yalnızlığı sevmeye başladığınızda yalnızlığa alışırsınız... üzülmeye değmediğini anladığınız zaman kendi değerinizi bilirsiniz... yalnızlıktan korkmamalı, kendinizden başka kimseye ihtiyaç duymamalısınız. Ben bunu çok uzun süre önce anladım. kendi ç...
Hayat yollar verir ve insan evladı seçtiği doğruları ile kendine bir yol çizer. Seçtiğimiz doğruların, çizdiğimiz yolların getirdiği sorumlulukları üstleniriz. Fakat hayat size her zaman seçim hakkı vermez. Ailenizi seçemezsiniz. Hayatınız boyunca size doğruyu öğretmeye çalışan, ailedir. Bazen en büyük destek, bazen ise en büyük yara onlardan gelir.
Ben doğrularımı kendim doğurdum, kendi doğrularım ile hareket ettim. Ailem demeye utandığım insanların doğruları bana hiçbir zaman uyumamıştı.
Evi kaplayan her zamanki sessizlik ile uyandım. Yalnızlığım tekrar yüzüme çarparken komidinin üzerindeki saate baktım. Her zaman olduğu gibi 6 buçukta uyanmıştım. Yataktan çıkıp banyoda işlerimi bitirdikten sonra kıyafet seçmek için giysi odasına girdim. Tamamen siyahtan oluşan kıyafetlerim siyah odayı doldururken elime geçen siyah crop ve pantolonu giydikten sonra üzerime siyah kısa ceket ve kemer alıp giysi odasından çıktım. Ceketi koluma koyup kemeri taktım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Telefonu cebime attıktan sonra araba ve ev anahtarını alıp dışarı çıktım. Kahvaltıyı dışarıda edecektim çünkü neden olmasın. Siyah range rover olan arabamın kapısını açıp girdim. Arabayı çalıştırıp ilerlemeye başladım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Evet zenginim. Zenginliğim baba parası değil. Tek başıma yaptım herşeyi. Ne annem ne babam ne kardeşim ne de bir arkadaşım vardı yanımda. Tek başına başarmıştım, Tek başıma.
18 yaşıma basar basmaz ayrı eve çıkmıştım. Yine baba parası değildi. Ailemden; annem ve babamdan , gereksiz abimden nefret bile etmicek derecede tiksiniyorum. Nefretime bile layık değil onlar.
Geldiğim lüks restoranta giriş yaptım. Boş masallardan birine oturup ceketimi sandalyeye astım ve elimi kaldırdım. Garson gelene kadar masanın saçma süslerini yemezsem şükredeceğim.
Karın kaslarıma uzaktan bakan biri benim aç olduğumu nerden anlasın, tabi!
14 yaşımdan beri bu kasları yapmaya ne kadar uğraştım kimsenin haberi yok. Ayrıca bu kasları yaparken asla yemeklerimden vazgeçmediğim de söylemek isterim.
