Londra, sene 2022
Mösyö Pierre "Daldınız mı?"
Sesini duyunca toparlandım. Sıcak bastı. Açık pencereden dışarıdaki yağmurun sesi geliyordu.
"Küllüğünüz var mı?"
Mösyö Pierre "Evet. Kapının yanındaki rafta.
Bahsettiği cam küllüğü almak için kalktım ve onu sehpaya koyduktan sonra tekrar koltuğa çöktüm. Hiç düşünmeden çantamdan sigara kutusunu çıkardım ve içinden bir tane aldım yaktım.
Derin bir nefes alarak sigara dumanını kısa bir süre içimde tuttum ve dumanı ciğerlerime kadar inmesine izin verdim.
Vücudum biraz da olsa gevşedi. Rahat bir nefes aldım ve gözlerimi kapattım. Karanlık köşeden belirsiz bir hmm duyuldu.
"Ö-özür dilerim sigara içebilir miyim diye sormadım bile. Röportaj yapmaya geldim halbuki. Oturmuş geçmişi anıyorum. Çok profesyonel."
Sigara tutan elimi havaya kaldırdım ve utana sıkıla gülümsedim.
Mösyö Pierre "Sorun yok. Sigaraya karşı değilim. Ama siz sanki biraz solgun görünüyorsunuz. Her şey yolunda mı bayan Serter?"
Ses tonu gerçekten samimi geliyordu. Fakat bayan ve Serter kelimeleri arasında küçük, zar zor fark edilir bir biçimde duraksaması benim heyecanımı daha da artırdı.
"Kendimi pek iyi hissetmiyorum."
Mösyö Pierre "Endişe etmeyin. Acelem yok."
"Teşekkür ederim."
Sigaramın küllerini silkeledim. Aniden sokaktan keskin bir patlama sesi geldi. Vücudum titredi ve etrafıma bakınarak oturduğum yerden doğruldum.
Mösyö Pierre "Bir arabadan gelmiş olmalı."
"Evet. Öyle olmalı. Biraz şeye benzedi ama.."
