Strange Gang {Jikook-Taegi} +18

7

Evet arkadaşlar hikayeme hoşgeldiniz. Ne diyeceğimi bilemedim en iyisi siz direk okuyun. İyi okumalar~

'Seninle tanışmayı bekliyordum Park Jimin. Annenin selami var.'

Ne diyordu lan bu şerefsiz? Annemi nereden tanıyordu? Bunun şuan ne ilgisi vardı? O kadın hayatımdan çıkalı çok olmuştu.

'Ne sikim saçmalıyorsun lan sen?' Aniden sinirle konuştum. Bunun üstüne tavşan dişleriyle sanki hiçbir şey yapmamış gibi sevimlice gülümseyip pişkince cevap verdi.

'Annen elimde Jimin.'

Sinirden kendi saçlarımı çekiştirdim. Deliriyordum cidden. O kadın ölmüştü. Gözlerimin önünde hemde. Ne saçmalıyordu bu herif?

'Benim annem geberdi gerizekalı. Ne saçmalıyorsun sen? ' sırıtarak suratıma bakmış ve beni bekletmeden cevaplamıştı.

'Anneni sadece baygınken gördün öldüğüne nasıl emin olabilirsin ki? Yaşadığı halde bir kere bile yanına gelmedi. Onu bitirmek istemez misin? '

Benimle oynuyordu resmen. Evet annemi sadece baygınken görmüştüm. Ölmemiş olma ihtimali yüksekti. Fakat o zaman niye yetimhaneye gitmistim ki? Bu kadar bilgi edinebilmesi takdir edilesiydi fakat fazla aptaldı ben annem için hiçbir bok yapmazdım. Yaşasın yada yaşamasın umrumda değildi.

'Annem sikimde bile değil. İstiyorsan öldür bile beni ilgilendirmiyor.'

Cevabim üzerine kahkaha atmıştı. Ne var lan çok mu komikti sanki? Bipolar bu diyorum.

'Park beni yanlış anladın. Annenle seni tehdit etmiyorum. Annenden ne kadar nefret ettiğini biliyorum. Yıllarca sana ne çektirdiğini de biliyorum. Her gün seni dövdü, piskolojik baskı uyguladı. Sen daha küçücük bir çocuktun eve her gün farklı bir adam attı. Seni ve piskolojini bir gram bile düşünmedi. Sana iğrenç aşağılamalarda bulundu, Seni çok kez ölüme terk etti. Herkes ailesi ile güzel vakitler geçirirken senin annenle güzel 1 anın bile yoktu. Orada duyduğun seslerin hiçbirini anlayamayacak kadarda küçüktün. Daha 7 yaşında sexin ne olduğunu öğrendin. Annen yüzünden! Bence intikam vakti gelmeli diye düşüneceğini sandığım için bu bir teklifti.'

Kızgın ve öfke dolu bakislarimla susmasını bekledim. Sus artık diye bağırmak istedim. Ses tellerim titredi konuşamadım bile. Bunları duymak istemiyordum. Lanet olası annem hakkında 1 kelime bile duymak istemiyordum. O fahişe karı yüzünden hayatım boka sarmıştı. Bunun yüzüme vurulması berbattı.

Sinirle yanına adımladım ve yakasından tutup zorla ayağı kaldırdım. O kadar sinirliydim ki bir çuvalmış gibi duvara fırlattım onu. Öfkeme yenik düştüm odada neden olduğunu bilmediğim masada ki bütün boş eşyaları yere fırlattım. Kimse geçmişimi bilmezdi Sehun dışında. Bu şerefsiz nereden bilebilirdi? Sinirim yine geçmedi ve yanına adımlayıp en sertinden bir yumruk attım yüzüne. Engel olabilirdi ama olmuyordu. Bende tökezlemeye başlamıştım. Sarhoş olduğum için mi vurmuyordu? Kendini bile savunmuyordu gerizekalı. Beni küçümsüyordu ve bunu belli ediyordu. Daha fazla dayanacak halim yoktu.

Gözlerimin dolmasını istemiyordum. Bu konuda fazla hassas ve sinirliydim. Hem ağlamamı görmemesi hemde alt tarafımı halletmek için odada ki lavaboya koşarak gittim. Bir yandan işimi hallediyor bir yandanda ağlıyordum.

Annem bana çok büyük travmalar yaşatmıştı. Kendimi bildin bileli hiç sevgi görmemiştim annemden. Bir dokunuşa muhtaçtım. Bir sıcak bakışa kanacak kadar acizdim. Rol yapma yeteneğim annemden kaynakliydi. Eve erkek atınca sahte de olsa yanlarında severdi beni. Saçımı okşardı kendi açtığı yaraları bisikletten düştü bahanesiyle sarardı. İyi kız rolüne bürünürdü. Ben bana ilgi göstermesi için hep bir erkekle gelmesini istemiştim eve. Hep biri ile gelsinde yalanda olsa sevsin beni.