Biliyorum önceki bölüm çok kısaydı. Ama mecburen orada kestim çünkü bu bölüm doctorun ağzından yazıcam. Çok saçmalarsam nolur kızmayın. Bu benim için de bir ilk.
11. Doctor
Ah Clara ah ! İnandırmıyordu, inandıramıyordu her şeyin biteceğine ve bunun bir son olduğuna...Belki de haklıydı. Sonuçta o kadar yolculuk yapmıştı. Ve biz kalkıp ondan böyle bir şey yapmasını istiyorduk. Ama mecburduk. Susan' ı geri getirmenin ve bu paradoksu ortadan kaldırmanın başka yolu yoktu. Clara kapıdan çıktığında nereye geldiğini zaten anlamıştı. Ama öyle boş bakıyordu ki neden geldiğini bilmiyor gibiydi. Gözünden dökülen o bir damla yaş benim de canımı yakıyordu ama dedim ya mecburduk.Burası Clara Oswin Oswald ' ın annesi ve babasının mezarıydı. Clara gözlerini yan yana duran o iki mezardan ayırmaya konuştu.
" Neden geldik? "
" Gerçekleri görebilmen için "
" Hangi gerçekler? " dediğinde elinden tutup mezarların başına götürdüm onu. Ve ona çok tanıdık olduğu bir şeyi gösterdim. O yaprağı...
" Ama..." dedi "....Biz onu Akhaten de bırakmıştık. O aç güneşe vermiştik."
" O aç güneş bu yaprağı yok edemezdi Clara ne kadar aç olursa olsun sonsuzluk ona bile fazlaydı. " eğilip yaprağı aldı ve " Ee....." dedi" ....Bu kadar mı ?" ne diyebilirdim ki belki de ona ilk defa doğruyu söyledim.
" Elbette Hayır, ne zaman bu kadar oldu ki ?"
" A doğru ya , hiçbir zaman" dedi bunu söylerken gülüyordu ama belkide ilk defa yo yo anne ve babasının ölümü Danny nin gidişi ahh bunlardan sonra ilk defa bu kadar üzgündü. Sadece o değil ben de çok ama çok üzgündüm....
