අඬන්නැතුව ඉන්න පුළුවන් තරම් උත්සාහ කරලා අන්තිමට තමන්ගෙ කඳුළු පාලනය කරගත්තු ඩේහි හොට් වෝටර් ශවර් එක ඇරලා ඒක යටින් හිට ගත්තෙ අද දවසටම එයාගෙ ඇඟටයි හිතටයි වෙච්ච මහන්සිය හේදිලා යන්න කියලා හිතාගෙනපැය භාගයක් විතර නිදහසේ නාලා ශවර් එකෙන් එලියට ඇවිත් බාත් රොබ් එකත් පටලවන් ඩේහි බාත් රූම් එකෙන් එලියට ආවා. ඒ ඇවිත් කොන්ඩෙත් එක අතකින් ගස ගස ඩ්රෝවර් එක ලඟට ගියේ එයා රෑට අඳින පජාමා කිට් දැනටමත් ඩ්රෝවර් එකට දාලාද කියලා බලන්න
"ම්ම්හ්හ්හ්"
ඩේහි ඩ්රෝවර් එක ඇරගෙන ඒක ඇතුලෙ පජාමා හොයද්දි එක පාරටම එයාට දැනුනෙ ජන්ග්කුක්ගෙ මස් පිරුණු අත් දෙක එයාගෙ ඉණ වටේ එතෙන හැටි. හදිස්සියේම සිද්ධ වෙච්ච ඒ දේ නිසා ඩේහිව ගැස්සුනා. එයා ඉක්මණට ජන්ග්කුක්ගෙන් ගැලවිලා පිටිපස්සට හැරෙන්න හැදුවත් ජන්ග්කුක් ඩේහිට හෙලවෙන්න නොදී එයාව පුළුවන් තරම් තමන්ගෙ ඇඟට තද කරගත්තා
"ඔ-ඔප්පා.. මාව අතාරින්න"
ඩේහි ඇඹරෙන ගමන් එක අතකින් එයා බාගෙට ඇඳගෙන හිටිය තුවායත් අල්ලන් කියද්දි ජන්ග්කුක් තවත් ඩේහිව එයාගෙ පපුවට තද කරගෙන උරහිස උඩින් නහය තියාගත්තා
"ඇයි ඒ? තමුන් මගේ වයිෆ්. මට ඕන තරම් අයිතිය තියෙනවා තමුන්ව අල්ලන්න"
ජන්ග්කුක් එයාගෙ ගොරෝසු කටහඬින් කියද්දි ජන්ග්කුක්ගෙ හුස්මත් එක්ක එන ඇල්කොහොල් ගඳ ඩේහිගෙ නාස්පුඩු කඩාගෙන ගියා
ඩේහි වොශ් කරන අතරෙ ජන්ග්කුක් තනියම ඩ්රින්ක්ස් අරන්..
"ඔප්පා ඔයා තාම ඇඳුම් මාරු කරලා නෑ. අනික ඔයා හොඳ සිහියෙන් නෙවෙයි ඉන්නෙ. මාව අතාරින්න"
ඩේහි ආයෙමත් ජන්ග්කුක්ගෙ අත් අදින ගමන් ඒවයෙන් ගැලවෙන්න හැදුවත් ඒ දරදඬු අත් වලින් ගැලවෙන එක ලේසි වැඩක් නෙවෙයි. ඩේහිගෙ බාගෙට ඇරිලා තිබුන නිරුවත් පිටෙන් බාගයක්ම ජන්ග්කුක් දැන් සේරම බොත්තම් ගලවගෙන හිටිය එයාගෙ ශර්ට් එක මැද්දෙන් ජන්ග්කුක්ගෙ නිරුවත් පපුවට තද වෙලා. ජන්ග්කුක්ගෙ දාඩියට තමන්ගෙ පිට ඇලවෙනවා වගේ දැනෙද්දි ඩේහිට දැනුනෙ හරි අප්රසන්න හැඟීමක්
"ඒවා පස්සෙ කරගන්න පුළුවන් බේබි. දැන් අපි අපේ හනිමූන් එක සෙලිබ්රේට් කරමු"
ජන්ග්කුක් එයාගෙ මත් වෙච්ච කටහඬින් එහෙම කියලා ඩේහිගෙ බාත් රොබ් එකේ පටියට අතක් යවද්දි ඩේහිට එයාගෙ කොඳු ඇට පේලිය දිගේ විදුලියක් ගියා වගෙයි දැනුනෙ
"ඔප්පා ප්ලීස්. මාව අතාරින්න. ඔයා හොඳ සිහි-ආහ්හ්"
ඩේහි කියලා ඉවර වෙන්න කලින් ජන්ග්කුක් ඩේහිගෙ උරහිස දිගේ නහය අරන් ගිහින් බෙල්ල මුලින් දත් වලින් හපලා ඇල්ලුව නිසා ඩේහිට වේදනාවට කෑ ගැහුනා
ඊටපස්සෙ ඒ ක්ශනිකව ඩේහිව තමන්ගෙ පැත්තට හරවගත්ත ජන්ග්කුක් ඩේහිගෙ කම්මුල හරහා ලොකු අතුල් පාරක් දිග ඇරියෙ ඩේහිගෙ මුළු මූනම හිරි වැටිලා යද්දි
"උබ එනවද මට මගේ සිහිය ගැන කියලා දෙන්න?"
