Lost You 🥀 [ᴏɴᴇꜱʜᴏᴛ_ᴄᴏᴍᴘʟᴇᴛᴇᴅ]

1_🥀

#LostYou

පාක් ඩේහි කියන්නෙ වයස අවුරුදු 23ක සියුමැලි තරුණියක්. පුංචි කාලෙ ඉඳන්ම ඔම්මාගෙයි, අප්පාගෙයි, ඔප්පාගෙයි හුරතලේ මැද්දෙ හැදුන ඩේහි කියන්නෙ හරිම සංවේදී මනුස්සයෙක්. එයාව දකින ඕන කෙනෙකුට පේන්නෙ එයාගෙ ඇස් හීනි කරවන ලස්සන හිනාව. ඒ එයා හැමතිස්සෙම හිනා වෙලා හිටිය හරිම ප්‍රීතිමත් ගෑනු ලමයෙක් නිසා

ඩේහිගෙ ජීවිතේ දුක් වෙන්න දේවල් එයාට තිබුනෙ නෑ. එහෙම දේවල් එයාගෙ ජීවිතේට ආවත් ඒ දේවල් එයාගෙ හිනාවට බලපෑමක් නොවෙන විදිහට ඈත් කරගන්න එයාට ලොකු හැකියාවක් තිබුනා. එයා කොයිම වෙලාවකවත් ඇඬුවෙ නෑ. එයාට දුක හිතුන වෙලාවල් වලදි පවා එයා කලේ සතුටු හිතෙන දෙයක් මතක් කරගෙන හිනා වෙන එක. මොකද ඩේහි අඬන්න ගොඩක් බය කෙනෙක්. එයා දන්නවා එයා අඬන්න පටන් ගත්තොත් එයාට තමන්ව පාලනය කරගන්න බෑ කියලා. ඉතින් එයා බය උනා එයා හැම කඩා වැටෙන මොහොතකම අඬන්න තියාගත්තොත් වැඩි කාලයක් යන්න කලින් තමන් දුර්වලයෙක් වෙනවා කියලා. ඉතින් ඩේහි හිනා උනා. හැමතිස්සෙම...

ඩේහිගෙ අප්පාගෙ කම්පනි එක දැන් සැලකියයුතු කාලෙක ඉඳන් පාඩු ලබනවා කියලා ඩේහි හොඳාකාරවම දැනගෙන හිටියා. ඒත් එයාට එයාගෙ ඉගෙනීම් වැඩ නිසා අප්පාට උදව් කරන්න ඒ හැටි අවස්තාවක් හම්බුනේ නෑ. ඒ නිසා හැමතිස්සෙම වගේ අප්පාට උදව්වට හිටියෙ එයාගෙ ඔප්පා විතරයි. ඒ ගැන ඩේහිට තමන් ගැන ලොකු කලකිරීමක් දැනුනා. මොකද අප්පා උනත් ඩේහිට පීඩනයක් ඇති නොකර පාඩුවේ ඉගෙනගන්න වැඩ වලට අවධානෙ දෙන්න කියලා කියපු නිසා

දවසකදි මිස්ටර් පාර්ක්ගෙ කම්පනි එක ආයෙ ගොඩ ගන්න බැරි තත්වෙටම පත් උනා. ඒකට හේතුවක් උනේ කොරියාවෙ පත් වෙච්ච අලුත් ජනාධිපතිවරයා නියෝජනය කරපු දේශපාලන පක්ෂය ඩේහිගෙ අප්පාගෙ ව්‍යාපාර නාමයත් එක්ක ලොකු නොපහන් හැඟීමකින් හිටිය නිසා. ඒකෙන් සිද්ධ උනේ ඒ අදාල දේශපාලන පක්ෂයට සහයෝගය දුන්න ව්‍යාපාරිකයින් බහුතරයකට ලොකු ලොකු ව්‍යාපාර අවස්ථාවන් හම්බ වෙලා විරුද්ධ පාක්ෂිකයින්ට පාඩු ලබන්න සිද්ධ උන එක

ඉතින් පාර්ක් පවුලට සිද්ධ උනා තමන්ගෙ දේපල විකුනලා තමන්ගෙ ව්‍යාපාරෙ ගොඩ ගන්න. එයාලා ඒකට ගොඩක් උත්සාහ කලා. අන්තිමට එයාල තමන්ගෙ අති සුඛෝපභෝගී විශාල මන්දිරය විදේශිකයෙකුට විකුණලා ඒ සල්ලි වලින් ව්‍යාපාර කටයුතු යම්තාක් දුරකට බේරගත්තා. ඒත් තවමත්.. ඒ හොඳටම මදි. එයාලා එයාලගෙ අලුතින් ඉන්න පොඩි අපාට්මන්ට් එකටයි, කෑම බීම වලට වගේම ඩේහිගෙ ඉගෙනීම් වැඩ වලට යන වියදම් සෑහෙන අඩු කරගන්න ගොඩක් මහන්සි උනා