Fanfiction Dramione: Dark side of the Dragon

ตอนที่ยี่สิบ ขวากหนาม

ตอนที่ยี่สิบ ขวากหนาม

"ไม่ๆ นายทำแบบนี้ไม่ได้" ร่างบางถูกวางลงบนเตียงขนาดใหญ่

"ทำไมจะทำไม่ได้ล่ะ ไม่เอาน่า ผมรับผิดชอบได้อยู่แล้วนะ ไหนมาดูสิ คุณสวยแค่ไหนกันน้า" เดรโกก้มจูบริมฝีปากเธออีกครั้ง ทั้งกอดก่ายที่ขั้นสัมผัสที่ถึงเนื้อถึงตัวมากขึ้นและลามกมากขึ้น

"ม... ไม่เอา" เฮอร์ไมโอนี่หน้าบิดเบี้ยวด้วยความรู้สึกที่ไม่คุ้นเคย มือของเขารวดเร็วมาก ขั้นถอดเสื้อกระโปรงออกอย่างรวดเร็ว

"เดรโก..."

"ทำไม รู้สึกเซ็กซี่เหรอที่รัก"

"............." เฮอร์ไมโอนี่ขมวดคิ้ว "หุ่นนายแอ้นกว่าแพทริคตั้งเยอะนะ"

ฉึก....... รู้สึกเหมือนโดนธนูปักใจดำ

"อ้าว คุณโรนัลด์" แพทริคสังเกตว่าอีกฝ่ายหน้าบึ้งๆ ยามที่เขาเดินออกมาพร้อมผู้ช่วยที่ถือเอกสารกองใหญ่ตามมาติดๆ โรนัลด์ วีสลีย์ทำหน้าเหมือนอารมณ์เสีย ไม่ก็ถ่ายไม่ออก

"สวัสดี แพทริค" รอนทำเสียงขุ่น

"มีอะไรเหรอครับ ท่าทางไมสู้ดี"

"ไอ้ซีดมัลฟอยมาที่นี่อีกแล้ว"

"อีกแล้ว?" แพทริคทำท่างงๆ "ปกติ คุณเดรโกก็มาหาคุณเฮอร์ไมโอนี่บ่อยๆ อยู่แล้วนี่ครับ"

"บ่อยๆ เลยเหรอ" รอนเสียงดัง "มันมากี่ครั้งแล้วครับ"

"เอ่อ ผมก็จำไม่ได้แต่ว่าก็บ่อยอยู่"

"ไอ้ซีดยโสโอหัง ไอบ้าเอ๊ย" รอนเดินกระทืบเท้าไม่พอใจ

อะไรของเขาเนี่ย

"อ้อ แพทริคมาพอดีเลย รู้รึเปล่าว่ามีประชุมน่ะ" แฮร์รี่ในชุดสูทผูกไท้เข้ามาพอดี

"อ้อ ทราบแล้วครับ ช่วงนี้เห็นคุณเฮอร์มโอนี่มั้ยครับ"

"อ้าวไม่ได้อยู่ในออฟฟิคหรอกเหรอ ฉันเห็นเธออยู่ในนั้นตลอดนะ"

"อย่างนั้นเหรอครับ น่าแปลกนะ"

อีกด้านหนึ่ง....

"นี่หาเรื่องเหรอ เกรนเจอร์" คุณชายมัลฟอยเสียงขุ่น "พูดเรื่องคนอื่นต่อหน้าฉันได้หน้าตาเฉย"

"ก็ฉัน..."

"อย่าเถียง" เขาจูบเธอที่ดุเดือดกว่าเดิม "ต้องลงโทษให้หนักเลย"

"ฉันไม่ใช่นักโทษนายนะ ตาบ้า หยุดนะ"

"ก็ไม่หรอก แต่ฉันอยากจะลองเล่นบทนายกับทาสสวาทเหมียวน้อยอยู่ล่ะนะ"

"นี่"

"ฉันอยากได้ยินเสียงครางของเธอ ฉันอยากจะเข้าไปอยู่ข้างในตัวเธอ อยากรู้ว่าตัวเธอจะตอบรับรัดฉันแค่ไหน"

"ลามก"

"แน่นอนไม่ใช่เรื่องแปลกใหม่นี่ เว้นว่าเธอจะรู้ขีดจำกัดความหื่นฉันที่ไต่ขึ้นไปเรื่อยๆ"

"อันนั้นแหละที่น่า อิตาบ้า"

"ไม่หรอก ที่น่ากลัว กลัวว่าติดใจในความอร่อยของฉันดีกว่า ฮ่าๆๆๆ" เดรโกหัวเราะแบบมารร้าย อีกแล้ว เขาไซ้คอ ร่นพรมจูบทรวงอกร่นมาข้างล่างเรื่อยๆ แถมยังมือก็กำลังเล่นกับของสงวนข้างบนของเธอ เรียวขาสวยถูกชื่นชมด้วยการจูบครั้งแล้วครั้งเล่า จนชั้นในเริ่มถูกเคลื่อนออก

"อ๊า...."

"ครางหน่อยสิ ฉันได้ยินเสียงเธอ เดี๋ยวอะไรกัน เธอเปียกแล้ว เร็วจัง เกรนเจอร์" เขาจับส่วนใต้หว่างขาของหญิงสาว

"เดรโก..." เสียงหญิงสาวสั่นเครือ "ได้โปรด มันไม่ได้จริงๆ"

"โอ๋ๆ ที่รัก"

เสียงที่คล้ายระฆังร้องเตือนดังมาจากกระเป๋าเสื้อของเฮอร์ไมโอนี่ หญิงสาวตกใจ เดรโกนั้นหันไปด้วยหน้าตาที่หงุดหงิด

"ประชุมรอบบ่าย" ข้อความแสงไฟแจ้งมาแบบนั้น