ජන්ග්කුක් ඩේහිගෙ උරහිස් වලින් මිරිකලා අල්ලගෙන එයාව ඩ්රෝවර් එකේ වහලා තිබුන දොරකට තද කරලා හේත්තු කරගෙන ඩේහිගෙ මූනට එබුනා. එයාගෙ ඇස් ඇල්කොහොල් නිසයි, කේන්තියටයි හොඳටම රතු වෙලා
ඩේහිගෙ ඇස් වලට පිරුනු කඳුළු එයාගෙ කම්මුල් දිගේ ගලාගෙන ගියත් ඩේහිගෙ මූන හිරි වැටිලා තිබුන නිසා එයාට ඒ බවක් දැනුනෙ නෑ. එයා හිටියෙ ඇහි පිල්ලමක්වත් නොගහා ජන්ග්කුක්ගෙ කේන්තියෙන් දිලිසෙන ඇස් දිහා බලාගෙන
ඒ අතරෙ ජන්ග්කුක් ටික වෙලාවක් ඩේහිගෙ මුළු මූන පුරාම ඇස් අරන් ගියේ ලොකු කෑදරකමකින්. ඒ එක්කම එයාගෙ ගර්ල්ෆ්රෙන්ඩ් නැති උන හිඩැස පුරවගන්න ජන්ග්කුක්ට ලොකු උවමනාවක් තිබුනා. ඉතින් ඒකට දැන් ජන්ග්කුක්ට එයාගෙ වයිෆ් ඉන්න එකේ එයාට ආයෙ අමුතුවෙන් මහන්සි වෙන්න දෙයක් නෑ කියලා ජන්ග්කුක්ට මතක් වෙද්දි එයාට දැනුනෙ කුරිරු සතුටක්. ඒ සතුටත් එක්කම ජන්ග්කුක් අවස්තාවෙන් ප්රයෝජන ගන්න හිතාගෙන ඩේහිගෙ තොල් වලට පහත් උනත් ඩේහි පුළුවන් තරම් ඉක්මණට ජන්ග්කුක්ගෙ පපුවට ගහලා තල්ලු කරලා එයා ගත්ත පජාමා කිට් එකත් අරන් රූම් එකෙන් එලියට දුවලා ගෙස්ට් රූම් එක ඇතුලට ගිහින් දොර ලොක් කරගත්තා
ඊටපස්සෙ පැය භාගයක් විතර යනකන් ඩේහිට ඇහුනෙ ජන්ග්කුක් ආවේශ වෙලා වගේ රූම් එකේ දොරට ගගහා කෑ ගහන සද්දෙ විතරයි. ඒ සද්දෙ ඇහෙන් නැති වෙන්න ඩේහි ඇඳ උඩ ගුලි වෙලා කොට්ටෙකින් කන් වහගෙන ඇස් තද කරලා පියාගත්තා. ජන්ග්කුක්ගෙ සද්දෙ ටික ටික බාල වෙනවත් එක්කම ඩේහිටත් එයාට නොදැනිම තද නින්දකට වැටුනා
"හරි ඔප්පා. මං පොරොන්දු වෙන්නම්"
ඩේහි කිව්වෙ එයාගෙ එක අතක් පිටිපස්සට කරලා දබර ඇඟිල්ලයි, මැද ඇඟිල්ලයි එකට පටලවගෙන....
*******
YOU ARE READING
Lost You 🥀 [ᴏɴᴇꜱʜᴏᴛ_ᴄᴏᴍᴘʟᴇᴛᴇᴅ]
Fanfiction"සමාවෙන්න කියන වචනය හැමතිස්සෙම වලංගු නෑ" . Oneshot [සිංහල] _________________ Total chapters - 11