Pick one ft. B-Brave

§ 3

→ Nova POV

''Zijn dat vrienden van je?'' vraagt mijn collega terwijl ik het vuile servies op de rolbank plaats. ''Wie?'' vraag ik terwijl ik haar aankijk. ''De pretty boys die hier vooraan zitten.'' knikt ze, leunend tegen de bar aan. Zonder te kijken weet ik precies over wie ze het heeft. ''Ik ken ze niet.'' zeg ik ongeïnteresseerd. Mijn collega kijkt me aan met een grijns: "they're totally checking you out girl." En ze geeft me een knipoog. "Haha, helemaal niet." lachend geef ik haar een vriendelijk duwtje en ga terug aan het werk.

Ik probeer zo min mogelijk aandacht aan ze te besteden en kijk ook niet meer hun kant op. Wel voel ik steeds hun ogen in mijn rug branden maar dat gevoel probeer ik te negeren. Ze zijn in het algemeen heel moeilijk te negeren omdat ze zo luid zijn.

"Nova?" Roept mijn manager vanuit de keuken. Ik kijk op van het scherm van de kassa en geef hem antwoord: "yes sir?" Vraag ik beleefd. "Het is een rustige avond, je mag naar huis." zegt hij vriendelijk. Ik doe van binnen een klein vreugde dansje en breng mijn handen naar mijn onderrug om de knoop van mijn schort los te maken terwijl ik naar de kapstok loop. Ik gooi het schort in de wasmand, pak mijn jas en ga ervandoor.

Eenmaal thuis aangekomen loop ik direct naar de badkamer om te gaan douchen. Ik ruik altijd zó sterk naar eten na het werk, verschrikkelijk. Je kan me van 5 meter afstand al ruiken.

Nadat ik ben gedouched, mijn haar heb gewassen en lekker in mijn pyjama ben gesprongen, lig ik in bed op mijn laptop videos te kijken op YouTube. Het is eigenlijk best vreemd om te kijken naar iemand die gewoon een deel van zijn/haar leven op YouTube zet en dat er dan mensen zijn die daar met plezier naar kijken. Maar het is waarschijnlijk nog vreemder om in een kamer voor een camera te zitten en daar tegen te praten. Ik vond het eerst ook erg ongemakkelijk toen ik met YouTube begon maar na een tijdje is het eigenlijk normaal geworden. Het is ook erg moeilijk om een beetje door te breken dus ik ben elke subscriber erg dankbaar.

Ik besluit om door wat comments van mijn videos te gaan die altijd positief en lief zijn. De reacties van mijn kijkers maken me altijd blij en ze stellen heel vaak ongelofelijk veel vragen. Ik vind het best grappig dat ze geïnteresseerd zijn in mijn leven. Automatisch beantwoord ik wat vragen maar ik houd ook een paar grappige en originele vragen over om die te beantwoorden in een "Vraag en Antwoord" video. Ik zou echt heel de avond reacties kunnen lezen, ik ben er echt dol op!

→ Cassius POV
Nadat we heerlijk sushi hebben gegeten zijn we weer thuis bij Samuel. We zitten allemaal rond de salontafel een of ander spel te spelen. Ik zit nog steeds te bedenken hoe ik Samuel kan terug pakken met zijn "leuke" grap. Hij zou het denk ik verwachten als ik het nu zou doen. Het zou wel grappiger zijn als ik hem een beetje in het openbaar voorschut kan zetten. Dus wachten totdat hij het vergeten is dat ik hem ga terugpakken is best een goed idee.

"Cas, beantwoord de vraag eens man." Stoot Jai me aan. Ik schud mijn hoofd om wakker te worden uit mijn gedachtes: "Hm, wat?" antwoord ik. "Heb je al een meisje gevonden waarmee je de choreo wil doen in de volgende videoclip?" Vraagt Kaj nieuwsgierig. "Nee man. De eerste casting was behoorlijk saai en er zat niet echt iets tussen. Ik hoop dat de tweede casting iets meer opleverd." zeg ik balend.

