Cold Hearted | Gallardo Series#4

Chapter 26: Vanish

(Third Person's POV)

A sound clicking on the keyboard is all you hear, all eyes on the monitor and busy people around. That's the only thing you see inside their office, eyes looking at the two monitor back and forth. Brows knitted while looking at all the information that they get.

"Damn they are f*ck up." Someone hissed.

"Chill don't worry about it we are all good." The one answered.

Talking and whispering is all you hear all around, tighten their grip on their guns and make sure they hold it tight. Hiding behind and make sure they'll get the target.

"All done and clear." She said on her earpiece.

They are going their slow and silently so that they can't get the enemies attention, they are careful on their move so that they can make their mission perfect.

For many years they do it, they just do it to protect the innocent. The people who knows nothing about it and their target is all the drug lords and addict that's their enemies for a very long time.

"Another success mission!!" Sigaw nito at napatakip naman sila sa kanilang tenga dahil sa ingay nito.

"Ang ingay mo sobra, tumahimik ka nga!" Asik ng kanyang kasama.

"Paki mo ba kung maingay ako, may bibig ka din mag ingay ka para fair tayo." Sagot nito at sinamaan siya ng tingin.

"Ang sarap mong patayin talaga, nanggigil ako sayo." Inis na asik nito pero umirap lang ito sa kanya.

"Edi patayin mo kung kaya mo, baka ikaw yung unang umiyak pag namatay ako." Saad nito at inambaan siya ng sapak at agad naman itong lumayo.

"Kapal mg mukha mo... hinding-hindi ako iiyak pag namatay ka no bahala ka." Umirap ito pero inaasar pa din siya nito.

Napa-iling na lang ang iba nilang kasamahan dahil sa kanilang dalawa. Sanay na sila sa away at asaran nilang dalawa, wala naman silang magawa dahil hindi naman nila ito mapigilan.

Kaya titingnan na lang nila ito at hahayaan dahil hindi naman ito makikinig sa kanila. Kung boss nila makikinig sila pero kung iba hindi ito makikinig, takot sila sa boss nila eh tiklop silang lahat pag boss na nila ang nagalit sa kanila.

"Kahit kailan hindi yan matigil." Saad ng kanilang kasamahan.

"Syempre hate nila ang isa't-isa eh." Sagot ng isa.

"Pero pagdating may boss tiklop naman." Tumawa ito at umiling.

"Tayong lahat naman ata takot kay boss." Sagot ng kausap niya.

"Tama ka naman." Sang-ayon nito sa kasama.

Lahat sial takot sa boss nila hindi mga nila ito nakita na ngumiti o tumawa ba. Palagi itong seryoso at trabaho lang ang inuna, hindi din nga nila itong nakita na may kasama na kasintahan.

"Kailan kaya natin makita si boss na may kasintahan?" Biglang tanong nito.

"Yan din ang palagi kung tanong eh, pero siguro may hinihintay siya." Sagot nito.

"Si boss may hinihintay? Sure ka niyan?" Di makapaniwalang tanong nito sa kasama.

"Baka naman, pero tingin mo may naghihintay ba kay boss?" Biglang tanong nito.

"Hindi ko alam pero tanungin natin." Sagot nito.

Ilang sandali lang din ay biglang dumating ang kanilang boss at wala itong reaksyon sa mukha. Ganyan lang naman ang boss nila hindi ito palaging nagsasalita, tango lang palagi ang sagot nito. Wala naman silang problema oag ganyan siya dahil mas okay pa daw ito kaysa magsalita ito dahil napaka straight forward daw nito palagi.