1/Manjiro Sano x Reader

0.31

1. Bölüm

Akami pov yaş 9

Ağzımdaki kanı tükürüp öksürmeye başladım.

"Sana bir daha buralarda dolaşmayacaksın demedik mi biz?!"

"Havuz hazır, hiroshi-sama."

"İyi." Saçımdan tutarak ikisinin peşinden sürüklendiğimde onlara uyum sağlıyordum.

Zorundaydım.

"Harçlığını çıkart bakalım prenses." Cebimden 23 yeni çıkarttığımda hızlıca eline verdim ve kollarımla kendimi siper etmeye başladım.

"Bu... Kadar mı?"

"Hai!"

"Seni... APTAL VELET!!" bozuklukları üstüme attığında her yerim yanıyordu. Saçımdan tutarak havuzun yanına getirilene kadar çığlık atmaktan sesin kısılmıştı. Bir kaç saniye içinde tahta masada yatan kafam ile dudağımdan akan sıcaklığı hissettim. Bir nevi kanı.

Sıcak...

Yanıyor.

YANIYOR!!!

Tekrardan saçımdan çekildiğinde nefes alamadan havuza sokulmuştum.

Saçımın dipleri, dudağım acıyor. Her yerim yanıyordu. Çığlık atamiyorum.

Saniyeler sonra yüzüm çıkartıldığında derin derin nefesler almaya başladım. Derin ve hızlı nefesler.

"Bir rakam söyle." Belki de kaçı söylersem o kadar daha bu işkenceye katlanacagimdir?

"0!!!"

"10 eksi 0... 10 SEFER DAHA!!!" Tekrar içine batırdığında seçimimin kesinlikle yanlış olduğunu anlamıştım.

Nefes alamıyorum.

Saçımdan tutarak çekildiğimde göz yaşlarıma aldırmadan nefesimi düzenlemeye çalışıyordum. Ve sonra ne oldu biliyor musunuz?

Tekrar, tekrar, tekrar, tekrar ve tekrar.

Bayılayıncaya kadar. Tabii ki 10 ile sınırlı kalmadı.

Gözlerimi açtığımda bir çöpün yanındaydım. Önümden insanlar geçiyor ama hiç biri bana aldırmıyordu.

Sesim kısılmıştı. Saçlarım muhtemelen karmakarışıktı. Gözlerim yanıyordu. Önümde duran çocuk ile korkuyla ona bakmaya başladım. Elimi hareket ettirmeye gücüm kalmamıştı.

"Lütfen... Bana vurmayın."

?"nii-san."

S"onu hastaneye götürmeliyiz, manjiro."

"Hai."

Şimdiki zaman

Manjiro ile böyle tanışmıştık belki de o gün ölüp gidebilirdim. Ama manjiro ve shinichiro-san beni o çöplükten kurtardılar ve ilk olarak hastaneye, sonra da evlerine götürdüler. Şimdi ise manjiro ile shinichiro'nun mezarına gelmiştik.

M"buraya gelmek..."

"Çok garip hissettiriyor."

M"ıhm."

Gözlerimin önünden shinichiro'nun ölüm sahnesi geçtiğinde ağlamaya başlamıştım. Ses çıkarmıyordum, sadece ağlıyordum.

Shin"kendini feda mı ediyorsun akami?"

O gün yaşananlar hala aklımdan çıkmıyordu. Üstünden seneler geçmiş olsa bile kurtulamıyordum.

Manjiro'nun omuzlarımdan tutarak beni kendine çektiğinde düşüncelerimden hızla ayrılmıştım.