Pick one ft. B-Brave

§ 13

→ Nova POV

Ik word wakker met bonkende hoofdpijn. Wanneer ik rechtop probeer te zitten voel ik de misselijkheid ook naar boven komen. Ik krijg mijn ogen nauwelijks open, en mijn visie is wazig. Ik ga weer liggen onder het zwart gekleurde dekbedovertrek om rustig bij te komen. Ik kan me helemaal niks meer herinneren van gister. Ik hoop maar dat ik niks stoms heb gedaan. Wanneer ik een beetje tot mijn zintuigen ben gekomen besef ik me opeens iets. Zei ik nou net dat ik onder mijn zwarte dekbedovertrek ben gekropen? Ik heb helemaal geen zwarte dekbedovertrek.. Mijn ogen schieten open en geschrokken zit ik rechtop. Ik kijk om me heen en zie dat ik niet in mijn eigen kamer ben. Ik trek de dekens van me af en probeer op te staan uit bed. 

Mijn kleding die ik gister aanhad ligt netjes opgevouwen aan het eind van het bed. Ik zie dat iemand aan de andere kant van het bed heeft geslapen doordat de dekens aan die kant ook warrig zijn. Ik heb een witte overhemd aan die ik blijkbaar heb gebruikt als een pyjama. Ik pak mijn kousen van de stapel kleren en trek ze tot mijn knieën.

Zachtjes doe ik de deur van de slaapkamer open omdat ik niet weet wat ik precies kan verwachten. Een heerlijke geur walmt door het huis heen en ik hoor mijn maag knorren. Ik loop de trap af naar de woonkamer en maak de deur voorzichtig open. Als ik eenmaal de woonkamer in stap wordt de geur sterker. Ik hoor iemand in de keuken zingen en loop langzaam om de hoek.

Het is Kaj die zonder shirt pannenkoeken aan het maken is terwijl hij meezingt met de radio. ''Goedemorgen'' zeg ik opgelucht. Hij schrikt, stopt met zingen en draait zich om, ''Jeetje Nova, ik schrok me dood''. Hij houdt zijn hart vast en ik begin te giechelen. ''Lekker geslapen?'' vraagt hij en draait zich weer terug naar het fornuis. Ik loop naar hem toe en ga op het aanrecht zitten. ''Ja heerlijk. Ik kan me alleen niks herinneren van gister. Wat is er gebeurd?'' zeg ik terwijl ik naar Kaj kijk die bezig is. Hij begint luid mee te zingen met de muziek en af en toe houdt hij zijn spatel voor zijn mond als microfoon.

Ik stop mijn vinger in het beslag en smeer het op zijn gezicht, ''Kaj, geef me antwoord'' plaag ik. Verbaasd gaapt hij me aan, ''You didn't!''. Ik zie aan zijn gezicht dat hij me terug wil pakken en voordat hij iets kan doen spring ik van het aanrecht en ren de keuken uit. Hij zet het fornuis uit en legt alles neer waar hij mee bezig was en rent achter me aan. Ik verstop me in het hoekje tussen de keuken en woonkamer in de hoop dat hij me voorbij zou rennen. Ik houd mijn adem vast voor het geval hij het mogelijk kan horen.

''Voor wie verstop je je?'' hoor ik plotseling naast me. Geschrokken kijk ik Kaj's kant op die heel aantrekkelijk met één schouder tegen de muur leunt. Voordat ik weg kan rennen staat hij voor me zodat ik nu geen kant meer op kan. Ik sta vlak tegen de muur en kijk omhoog naar hem, mijn adem nog steeds ingehouden. Mijn hart klopt in mijn keel van de afstand tussen ons, wat eigenlijk niet veel is. Zijn blote bovenlichaam amuseert me en snel kijk ik voor een seconde en dan weer terug naar zijn ogen. Zijn ogen zijn gericht op mijn lippen en ik zie dat hij de liefste glimlach ooit heeft op zijn gezicht die mij meeneemt in zijn acties. Voorzichtig haalt hij mijn haar uit mijn gezicht en stopt het achter mijn oor. Zijn hand gaat van mijn kaaklijn naar mijn nek. Zijn gevoelige aanraking geeft me de rillingen en kriebels. Volgens mij ben ik vergeten hoe ik moet ademen want ik krijg geen lucht meer in mijn longen.

Dan opeens gaat de deurbel. Ik zie aan Kaj's gezicht dat hij baalt maar stiekem ben ik blij dat de deurbel gaat. Niet dat ik Kaj niet super aantrekkelijk vind, maar omdat ik Finn heb. Ik loop naar de keuken om koffie voor mezelf in te schenken en Kaj loopt de andere kant op om de deur te openen. Ik neem weer plaats op het aanrecht en wacht tot Kaj terug komt.

''Oh, dit bevalt me wel'' zegt Samuel wanneer hij de keuken in loopt. Bijtend op zijn lip bekijkt hij me van top tot teen.

~~~