Cold Hearted | Gallardo Series#4

Chapter 6: In an Island!

(Yana's POV)

I woke up in a different room not like the usual room that I see whenever I wake up and also my head hurts so bad.

Waves? Wait why do I hear waves crashing? Wala naman ako sa beach house namin ah? Teka lang may biglang dumukot sa akin kagabi pero bakit nandito ako? Gagawin ko dito magbakasyon, ay grabi ang bait naman ng kidnapper bibigyan ako ng vacation.

I'm really confused right now and I don't know what to do but first let's get up and look around maybe we find some hint in where we are right now.

"Mukhang madami nakuha mo ngayon ah."

"Sakto-sakto lang din para makabili ng kakailanganin ng anak ko."

"Buti ka pa, sige alis muna ako ha baka may makuha pa ako."

"Sige ingat ka."

Hindi ko alam anong pinag-usapan nila, bumangon ako para tumingin sa labas. I still don't know why I'm am here at and what am I supposed to do here.

My eyeds widened when I see the whole place, a big open sea. And saw a lot of mens getting fish from their boat, it's beautiful but why I am really here? Do I have some kinda like mission or something? Cause the last time I remember someone abducted me and now I'm here at this beautiful beach infont of me.

Wait this is not just a beach...... it's an island. Wait what!! I'm in an island!? In an island for real? Yeah it's for real see all of that.

"I not dreaming right?" I mumbled, and slap my face to see if it's really true. "Yeah I'm not, damn that hurts." I added.

Tumingin-tingin ako sa loob ng kwarto baka may makita akong something na kailangan ko. Nakita ko ang bag ko na nasa gilid kaya naman ay kinuha ko ito. Nakita ko ang phone ko kaya kinuha ko ito at baka pwede tayong makahingi ng tulong.

I was about to open my phone when suddenly it just turn off immediately. Damn I'm out of battery, and I don't have a charger with me.

"Narinig mo ba sabi nila may dayuhan daw."

"Oo sabi nila pero hindi ko pa nakita eh."

"Hindi pa sila lumabas ata, pero gusto ko silang makita."

"Ako din excited na ako, sana walang masamang manyari sa kanila."

Napatigil ako sa aking ginawa dahil sa narinig ko.

"Tama ka mahirap na, kung sila ang target nila."

"Sana nga lang hindi."

Target? Sa pagkaka-alam ko wala naman akong kalaban. Oh I forgot marami palang kaaway ang family ko.

"Manalig na lang tayo na hindi sila ang target dahil ayokong makita sila ulit nakakatakot."

"Oo nga bigla-bigla lang silang magpakita anumang oras."

"Pero bakit nila sinasaktan ang mga dayo?"

"Yan din ang bumagabag sa utak ko, pero rinig kung sabi nila na dahil daw ay inuutusan sila ng mga nayayaman."

"Na patayin o saktan yung tao?"

Damn bakit ba ako nandito? Wait I'm not afraid. So is that the reason why I am here?

"Oo yun yung narinig ko, meron nga daw silang pinatay pero hindi natin alam."

"Ako yung natatakot sa kanila."

"Natatakot din ako dahil mukhang mayaman ang dayu natin."

"Sana walang manyaring masama sa kanila."

"Oo nga pero lahat naman ata ng pumunta dito at binalaan na."

If alam ng nagdala sa akin dito na hindi ito safe para sa amin so they did it for a reason? Hindi lang nila ako pinadala dito para mag vacation gosh.

"Oo rinig ko din na sinasabihan nila ang mga tao na pumunta dito na hindi ito basta bastang isla."

So it looks like they really sent me here for some reason. But why does it feels like they well feed me to the enemies. Like this place is the enemies territory...not really but kinda like that.

Mamaya ko na yan iisipin kailangan ko na lang maligo buti na lang may damit akong binili kahapon. Well mukhang may sense yung binili kung summer dress ah.... coincidence hindi ko din naman alam na mapadpad ako sa lugar na ito. Hindi ako inform na mapapa-away pala ako nito ng walang oras. Maybe it's our parents plan, they want us to be strong.

Pagkatapos kung isuot ang dress ay umupo ako sa kama at nakatunganga. Nang biglang bumukas ang pinto kaya napatingin ako dito. May isang babaeng hindi siya masyadong matanda mukhang nasa 40 ata siya.

"Kanina ka pa ba gising hija?" Tanong niya sa akin at tumango ako. "Halika kumain ka muna dito dahil alam kung gutom ka na." Dagdag nito at tipid akong ngumiti.

"Salamat po." Pasalamat ko sa kanya at tinanggap ang pagkain. "Totoo po bang mapanganib ang lugar na ito?" Biglang tanong ko at ngumiti siya sa akin.

"Mukhang narinig mo ata ang kanilang pinag-usapan kanina." Ngiti nito at napa-iwas tingin ako. "Oo hija totoo, kaya ng dumating kayo kagabi ay kinabahan ako dahil baka ano ang manyari sa inyo." Pahayag niya.

"Ahh wag po kayong mag-alala mag-iingat po ako." Sabi ko at ngumiti naman siya. "Nga pala po anong pangalan niyo?" Tanong ko sa kanya.

"Tawagin mo na lang akong Susan." Aniya.

"Okay po ako nga pala si Yana." Pakilala ko sa kanya.

"Kay ganda ng iyong pangalan." Puri niya.

"Salamat po, sya nga pala ano po yung palagi niyong ginagawa dito sa isla?" Tanong ko sa kanya.

"Wala naman kaming gaanong ginawa, minsan naglilinis lang kami sa buhangin. At ang mga lalaki dito sila ay nangunguha ng isda." Paliwanag niya at tumango ako sa sinabi niya. "Ay hija aalis muna ako sabihin mo lang sa akin kung may kailangan ka." Dagdag niya at tumango lang ako.

"Sige po." Usal ko at umalis na siya.

Kumain muna ako dahil kanina pa ako nagugutom, hindi naman kasi ako nakakakain kagabi eh. Pero I'm excited to roam around the whole place. I know it's kinda dangerous but I can handle it. Hindi naman sila aataki ng sabay diba, napakagago naman kung sabay pa sila.

I wanna try swimming and catching fish for dinner. While we are here let's enjoy even if it's dangerous for us but we need to. If their are really enemies in this place let's act like we didn't know and see them.

But we also need to train so that we will improve our skills. And must let not our guard down just like what happened yesterday....the day I got abducted.

I hope my twin is okay, I don't know where she is well maybe she's home but I hope she's safe. I hope she's okay...well she's okay I know that. She can fight back if someone attack her for some reason.

She's strong just like me and I know she can do it. We just need to trust her dapat walang mamatay sa aming dalawa. Wag muna nating isipin yan think positive tayo we can do it. Also alam kung kapag babalik na kami sa amin alam kung mangingitim na ako. Pero bahala na bagay naman ata sa akin ang tan skin, well whatever.

"I can do it all alone." I mumbled.

I know it's hard cause my twin is not with me but I think this is just like a test for the two of us. But it's kinda boring that I don't have someone with me here. Like I'm all alone even if I don't really talk that much still need a company though.