"දෙවියනේ!"
මන් එකපාරටම දැක්කේ මගේ නහයෙන් ලේ බින්දුවක් මගේ අත උඩට වැටෙනවා. නහයත් අල්ලන් මන් කෙලින්ම දුවලා ගියේ පාර්ක්‌ එක ඉස්සරහ තිබ්බ රෙස්ටුරන්ට් එකට.
වොෂ්රූම් එකට ගිහින් මූණත් හෝදන් මන් කෙලින්ම හොස්පිටල් එකට ගියා.
"මන් හිතන්නේ ඔයා වැඩිය මහන්සි වෙනවා ඒක නිසයි. කෝකටත් මේ බෙහෙත් ටික බොන්න. ඒ වගේම වැඩිය මහන්සි වෙන්න එපා."
ඩොක්ටර්ටත් හිනාවකින් සංග්‍රහ කරලා මන් ගෙදර ආවා.
බීම එක බිබී වහල උඩට වෙලා අහස දිහා බලන් කල්පනා කරේ මගේ ජීවිතේ දිහා. අම්මා තාත්තා නැති මට එකපාරටම හම්බුන සීයා කියන කෙනා නිසා දැන් ඉන්න තැනකුයි මාසෙට හරියන්න සල්ලි ටිකකුයි හම්බෙනවා.
සීයා කියන විදිහට එයාගේ දුවගේ ළමයා මන් ලු. මන් ඉපදෙනකොට අම්මායි තාත්තායි අනතුරක් නිසා නැති උනා ලු. එයාට මාව බලාගන්න බැරි නිසා ලු අනාථ නිවසේකට දැම්මේ.ඒත් සීයත් මන් ගැන වැඩිය හොයන්නේ නෑ. මට කවුරුත්ම නෑ කිව්වොත් හරි.
මන් මේ තනිකමට කැමතියි. ඒත් එයා! පාර්ක්‌ එකේදී හම්බුන කෙල්ල මගේ කවුරුත් නොවුනත් මන් ගැන හෙව්වා. හැබැයි මට තියන ප්‍රශ්නේ ඇයි එයා එකම ඇදුම අදින්නේ කියලා.
ආයෙමත් මට හිනා ගියේ එයාගේ ඇදුම තමයි දැන් මට ප්‍රශ්නේ වෙලා තියෙන්නේ කියලා හිතුනම.
සතියම මන් ගෙදරයි කොලේජ් එකයි කියලා මාරුවෙන් මාරුවට හිටියේ මේ ටිකේ කොලේජ් එකේ අන්තිම විභාගේ නිසා වැඩ ගොඩ ගැහිලා තියන නිසා.
ඒත් සමහර දාට මට අර අමුතු හීන ආයෙම පේන්න ගත්තා. මුලදී ඒවා අපැහැදිලි උනත් දැන් නම් ඒවා පැහැදිලි. ඒත් ඒ හීනේ වෙන්නේ මොනාද ඒකෙ ඉන්නේ කව්ද කියන්න නම් මන් දන්නේ නෑ. එයාලගේ මූණු හරි අපැහැදිලියි.
<3-suQueen-<3
CITEȘTI
Unknown ɢɪʀʟ «ᴄᴏᴍᴩʟᴇᴛᴇᴅ»
Fanfiction"ඇයි ඔයා අඩන්නේ?" මන් මෙච්චර කල් මගෙන්ම අහපු ප්‍රශ්නේ එයා අද මගෙන් ඇහුවා. මන් මොනාද කියන්න ඕනේ. මට හුගක් පාලු නිසා අඩනවා කියලද නැත්තම් නොලැබුන දෙයක් ගැන හිතලා අඩනවා කියලද? ᴏɴʟy ᴀ ꜰᴀɴꜰɪᴄᴛɪᴏɴ. ᴀʟʟ ᴀʀᴇ ʙᴀꜱᴇᴅ ᴏɴ ᴍy ɪᴍᴀɢɪɴᴀᴛɪᴏɴ!
