman sınıflar 11/D ve 11/A'ya yeni bir öğrenci gelirse düşmanlığı kutlamak için eğlence düzenleriz.Ve o eğlencelerde düşman gibi değil dost gibi oluruz.

Aksu,sınıfa koşarak girdi.Nefes nefese yanıma geldi.Tüm sınıf Aksuya bakarken,Aksu derin bir nefes aldı."Off yeni düşmanlar taş gibi mübarek" dedi.Tüm sınıf gülerken bende gülmeye başladım.

"Merak ettim şimdi lan" diye söylendi Ebru."Bende merak ettim.Hadi ziyaret edek." dedim.Tüm sınıf onayladıktan sonra cümbür cemaat 11/A sınıfına ziyarete gittik.Yüksel,elim kapı kolundayken durdurdu.Tüm bakışlar ona dönmüştü."Ben filmlerdeki gibi havalı giricem.Çekil yoldan güzelim" dedi.Son cümleyi söylerken güneş gözlüğünüde takmayı eksik etmemişti.Kapıdan uzaklaşınca herkes gülerek Yükseli izledi.

Yüksel sakince kapıyı açtı.Ama kapıyı aralamadı.Ayağını kaldırıp kapıya tekme attı.Kapı hızla açıldığında,duvara çarpıp yüksek bir ses çıkardı.Sınıftaki tüm şaşkın bakışlar bizi buldu.Yüksel kendince havalı yürüyerek sınıfa girdi.Sonrasında aynı onun kafadan olan Hakan ve İnanç havalı yürüyerek girdi sınıfa.Bizde gülerek  girdik arkalarından.Hepimizin gözleri yeni öğrencileri aradı.Sınıfta yoktular.Sarı kafa yanımıza
-11/A sınıfındandı-Ben,takma at taktığımdan herkes bana uyuyor, onlara isimleriyle hitap etmiyorduk.

"Hoş geldiniz laan bayadır görmedim sizi" dedi sarı kafa."Aynen ya o bayada kırk dakika oluyo." dedim alayla."Ee yeni taşla- yani düşmanlar nerede?" diye sordu Ebru.'Taşlar' dediği için hepimiz gülmeye başladık.Klasik Ebruydu.

"Bahçede onlar" dedi Turunçgil."Ee kutlama nerde gençlik?" diye merakla sordu Maviş."Benim evde" diye yanıt verdim sorusuna.Hepsi onaylayarak kafasını salladı."Lan biriniz gidinde çağırın şunları,ağaç olduk burda" dedim sınıfa göz gezdirirken.Tavşan kafasını salladı ve hızla sınıftan çıktı.

"Ee nasılsınız" diyerek sessizliği böldü İnanç."İyidir benden,her zaman ki gibi zeki olmak beni yorsada iyi yani." dedi Beyin.Hepimiz gülerken Ebru girdi araya"Allahım ne kadar büyük bir sorun ya." Sonrasında Ege konuştu."Valla zeki olalımda orası hiç sorun değil.Geçen anam dersler yüzünden terliği bi attı,bi baktım götümde terliğin numarası çıkmış."

Herkes kıkırdarken Tavşan araya girdi "Geldiler" dedi.Tüm gözler kapıya çevrildi.Şuan hepimizin odak noktası karşımızdaki üç adamdı.Maşallah taş gibiler.Üçününda gözleri bizim üzerimizdeydi.Bir adım öne çıkıp,elimi uzattım."Ben Afra Ahu,sizin gibi düşmanlarla tanışmak bana şeref verdi." dedim.En sağdakinin dudaklarında minik bi tebessüm oluştu.O da bir adım öne çıkıp,onlara uzattığım elimi tuttu.

"Barlas" dedi kısaca.Diğerleri elimi sıkmadan sadece kendilerini tanıttı."Ceyhun" dedi,diğeride "Bende Giray,tanıştığımıza memnun oldum" çok enerjik birine benziyordu.Onlara cevap vermek yerine gülümsedim.Sonrasında gözlerim,halâ ayrılmamış ellerimize kaydı.Hemen elimi Barlas denen çocuğun elinden çektim.Bizimkilerde kendini tanıttıkdan sonra kısaca partiden bahsettik.

İyi çocuklara benziyorlardı ama sadece benziyolardı.Öyle olup olmadıklarını zaman gösterirdi,belki de zaman onların tarafında olup herşeyi gizler yetmemiş gibi karıştırırdı.Bilemezdim,bilemezdik.Zil çalması sonucu sınıfımıza girdik.Derste yorgunluğumdan dolayı uyudum.Öğretmenimden iyi biri olduğundan ve beni uyandırmak istemediğinden rahatsız etmedi.Uykumu almadan,rahatsız edilip uyandırılınca bi canavardan farkım kalmıyordu malum.

En son derste bitince eşyalarımı toplayıp;Aksu,Ege ve Ahenle beraber çıktık.Bu sefer 4 kişiydik,beşincimiz yoktu.Ayrılmıştık,kopmuştuk.Dün gece olanlar bizim şimdilik sonumuz olmuştu.Gelecekte ne olucağını bilmiyorduk.Gelecekte olacağımızı bile bilmiyorduk.Dün hepimiz yıpranmıştık.

Zaten insan en güvendiğinden,en güçlü darbeyi almazmıydı ?
İnsanın en sevdiği kişi,en çok canını yakan kişi olmazmıydı.Ama o insanlara bir teşekkür borçluyduk hepimiz.Kimseye güvenmememiz gerektiğini onlar öğretirdi sonuçta bize.Hep mutlu sonla biterdi masallar,hep mutlu sonla bitmezdi hayatlar.Peki bizim ki nasıl biticekti ?

Tamam bu kadar dramazite yeterliydi.Hepimiz sessizdik,kimse konuşmadan yürüyordu.Emindim,şuan herkes olanları düşünüyodu,sorguluyordu.
Sorgulamamızı bölen Ahen olmuştu."Gerçekten Kuzey,bizim tanıdığımız Kuzey mi ?" diyerek soru yöneltti bize."Hiç sanmam,abi kız naptıysa bizimkinin beynini yıkamış" diyerek sohbete dahil oldu Ege.Aksuyla biz kafamızı onaylarcasına salladık.

"Sevgilim hakkında böyle konuşamazsın! Başak haklı,bana beslediğin duygular yüzünden bu şekilde konuşuyosun.Üzgünüm ama ben sana asla aşık olmadım,olamadım.Sen buluyomusun kendinde sevilecek bir şey ?Daha sen bulamazken diğer insanlar nasıl bulsun Ahu."

"Gerekirse sevgilim için sizide karşıma alırım!"

"Sana aşık olmak istedim,denedim ama olmuyo.Ben sana bu halinle aşık olamadım,senin sevilicek birşeyin yok.Eskiden sırf güzel olmak için neler yaptığını hepimiz biliyoruz."

Gelecek bölümden

"Ahu,gerçekler acıdır bunu unutma.Güçlü biri olduğundan ve atlatabiliceğinden söylüyorum bunları;Kendine çeki düzen ver.Bu halinle kimsenin senden hoşlanmaması normal."

---------+------------------------------------+--------
Şu son sıralarda hiç yazmak istemiyorum ve özel nedenlerden dolayı pekte vaktim olmuyo.Bölümlerde yazım yanlışı vardır.Bu bölüm kısa oldu.Beğendiyseniz yıldızı parlatın okurlarım💜