Pick one ft. B-Brave

§ 20

→ Nova POV

''Nee Sam! Die wilde ik kopen'' zegt Dioni teleurgesteld en een beetje geïrriteerd tegelijkertijd. ''Pech, had je maar niet in de gevangenis moeten belanden'' steekt Samuel zijn tong uit. Kinderachtig zeg. Met z'n zessen zitten we rondom de tafel boven een potje Monopoly. In plaats van een filmpje kijken, hebben we maar besloten om Monopoly tevoorschijn te halen en om een sushibox te bestellen. Goede keuze als je het mij vraagt, ik had toch geen concentratie voor een film op dit moment.

''Jouw beurt, Nova'' stoot Jai me aan die net zijn beurt heeft afgerond. Ik pak de twee dobbelstenen van de tafel, schudt ze in mijn hand en gooi ze daarna op het bordspel. 3 ogen maar? Damn.. Ik schop het niet echt ver in dit spel. ''Wat een langzaam paard ben jij'' plaagt Kaj, die een pro is in een groot aantal ogen gooien. Ik zet mijn pionnetje, oftewel mijn paard, neer op een donkerblauwe koopvak. Ik kijk iedereen uitdagend aan en ik zie in hun ogen dat ze stiekem vrezen dat ik het ga kopen. ''Ik koop het'' grijns ik en rijk uit naar de sushibox om een california maki in mijn mond te proppen. ''Oh mijn God, ik denk echt dat ik ga stoppen'' valt Dioni bekant flauw. ''Ach, stel je niet zo aan'' zegt Samuel en hij geeft mij een knipoog omdat ik het goed heb gespeeld volgens hem. Ik betaal de duurste straat af en krijg mijn kaartje voor bewijs van bezit naar me toegeschoven van Cassius, die overigens ook de bank is in het spel.

Tot nu toe heb ik geprobeerd de meest strategische dingen te veroveren. Ik ga altijd voor de treinstations en bedrijven. Dat is me aardig gelukt want ik heb ze allemaal in handen, plus de duurste en de goedkoopste straat waar technisch gezien, iedereen gemiddeld wel elke ronde op landt. Dus money, money, money.

''Oke, ff pauze. Ik heb trek in een mojito.'' Samuel staat op en wil richting de keuken lopen als hij tegengehouden wordt door een paar gillende jongens. ''Ga je serieus alleen voor jezelf maken?'' schreeuwt Kaj uit. ''Willen jullie ook dan?'' vraagt Samuel. ''Uh, duh?'' zegt Dioni op een arrogante toon. Samuel probeert zijn lach in te houden en kijkt dan naar mij. ''En jij?'' Ik kijk om me heen en besef dat hij het tegen mij heeft. ''Ik hoef niet, dankje'' lach ik naar hem. ''Saai'' hoor ik Jai in mijn oor fluisteren. Ik geef hem een stoot en hij kreunt zachtjes van de pijn. ''Ik heb wel iets lekkers voor je, saaierd'' zegt Samuel voordat hij wegloopt. ''Oke thanks, I guess'' zeg ik verward.

Cassius komt naast me zitten en neemt dus de plek van Samuel in beslag. ''Hé Nova, sorry van vanochtend. Ik wilde je niet zo opfokken.'' zegt hij schuldig. ''Het is niet erg hoor Cassius'' en ik geef hem een knuffel. Ik was ook niet echt boos op hem, meer gefrustreerd dat ze me niet begrepen. ''Oeh knuffel'' zegt Jai en hij wiebelt met zijn wenkbrauwen. ''Ik wil ook een knuffel!'' eist Dioni en hij komt erbij. Ook Kaj en Jai voegen zich in de knuffel en tegen de tijd dat Samuel terugkomt met een dienblad op zijn hand ben ik helemaal geplet door de jongens.

''Wat is dit voor soort gangbang?'' Hij trekt een raar gezicht en zet het drinken één voor één op tafel. 5 mojito's en 1 wijnglas die hij voor mijn neus zet. ''Is dit wat ik denk dat het is?'' Vraag ik hem terwijl ik naar hem lach. ''Je ziet eruit als iemand die daar van zou houden'' knipoogt hij en ik bloos een beetje. ''Waar gaat dit over?'' wijst Dioni tussen ons twee. Ik kijk richting Dioni, ''volgens mij heeft Sam zojuist mijn lievelingswijn ingeschonken.'' ''Dus?'' vraagt Kaj licht geïrriteerd. ''Hij heeft een goede daad gedaan?'' zeg ik alsof Samuel eigenlijk nooit iets goeds doet. ''Ouch, dat deed pijn Nova'' zegt hij met een hand over zijn hart. Ik geef hem een luchtkus en hij strijkt de kus over zijn hart en doet dan alsof de pijn is verzacht. ''Oke, raar'' zegt Dioni, ''laten we maar snel verdergaan.''

