BOY ≛ 2

26

ஐ

''Bazen hafızasını kaybediyor ve bu yüzden beni oğlu zannediyor, endişelenecek bir şey yok yani.'' Asahi karşımızdaki teyze bana sorular sorarken kulağıma fısıldadığında sadece gülümsemeye çalışmıştım. Şimdi bu teyze Asahi'yi oğlu, beni de gelini zannediyordu.

Mükemmel.

''Haftaya nişanı yaparız o zaman?''

''NE?'' Yaşadığım şokla beraber hızla ayağa kalkarken Asahi kolumdan tutup beni tekrar yanına çekiştirdi. ''NE DEMEK NİŞAN? TEYZECİM BEN DAHA OKUYORUM NE NİŞANI?''

''Yuri, kadına inme inecek şimdi.''

''Ah oğluşuuum, bu kız sana hep bağırıyor mu?'' Teyze dizlerine vurarak hayıflanmaya başladığında Asahi güldü ve beni tamamen yanına çekip kolunu omzuma attı. ''Sorma ya, başımın etini yiyor. Olsun ben böyle de seviyorum onu.'' Asahi durumdan fazlasıyla zevk alıyordu ama ben hiç de hoşnut değildim. Kafayı yemek üzereydim, bir an önce bu evden çıkmazsam bu teyze yatak odasından yatağın altına sakladığı kutusundan gelinliğini çıkarıp bana giydirirdi ve ben ortada kalakalırdım.

''Delireceğim. Asahi yalvarırım gidelim şuradan.''

''Eee, balayı için nereyi düşündünüz?'' Teyze gülümseyerek sormaya devam ederken elimi Asahi'nin bacağına koydum ve hafifçe sıktım. ''Asahi, bak ağlayacağım şimdi. Kadına gerçekten bir sözüm yok, geçmiş olsun ama sen de pek mutlusun. Artık beni sinirlendirmeyi kesip eve gidebilir miyiz?''

''Yok Lee Hanım, daha düşünmedik. Ama şu an eve gitmemiz lazım çünkü evde bir misafirimiz var.'' Asahi sonunda feryatlarımı duyup ayağa kalkarken ben de hızlıca ayağa kalktım. ''Çocuk mu uyuyor yoksa?'' 

Derin bir nefes alıp teyzeye gülümsedim ve başımı salladım, Asahi zaten otomatik moda geçmiş gibi gülüyordu çünkü hoşuna gittiğini biliyordum. ''Evet evet, aynen öyle. Hadi iyi akşamlar.''

Sonunda evden çıkabildiğimizde derin bir nefes aldım ve Asahi'ye döndüm, hâlâ sırıtıyordu. ''Seni,'' dedim pantolonumu yukarı doğru çekiştirirken. 

''ÖLDÜRECEĞİM!'' 

Ve böylece apartman içindeki koşuşturmacamız başlamıştı.

ஐ