Cold Hearted | Gallardo Series#4

Chapter 3: Heiress

(Yana's POV)

Nagising ako dahil sa ingay sa labas bumangon ako at pumunta sa baba para tingnan kung sino iyon.

Pagdating ko sa baba ay nakita ko si Mommy at Daddy na naka-ayos kaya nangunot ang noo ko.

"Mom Dad saan kayo pupunta?" Tanong ko sa kanila.

"Pupunta kami sa venue anak para mag prepare para sa birthday niyo." Sagot ni Mom at tumango naman ako.

"Nasaan sila Manang?" Tanong ko sa kanila.

"Sasama sila sa amin anak." Sagot niya sa akin.

"Silang lahat?" Tanong ko at tumango naman sila. "Wait a sec you mean all of you will leave us here?" I asked and they nodded.

"Yeah and you can't use your cars and motor bikes. One thing we have your cards so the two of you can't go outside." My jaw dropped and Mom just smile sweetly. "Bye sweetie I hope you enjoy here." Paalam nito at umalis na sila ni Daddy.

"This is torture!" Reklamo ko at umupo sa sofa.

Hut like that they're gonna leave us here without our credit cards no wifi either mad cars too. Gosh I hate this it's our birthday today why they do this to us.

Pumunta na lang ako sa kwarto ko para matulog ulit dahil wala naman akong gagawin at super boring naman kaya matulog na lang tayo masaya pa.

Ng magising si Yara ay nagtaka din ito dahil wala ang mga tao sa bahay kaya sinabi ko sa kanya ang lahat.

"Ang boring talaga." Sambit niya habang nakahiga.

"Mas gusto ko pa atang makipagpatayan kaysa magstay dito." Sagot ko at natawa naman siya.

"For real mas masaya pa iyon." Sagot niya sa kanya.

"Hindi ko na alam ang gagawin." Tugon niya.

"What if kumain muna tayo kanina pa ako gutom." Sabi ko at tumango naman siya.

Kinuha ko amg phone ko at tumingin sa oras, ag tagal nila gusto ko ng lumabas ng bahay.

My life is exactly like this....tahimik walang kahit anong saya. To be honest I don't know what to do well what an I supposed to do too? Bakit ba ako nagdrama dito Yana what the heck happened to you!

"Hey it's our birthday today." She said.

"Yeah it is." Ngumiti ako sa kanya. "Happy birthday to us." Pagbati ko at ngumiti siya sa akin.

"Hindi pa din ako makapaniwala na eighteen na ako." Ngumuso naman siya.

"Bakit ayaw mo?" Tanong ko sa kanya.

"It's not like that it's just like now we are grown up we need to act like our own age." Paliwanag niya.

"We don't have a choice, we have a lot of responsibilities to face." I sighed cause for real I'm nervous.

They have a big expectations that we need to meet. And it's hard but I know we can do it, we haven't started yet but I'm tired.

"A lot of burdens to do." She chuckled and so am I.

"We can do it, also better keep ourselves healthy and strong para hindi tayo ma deads agad." Saad ko at natawa naman siya.

"Hindi pa pwede ma deads gusto pa ni Mommy magka-apo." Napangiwi naman ako sa sinabi niya at natawa siya sa reaksyon ko.