Op dat moment word ik onderbroken door mijn telefoon die heel de tafel laat trillen. Ik pak het snel op en zie dat ik een inkomend gesprek heb. ''Ik moet deze nemen. Niet aan mijn geld zitten en ook niet aan mijn bezittingen. Ik vertrouw jullie.'' Ik wijs twee vingers van mijn ogen naar die van hen aka het ik-hou-jullie-in-de-gaten-gebaar.

Ik loop naar de gang en zucht zachtjes voordat ik de telefoon opneem. "Met Nova" zeg ik voorzichtig. "hey, lieve Nova van me" hoor ik aan de andere kant van de lijn. "Hey Finn" zeg ik zachtjes. Voor een tijdje wordt er niks gezegd en lijkt het alsof de verbinding verbroken is. Het is vreemd deze stilte, want normaal ratelen we aan één stuk door, maar het voelt anders dit keer. "Hoe gaat het met je?'' vraagt hij uiteindelijk. Ook een unusual question als je het mij vraagt. We vragen eigenlijk ook nooit aan elkaar hoe het met elkaar gaat, we beginnen het gesprek gewoon. Niet omdat we niet om elkaar geven, maar gewoon omdat we het standaard praatje vanzelf overslaan. ''Ja.. Het gaat'' twijfel ik een beetje. ''Hoe is het daar?'' vraag ik terug zodat het gesprek niet weer doodvalt. ''Lekker weertje, ik heb er alleen een beetje genoeg van'' antwoordt hij uiteindelijk. ''Kan ik me nauwelijks voorstellen'' Lach ik. Hij lacht terug maar ik voel de leegte. "Wat ga je morgen doen?" Vraagt hij uiteindelijk. "Niks bijzonders, denk dat ik gewoon een luie dag in mijn bed zal hebben" klinkt best ideaal op dit moment. "Lui kind ben je, hè'' lacht hij uiteindelijk, in een toon die ik in tegenstelling tot de vorige lach wél herken. ''Finn, ik moet gaan. Ik heb mijn ouders op visite. Ik spreek je morgen, goed?'' lieg ik. ''Is goed liefie, doe ze de groeten'' zegt hij opgelucht, alsof hij blij is dat het gesprek eindelijk ten einde loopt. ''Zal ik doen. Ik hou van je'' zeg ik gauw. ''Ik ook van jou, Nova'' ik hoor dat hij oprecht is en dat doet mij goed. Ik hang op en blijf even een minuutje zitten op de trap om het gesprek te verwerken.

Als ik tot mijzelf ben gekomen trek ik de deur open en ineens vallen Dioni en Jai voor mijn voeten. Ik kijk ze met een ''echt waar?''-blik aan en ze krabbelen onhandig overeind. ''Ik dacht dat geld stelen een ding was als iemand even weggaat bij monopoly maar een gesprek afluisteren is wel heel iets anders'' zeg ik terwijl ik nog op dezelfde plek sta. Dioni en Jai worden een beetje rood en lopen vol schaamte naar hun plek. Ik kan er wel een beetje om lachen en loop achter ze aan. Als ik eenmaal zit, giet ik mijn wijn in 1 keer achterover. Met wangen gevuld met wijn kijk ik ze aan en slik voorzichtig alles door. ''Dus..'' begint Kaj, ''wie was het?'' maakt Cassius zijn zin af. ''Willen jullie alsjeblieft niet doen alsof jullie geen idee hebben waar dat zojuist om ging?'' rol ik met mijn ogen. ''Oke, de echte vraag is dus: hoe voel je je?'' vraagt Samuel bezorgd. En wéér ben ik verbaasd over hoe hij, uit alle 4 de jongens, om mijn gevoelens vraagt. ''Ik zit een beetje in een tweestrijd, I guess'' en ik haal mijn schouders ongeïnteresseerd op. Ze verwisselen onderling blikken. ''Wat nou?'' vraag ik verward. ''Nova'' begint Dioni, ''We hebben het gevoel dat je niet lekker in je vel zit'' zegt Jai. ''Komt het door deze situatie?'' vraagt Cassius. ''Of hebben we het totaal mis?'' vult Kaj aan. Ik kijk naar Samuel en wacht tot hij iets zegt zodat de cirkel rond is. Maar hij kijkt me maar aan, net als de andere jongens.

''Ik voel me prima. Mag ik nog wat wijn?'' kap ik hun vragen af. Samuel staat op zonder iets te zeggen en komt terug met de hele fles die hij dan aan mij overhandigd. Ik wil het net in mijn glas schenken tot ik me bedenk dat het een 'beter' idee zou zijn om het gewoon uit de fles te drinken. Ik zet mijn glas neer en neem een volle teug uit de fles. Dioni begint keihard te lachen en dat wordt ook gevolgd door de anderen. Zelf moet ik er ook om lachen omdat ik eventjes was vergeten dat ik niet thuis een fles wijn zit te drinken maar dat ik hier buitenshuis iets onbeschoft aan het doen ben.

''Alright, let's finish this game. Ik sta op het punt om te winnen'' grijns ik.

~~~