"ඔයා කව්ද?"
"මන්.."
උත්තර දෙන එක නවත්තලා එයා තොලත් හපන් කල්පනා කරන්න ගත්තා. ඒත් එයා තාමත් මගේ අත අල්ලන් ඉන්නේ. මට තේරෙන්නේ නෑ මේ කෙල්ලට මොනාද වෙලා තියෙන්නේ කියලා.
"මන් මනුස්සයෙක්."
එයා එහෙම කියලා හිනා උනා. මට ඕන උනේ එතනින් යන්න. විශේෂයෙන්ම මෙයාගෙන් ගැලවිලා යන්න.
"දැන් මගේ ප්‍රශ්නෙට උත්තර දෙන්න?"
එයා ආයෙමත් මගෙන් ඇහුවා. ඇත්ත කියන්න ඕනේ කියලා නීතියක් නෑ නේ.
"මගේ ඇස් වල ලෙඩක්. ඒකට දාන බෙහෙත නිසා මෙහෙම කදුළු යන එක සාමාන්‍යයි."
එහෙම කියලා මන් අතත් ගලවන් ආවේ කනට ඉයර්බඩ් එක දාගන්න ගමන්. ෆෝන් එක අතට ගත්ත මන් මගේ ආසම සින්දුව දාගෙන කෙලින්ම නැග්ගේ බස් එකට. මට තාමත් අර කෙල්ල ඉන්නවා ද නැද්ද කියලා හැරිලා බලන්නවත් ඕනේ උනේ නෑ.
මට එයාව වදයක්!
ඊලග දවසේ මන් පාර්ක්‌ එකට ගිහින් සුපුරුදු තැනින්ම ඉදගත්තා. මේපල් ගහ යට තියන පරණ ලී බංකුව කොලේජ් එකටයි ගෙදරටයි පස්සේ මට සැනසීමේ හුස්ම ගන්න පුළුවන් උන එකම තැන.
"හෙලෝ!"
කටහඩක්!අර කෙල්ලගේ.. මන් එයාගේ මූණවත් බලන්නේ නැතුව නැගිට්ටේ මන් එයාට ආස නැති නිසා.
මන් එයාට ආස නැති නිසා ද නැත්තම් බැදීම් වලට බය නිසා ද කියලා මන්වත් දන්නේ නෑ.
ඇහැ කොනින් මන් දැක්කේ එයා ඇදන් හිටියේ ඊයේ ඇදන් හිටපු ඇදුමමය්. ඒ කෙල්ලට අදින්න දෙයක් නැද්ද? බස්ටොප් එකට ගිහින් එතන බංකුවෙන් ඉදගත්තේ බස් එකක් පේන මානේවත් නොතිබුන නිසා.
"බුහ්!!"
<3-suQueen-<3
BẠN ĐANG ĐỌC
Unknown ɢɪʀʟ «ᴄᴏᴍᴩʟᴇᴛᴇᴅ»
Fanfiction"ඇයි ඔයා අඩන්නේ?" මන් මෙච්චර කල් මගෙන්ම අහපු ප්‍රශ්නේ එයා අද මගෙන් ඇහුවා. මන් මොනාද කියන්න ඕනේ. මට හුගක් පාලු නිසා අඩනවා කියලද නැත්තම් නොලැබුන දෙයක් ගැන හිතලා අඩනවා කියලද? ᴏɴʟy ᴀ ꜰᴀɴꜰɪᴄᴛɪᴏɴ. ᴀʟʟ ᴀʀᴇ ʙᴀꜱᴇᴅ ᴏɴ ᴍy ɪᴍᴀɢɪɴᴀᴛɪᴏɴ!
