TAŞRA İSTASYONU

Kırık Plâklar ve İnci Taneleri

Tanıtım, VII-VI-MMXXII

Gazel Zârin Tanyeli. V, Yasir Ecevit Kordal.

Dökülür yediverenler teninde rengarenk, açarsın mevsimli mevsimsiz birtanem...

Ya bütün nostalajik şarkılar onu tanıyordu, ya da ben her şarkıda onu buluyordum.

Kırık, bozuk bir plâk gibi tekrara düşen günlerin içinde ruhumu törpülemeye çalışıyordum. Zira, yaralar deşilmeden iyileştirilemezmiş.

Cızırtılı bir yağmur günüydü sevgili. Seni kimler aldı çalıyordu senin bana aldığın plâktan. Eski, güzel bir plâk. Bir dokunaklı sesi vardı Sezen Aksu'nun. Dudağında, dilinde ellerimin izi...

Düşün sevgilim. Avuçlarımda avuçlarının sıcaklığı, ve her zaman yarıda kalan bir şarkı. Ama güzel bu şarkı. Bir ömür verilecek kadar güzel. Alışacağız sevgilim. Öyle seveceksin ki ritmiğini, kelimeler yalnız bizim için raksedecekler.

Menteşeli saatler, yalnızlığımız kangren. Plâk 33 kez dönüyordu, gözlerimiz 33 saniye sevişirken. Harelerinde çizgi çizgi duraklar... Gözlerimizi kapamayalım, gerekeni yapalım. Olmadı, boşluktan bıkınca kibirli güzelliğinden bahsederiz. Saatler boyunca başka saatleri bekleriz.

Şimdi anlatsam...

Yarısında izin alıp gideceğin bir hikâyedir burası.

Burası. Bize miras kalan hep sonsuz keder oldu. Maşuk rolünu fazla abarttı, âşk nefretin derin hazzından beslendi. Ve ben...
Ve Gazel Zârin Tanyeli, üç nokta pahasınca sevdalar biriktirdi bize. Nefretinden biriktirdi bir dize, Zârin'in boşluğa sıkıldı çıglıkları.

Seni kimler aldı sevgili, kimler öptü seni?

Y A K I N D A.