"Zal ik anders met je dansen?" Zegt Samuel. Hij staat op en begint een dansend meisje te imiteren. We beginnen alle vier keihard te lachen maar Samuel kijkt erg serieus. "Wat lachen jullie nou? Ik zou gewoon een mooi meisje zijn hoor." zegt hij beledigd. Hij begint snel met zijn ogen te knipperen en tuit zijn lippen. We beginnen nog harder te lachen en zelfs Samuel doet nu mee. "Je hebt gelijk Sam" hikt Dioni van het lachen, "je zou een beeldschoon meisje zijn."

*•*•*

Het is vroeg in de morgen en we zijn nogsteeds bij Samuel. Terwijl de rest ligt te slapen zijn Kaj en ik al wakker om Samuel in de maling te nemen. Waarom 1 grap uithalen als je er ook meerdere kan uithalen?

Zo zachtjes mogelijk zoeken we in alle lades in de woonkamer naar een zwarte marker om iets op zijn gezicht te tekenen. Dat wordt sowieso geen makkelijke klus want Samuel slaapt erg licht. Op onze tenen sluipen we naar Samuel's bed. Gelukkig ligt hij op zijn rug dus zijn gezicht is makkelijk bereikbaar. Ik sein Kaj om te filmen terwijl ik een baard en een unibrow op Sam's gezicht aan het tekenen ben. Een aantal keren beweegt hij en dan lijkt het alsof hij net wakker word en op zulke momenten hou ik echt mijn hart vast. Om echt stil te zijn lukt ons niet want Kaj en ik krijgen steeds lachbuien als we alleen al naar Samuel's gezicht kijken. Tevens werkt de druk dat we stil moeten zijn ook erg lachwekkend.

Als ik eindelijk klaar ben maken we eerst nog een foto van het eind resultaat en daarna proberen we zijn kamer weer zo zachtjes mogelijk te verlaten. Voor de zekerheid lopen we de trap af, gaan in de keuken zitten en beginnen dan pas met lachen om de grap die we hebben uitgehaald. "Ik kan echt niet wachten tot hij wakker is." zegt Kaj geamuseerd terwijl hij begint met het bekijken van het filmpje. "Zullen we het nu posten of even wachten?" Vraag ik lachend. "Wat posten?" Horen we een stem vanuit de andere kant van de keuken komen. Beide draaien we ons hoofd naar de stem toe. Het is Jai die inmiddels ook al wakker is. We laten hem het filmpje zien en hij begint keihard te lachen. "Samuel gaat zó boos zijn op jullie." zegt hij nog half lachend. "Ik ben onschuldig! Hij heeft getekend" zegt Kaj terwijl hij naar mij wijst. "Je bent mede plichtig, wat doe je nou pussy joh?" Zeg ik terwijl ik een lege waterfles naar zijn hoofd gooi die er toevallig nog lag van gisteravond.

Na een tijdje zijn we wat goedemorgen-tweets aan het verzenden naar onze braviours. Plotseling horen we gegil waar we alle drie van schrikken. Als een speer rennen we naar boven om te kijken wat er aan de hand is. Het geschreeuw komt uit Sam's kamer dus waarschijnlijk is hij erachter gekomen dat hij er op dit moment als een prinsesje uitziet.. Not.

Maar het gegil kwam niet van Samuel. Het kwam van Dioni die zich op dit moment dood aan het lachen is op de grond om, vermoedelijk, Samuel's gezicht. In tegendeel tot Dioni staat Samuel voor de spiegel zijn gezicht te bekijken. Zijn emotie is moeilijk van zijn gezicht af te lezen maar het is alles behalve een blij gezicht. Wanneer hij ons in zijn spiegel ziet, draait hij zich meteen om. "Erg grappig Cassius" zegt hij terwijl hij me recht in mijn ogen aankijkt. "Hoezo denk je dat ik het was?" Zeg ik met een onschuldige blik. Ik probeer mijn lach in te houden. "Omdat jij een motief hebt, jongeman." Zegt hij. Hij loopt naar de badkamer toe om zijn ondergekliederde gezicht te wassen.

"Ik hoop voor hem dat het eraf gaat. Anders kan de pretty boy geen selfies meer nemen voor een tijdje." Lacht Jai met een hand achter zijn hoofd. Samen lachen we om Jai. Samuel die geen selfies meer kan maken, wat een ramp.

"Zullen we het filmpje maar eens posten?" Stel ik voor.
~~~