BOY ≛ 2

10

ஐ

"ÇÜŞ BE!"

Seo Kayra, diğer adıyla kızıl bombamız, koridorda bağırarak benden kurtulmaya çalışırken son zamanlarda yaptığım egzersizler için minnettardım. İnsanların ortasında tepinerek fazlaca ses çıkarıyordu ama umrumda değildi.

"KAFANI KIRARIM BAK, BIRAK LAN BENİ!"

"YA KIZIM BAŞIM ŞİŞTİ KES SESİNİ YA!" Ben de bağırarak karşılık verdiğimde kollarını daha sıkı tutarak bedenini sürüklemeye başladım. Asahi neredeydi hiçbir fikrim yoktu ama umarım o da Yoshi'yi bir yere kilitleyip bana yardıma gelirdi yoksa Kayra her an beni ne pahasına olursa olsun şuradan aşağı yuvarlayabilirdi.

"İlk defa fare tutamayan bir kedi görüyorum." Asahi merdivenleri çıkarken bize doğru konuştuğunda göz devirdim ve Kayra'yi iterek aşağı indirdim. "Çok komik, mizahşör seni. Keşke izlemek yerine yardım etsen."

"Ben görevimi tamamladım, gerisi beni ilgilendirmiyor." Kaşlarım çatılırken başımı kısa bir süre çevirip ona baktım ama Kayra'yı zapt etmem gerektiğinden bu gerçekten kısa sürdü. "Ne?"

"Sevgili Yoshinori arkadaşımız şu an spor salonunda ve biraz daha oyalanırsan duvarı kırıp buraya gelebilir."

"Yoshinori demeyin bana çok sinirleniyorum." Kayra tepinmeyi bırakıp bana ayak uydurduğunda Asahi de peşimden gelmeye başlamıştı. Koridorun sağından dönüp dışarı çıktık ve Kayra'nın eşsiz küfürleri eşliğinde spor salonuna vardık.

"Ee, ne yapacağız? Yoshi oradaysa girmiyorum ben."

"Soran olmadı tatlım." Asahi benim için kapıyı açıp gülerek kenara çekilirken Kayra'yı içeri ittim ve kapıyı hızla çekip kapıyı kilitledim.

"LAN!"

İçeride kilitli kalan ikiliden aynı anda aynı ses yükseldiğinde güldüm, Asahi de benimle beraber kahkaha atarken ona baktım. Çok duru ve tatlı bir gülüşü vardı, ikinci kez bu kadar içten güldüğünü duymak mutlu eden türdendi. Ya da ben mutlu olmuştum. Her neyse.

"Bir kahveye ne dersin?" Asahi ellerini ceketinin cebine koyup ikili merdiveni indiğinde ben de arkada kalmamak için dikkatimi topladım ve ona yetiştim. "Asla hayır demem."

İşte böyle başladı.

ஐ