SATILIK (harry styles)

17. BÖLÜM

İyi okumalar...

Mavi elbisem ile son kez aynaya baktım ve saçlarımı düzelttim. Bir adamı etkilemek için gayet iyiydim. Ama bu adam evli olunca ne yapacağımı bilmiyorum. Evli bir adam nasıl etkilenir? Bunları düşünürken asansörün düğmesine bastım.

Camdan asansör ile giriş katına geldiğimde direk yönümü bara çevirdim. Kesinlike oradadır. Yani saat gece yarısını geçti, başka nerede olabilir ki? Bara girdiğimde etraf deli gibi dans eden Fransızlarla doluydu. Pek turis olduğunu sanmıyorum çünkü hâlâ okul ve iş dönemindeydik. Bu işimi daha da kolaylaştırır. Ayak altında fazla insan olmaz.

Barmenin yanına gittiğimde aklıma en son içtiğimde ne olduğu geldi. Soluğu Francesco'nun yanında almıştım. Fransa da olduğum için bu sefer gidecek bir Francesco'da yok. O yüzden ağırdan almalıyım.

"Elma suyu." Barmen bana garip bir şekilde bakarken elma suyunu da vermeyi unutmadı. Bu gece içki yok. Elma suyunu yudumlarken arkama dönüp etrafı izledim. Birden Harry ile buluştuğumuz ilk günü hatırladım. Gergin, çaresiz ve bilgisizdim. Beni kurtaracağına inanmıştım. Halbuki bu hale düşmeme neden olan O'ydu. Görüş alanım bulanıklaştığında hızla elma suyumu bitirdim ve barmene parasını verip çıkışa yöneldim. Bu halimle ne adam etkilerim ne de adam öldürürüm. Yarın sakin kafa ile hallederim.

Daha çok ilerlememişken çarptığım beden ile üzerime dökülen içki bir oldu. Etraftaki herkes durmuş bana bakarken elbisemin altındaki silahı çıkarıp karşımdaki Ed'e sıkmamak için kendimi zor tuttum.

Bekle! Ed? Yarı çözülmüş kravatı ve dağılmış saçı ile elbisemdeki içkiyi temizlemeye çalışıyordu. Ölmek için ayağıma geldi resmen.

"Üzgünüm Bayan. Sizi görmedim." Her kelimesinde ağzından çıkan alkol kokusu ile gülümsedim. Sarhoş olması ölümü kolaylaştırır. Yüzüme onun için çekici, benim için iğrenç bir gülümseme yerleştirdim.

"Asıl ben özür dilerim. Sizin gibi yakışıklı beyfendiyi görmemek aptallık." Ona doğru bir adım attığım anda yanımda çekip gitti.

Az önce sarhoş ve neredeyse yaşlı bir adam tarafından es mi geçildim? Şaşkınlıkla arkama baktığımda köşede ki masaya oturdu. Yanındaki kadına sarıldığında eşi olduğunu anladım. Dosyada resmi vardı. Ve itiraf etmeliyim kadın çekiciydi. Eğer ben bile kadını çekici bulduysam ve adam sarhoşken benden etkilenmediyse hiç etkilenmez. Şimdi sıçtım!

Kafam daha fazla gürültüye dayanamayınca bardan çıktım. Ne kadar beni ürkütse de cam asansöre bindim. Kendi katıma geldiğimde zaman kaybetmeden odama girdim ve yatağa uzandım. Elbiseyi bile çıkaracak halim yoktu. Yumuşak yatak iyice uykumu getirdiği sırada büyük bir gürültüyle çalan telefonum ile arayan kişiye küfürler savurdum. Tanrı aşkına, kim gece yarısı arar ki?

"Ne var?" Arayana bile bakmadım. Kim olursa olsun benden güzel bir küfür yiyecek.

"Benim John. Görev nasıl diyecektim?" Patronuma küfür etmek pek doğru olmaz. Ama ben ne zaman doğru şeyler yaptım ki?

"Eğer beni bir daha bu saatte ararsan ufaklığını keser ve sana yediririm. Git ve uyu!" Telefonu kapatıp tekrar yatağa uzandım.

........................................................

Önümdeki peynirden bir parça daha alıp karşı masada ki Kalvor Ailesi'ne baktım. Buradan mutlu, huzurlu ve güvenli bir aile gibi görünüyorlardı. Kimse onların gerçek yüzlerini görmüyor. Bu da içimde ki nefretin büyemesine sebep oluyordu. Adam öldürdükten sonra hiç birşey olmamış gibi hayatına devam etmek canilikten başka bir şey değil. Acaba eşi kocasının Satılık olduğunu biliyor mu?