DOĞRULUK MU CESARET Mİ

Bölüm 5

Bazı yerlerde karışıklık,devrik cümle,yazım hatası ve benzeri şeyler olabilir.

--------————–—

"Kızım ağlama artık." dedi Aksu.

"Bebeğim,tamam ayrıldınız.Üzgünsün,anlıyorum çünkü yaşadım.Demek ki nasipte yokmuş.Olucağı varsa da barışırsınız zaten.Birbirinizi seviyosunuz,ayrıda kalamıyosunuz kısa sürede barışırsınız.Hatalarınızı anlamanız için zaman tanıyın kendinize."dedim saçlarını yüzünden çekerek.Yavaşça kafasını kaldırıp baktı."Haklısın galiba,zamana ihtiyacımız var." dedi.

Artık Aksuyla derin bir nefes almıştık.Fulya'nın yüzünü yıkamasında yardımcı olduktan sonra kahvaltıyı hazırlamaya koyulduk."Aksu,dolabı açmışken domates versene" dedi Fulya.Telefonumun çalmasıyla ikisini mutfakta bırakıp salona gittim.
"Alo?" dedi karşıdaki kişi.

"Efendim,Yaman ?" dedim.Yamanla Fulya bir kız yüzünden kavga edip küsmüşlerdi,şimdilik."Şey,ben gerçekten pişman oldum Afra.Fulya haklıydı.Ben onu çok seviyorum ve kaybetmek istemiyorum.Bu nedenle her şeyi yaparım.Yardımın lazım." dedi,pişmanlığı sesinden belli oluyordu.Gerçekten birbirlerini seviyorlardı ve dokuzuncu sınıfın sonundan bu yana birliktelerdi.

"Biliyorum,şu sıralar ikinizde zor zamanlar geçiriyorsunuz.Anlat bakalım ne yardımı gerekiyor?" dedim."Teşekkürler psikopat kız.Şuan Fulya sizde ya.Ben bir iki hafta sonra oraya geliceğim.Geliceğimiz gün sana haber vericem.Sürpriz yapmak istiyorum.Sizin evde yapsam,siz o zaman kadar Fulyayı oyalasanız dışarı çıkarsanız ?" dedi heyecan ve umutla."Peki,yapalım şu işi"

"Sağol,ben sana haber vericeğim" dedi ve yüzüme kapattı.

Bir buçuk hafta sonra

Fulya o günden bir süre sonra eski haline dönmüştü.Yaman yarın gelicekti.Okulu sorarsanız.Bir süredir gitmiyordum.İlk dönemin sonlarına gelmiştik zaten,dersler ve sınavlar bittiğinden gitmeye gerek duymuyordum.Fulya elinde bir defterle odaya girdi."Kuzen,bu senin günlüğün mü ?" diye merakla sordu.

Gülümseyerek kafa salladım."Evet,nerden buldun onu?" diyerek sordum."Sen dana gibi yatarken odanı topluyordum,buldum merak ettim." dedi.Elimi uzatıp günlüğümü istedim.Elime tutuşturuo yanıma oturdu.Uzun zamandır okumamıştım.Bu benim 12-13 yaşlarında yazdığım günlüğümdü.Sayfaların başına post-it yapıştırıyordum;Sarı mutlu,lacivert üzgün,kırmızı kızgın,mor favori günlerimdi.İçlerinden rastgele lacivert post-itli yeri açtım.

20.07.2018
Bugün bir yandan güzel,bir yandan kötüydü.Günüm en yakın arkadaşımla mükemmelken,kuzenimle ise çok kötüydü.Ve en sevdiğim tokam kaybolmuştu.Kuzenimin yalan söylediğini öğrenmiştim.Gerçekten çok kırılmıştım.Yine en güvendiğim kişi yalan söylemişti bana.Kimseyle arkadaşlık kurmuyordum ki aynılarını yaşamayayım diye.Sevgilisi olduğunu söylemişti,günlerce haftalarca hatta aylarca.Hatta onunla olan konuşmalarının ss lerini atıyordu.İlkk başlarda inanmamıştım sonrasında inandım sevgili olduklarını.

Sonuçta yalan söylemez ki dedim,söylese bile bu kadar uzatmaz itiraf ederdi dedim kendi kendime.Bir kitapta söylemişti itiraf etmişti,sorduğumda sadece kurgu olduğunu söylemişti.Şansı vardı ama söylememişti.Çocuğu instagramdan bile takip ediyordum.Bugün akşam söyledi 10-11 gibi.Çok kızdım,kırıldım.Onuda kırmıştım farkındaydım ama daha fazla konuşmak istememiştim.Konuşursam hem onu hemde kendimi kırıcaktım.Kendimde yalan söylemiştim hayatımda.Ama karşımdakini bu kadar kırıcak kadar bir yalan değildi.

Dedim keşke önce söyleseydi belki ne kalbim bu kadar kırılacaktı nede ağzım bunları söyleyecekti...

"Abi niye getirdin bunu şimdi duygulandım." dedim Fulyaya bakarken onunda gözleri dolmuştu.O gün gerçekten tuhaf bir gündü.İkimizinde üzüldüğü ve kırıldığı bir gündü...
-----------------------————

Kısa bir bölümdü.Yıldızı parlatıp ,düşüncelerinizi söylerseniz beni mutlu edersiniz.