1/Manjiro Sano x Reader

0.45 pera-biri vardı

Hanagaki Takemicchi

Kazuko-sama... Acaba tekrardan öyle bir şey olacak mı? Umarım bu sefer olmaz...

Önümdeki Mikey ile durup onu izlemeye başladım. Gözleri garip bakıyordu. Yanına gidip konuşmalıyım.

T"Mikey-kun?"

"Oh... Takemitchy?"

"Napiyosunuz?"

M"ben... Yetersiz miyim Hanagaki?"

"Efendim? Ne? Tabiki de değilsiniz! Ne oldu ki?"

M"akami..." Aldatmış olamaz değil mi..?

M"uyuşturucuya başlamış. Ayrıca ... Brni aldattığını söyledi."

Sikeyim.

Ne saçmalıyor bu ikisi?!!

T"size kendisi mi söyledi?"

M"evet."

T"bence üstüne düşün. Akami birisini aldatacak birisi değil... "

M"ama takemitchy..."

T"düşünün biraz. O kadar şeyden sonra Akami sizi herhangi birisi için bırakmaz."

M"anladım... Konuşmaya çalışırı-" mikey-kun'un telefonu çaldığında yavaşça cevaplamıştı.

M"ne diyorsun Emma? Ben evde değilim ki?"

M"telefonunu açmıyor mu? Veya mesaj falan yazmamış mı?"

M"ne gibi?"

M"2 dakikaya oradayım. Kapıyı açmaya çalış."

M"sana sonra haber vereceğim takemitchy. Eve gitmem lazım. Akami intihar edecek birisi değil dimi?" Mikey-kun bunları tek nefeste söylediğinde durdum.

Geleceklerin hepsinde intihar etmişti.

Evet.

Ölümden hiç korkmayan birisi.

İntihar edebilecek biri.

"Mikey-kun..."

M"SİKEYİM!" motoruna atladı ve resmen uçarak yol almaya başladı.

Timeskip

Akami'nin yanına yatıp kapalı gözleri sayesinde kirpiklerine baktım. Yavaş yavaş solan dudaklarına dikkat ettim. Pembeliği yavaş yavaş azalıyordu. Saçları dökülüyordu. Gözlerinin altı morarmıştı. Yüzü kızarıktı. Terliyor ve titriyordu.

Gözlerimi yavaşça kolundaki kesiğe çevirdim. Derin kesmemiş olmama rağmen izi kalacaktı.

Suçlu hissediyorum.

"S-sano... Özür dilerim..."

"Gitme..." Söylediği bir kaç kelimenin ardından hızla doğrulduğunda odada sadece nefes sesleri yankılanıyordu. Sanırım yanında olduğumu fark etmemişti.

Dizlerini kendine çekip onlara kendisine sarılacakken onu kendime çekip kafasını göğsüme yasladım.

'zaman ağırdı hani, neden çabuk geçti?' kendi kendime bunları düşünmüştüm. Çünkü bu an ilk defa yaşanmıyordu.

Bölüm 0.5 bir ugrayin isterseniz

Onun üstünden ne kadar zaman geçmişti acaba?

"Şşş yanındayım, bir şeyin yok. İyisin."

Ağlamaya başladığında gözünden akan her yaşta içim gidiyordu.

A"özür dilerim sano! Yalvarırım... Lütfen... Lütfen beni affet!!!" Çenesini kendime çevirip dudağını öptüm.

"Anlatsana. Nasıl oldu?" Anlattigini unutmus olmaliydi.

A"ben aldım işte o şeyleri sonra... Ödeme için saçlarımdan tutup zorla kendini öptürdü."

"Bu taciz oluyor bebeğim. Beni aldatmış olmuyorsun." O orospu çocuğunu bulup onu doğduğuna pişman edeceğim. İçinden geçeceğim.

A"ama... Onu durdurmadim! Ellerim harekete geçmedi bile!!! İğrenç birisiyim..." Dudaklarını tekrardan öpüp onu susturdum.

"Kendine hakaret etme. Sonuçta pismansin değil mi? Dahasına gerek yok. Hala seni seviyorum Akami."

A"bundan sonra... Ne olursa olsun... Hiç bir erkek ile yakinlasmayacagim. Toman dışında tabii." Hafifçe gülümsediğinde kahkaha atıp onunla beraber yatağa yatmıştım. Kafasını göğüs kafesimin hemen yanında sıkıca sarıp saçlarının kokusunu içime çekmiştim.

Cidden... Ne ara bu kadar aşık oldum ki ben.?

Yine de.

İyi ki seni tanımışım Akami Kaemi.

Benim bir tanecik Aiko'm. İyi ki varsın.

ŞİMDİ SİZE BİR ŞEY DİYEYİM Mİ

BU BÖLÜM FİNALDİ

TAMAM TASAK GECİYORUM FİNAL FALAN DEĞİLDİ

AMA BUNDAN SONRAKİ İLK BÖLÜM FİNAL OLACAK

VE BUNA AZ ÖNCE KARAR VERDİM.

COK MUTLUYUM LAN

BU KİTAP BENİM KALBİMDE HER ZAMAN EN SEVDİĞİM KİTABIM OLARAK KALACAK. ÖYLE OLMASA BİLE KALBİMDE BU KİTABIN YERİ ÇOK BÜYÜK!

VE BU KİTABI OKUYAN ARKADAŞLARİMA SESLENİYORUM
FİNALDE SİZE TATLİS BİR KONUSMA BIRAKICAM

HEPİNİZİ COK SEVİYORUM

HESAPTAKİ DİGER HİKAYELERE BAKMAYI UNUTMAYIN
HEPİNİZİ COK OZLEYECEGİM