Our Secret Base (KathNiel) Complete

Chapter 12 : Amnesia

From: Kuya Stan

Pen, okay ka ba?

To: Kuya Stan

Okey po ako :)

Actually, I'm never okay. Gusto ko lang ayaw mag-alala siya sa kin lalo na nakita ko si Stephen at si Karen in one day. Mas lalo sumakit ang ulo ko kapag iniisipan ko sila.

I sipped the 3rd bottle of wine. Napagtataka. Bakit hindi ako nalalasing? Immune ba ako nito?

Inilapag ko ang bote sa mesa at pumunta sa banyo para maligo.

Sumuot ako ng tight fitting red dress at black wedge ko. Plano ako maglalasing sa bar malapit dito.

Pagdating ko don, medyo kakaunti ang mga tao doon. Umupo ako malapit sa bartender at umuorder ako ng tequila.

Iniinum ko ito. Isa. Dalawa. Tatlo. Apat. Lima!

Bakit wala pa rin!

Pag inum ko ang pang anim na ahot, naramdaman kong natama na ako sa kakainom. Ngumiti ako na parang baliw.

Gusto ko mang manhid ako sa mga sakit na nararamdaman ko ngayon.

I want to forget. Forget everything I've experienced up this point.

Nabigo naman ako nang nagflashback ako.

"Pen! Puntahan mo ako sa hospital! Bilis!"

Biglang tumawag si kuya. Natataranta ako kung bakit ganyan ang reaksyon niya.

"Anong nangyari?"

"Si Stephen naaksidente! Na- Nasagasaan ng kotse!"

Parang tumitigil ang mundo ko.

Binaba ko ang telepono at pinaandar ko ang kotse. Nagmessage si kuya kung saan na hospital. Medyo malayo lang ang lugar.

Pagdating ko doon, nakita ko si Kuya nakaupo malapit sa emergency room. Kunuhit ko ito sa balikat. Napatitig ako sa mukha niya. Bakas ang pag-alala at takot nito.

"Anong balita?" Hinay kong tanong.

Nagbuntong hininga siya at nagkamot.

"Hindi ko alam!"

Kumunot ang noo ko nang papalabas na ang surgeon sa loob ng ER. Agad itong nakasalubong sa tingin namin. Tumayo agad si Kuya Stanley.

"Kumusta na ang kapatid ko?!"

Kinabahan ako bigla sa reaksyon sa doktora.

"The operation was delivered well. Ang pasyente ay ligtas sa kapahamakan. But, there was an internal hemmorage in his brain. May possibilidad magka amnesia siya."

Narinig kong tumatawa ang katabi ko. Hindi ko masyado makita ang mukha niya.

"Kuya-"

"Kasalanan ko to." Bulong niya.

"Kuya, wala kang kasalanan-"

"Ako ang bumangga sa kanya! Hindi ko papatawarin ang sarili ko!" Pasigaw nya. Tumingin ang mga tao sa amin at pinaalala ko na gumagawa siya nang eksena.

Kumalma naman siya pero namumula siya at umiiyak.

Pinapasok kami ni doctora.

I looked at him.

Mas lumala ang condition niya. Addition with the bruises and fresh cuts he got. Humagulhol si Kuya at hindi ko naman sinisisi sa kanya.

It was an accident diba?

Naramdaman kong kumirot ang dibdib ko. Hinawakan ko nang marahan ang maputlang kamay niya. I set the strayed hair aside from his pale, frail face.

Doon na bumagsak ang luha ko.

"Ano ba talaga ang dahilan na karapat dapat kang magdusa nang ganito, babe?"

Ramdam kong umupo si Kuya sa tabi ko at hinawakan din niya ang kamay niya.

"Lil bro, pinagsisihan mo tong magaling mong kuya. Ang dami kong kasalanan sayo. Kaya please, wag kang bibitaw."

Tinahan ko si Kuya at pumikit.

"Lord, gabayan nyo po si Stephen. Tulungan mo siya na maihaon ang kahirapan niya. Please Lord."

Nagdasal ako ng taimtim. Walang imik. Alam ko na naririnig ng Diyos ang dasal ko.

Doon kami ni kuya nagpagabi para bantayan si Stephen. At nang umagang yon, nagising siya. As expected, he forgot about us. Alam namin ito pero ramdam namin ang sakit. Sakit nang hindi ka naalala sa taong mahal mo.

Sabi ng doctor niya may anterograde amnesia siya. A type of amnesia where you can't remember your past and can't create new memories either.

Masakit sa akin yon dahil maranasan ni Stephen ang ganoon kahirapan kahit wala man siyang nagawa.

Pinapauwi ko ni Kuya dahil pareho kami napuyat at napagod kahapon at sa kadramahan namin. At kailangan din magpahinga ang pinakamamahal namin si Stephen.

Pagdating ko sa amin, ngumiti ako nang makita ko ang pinsan ko si Karen! Oh how I missed this girl!

Yinakap ko ito habang yinakap niya ako pabalik.

"Kailan ka bang dumating?" Tanong ko sa kanya.

"Kadadating lang." Tipid niyang sagot pero nakangiti.

Ginulo ko ang buhok niya.

"Halika ka nga! Pasok sa loob! At girl! Dapat chika mo naman sa akin ang tungkol sa club at yung nagpapaligaw sa yo na gwapo!" Tili ko. Ayoko lang sabihin lang sa kanya tungkol kay Stephen. I don't want to ruin this reunion.

"Hahaha baliw mo ate! Ang papangit kaya nun!" Inirapan ko naman siya.

***

Writer's block! Pasensya! XD