ตอนที่สามสิบเก้า การสูญเสีย
ร่างของชายหนุ่มสายเลือดเอเชียเต็มไปด้วยเลือดโชกทั้งร่าง เต็มไปด้วยบาดแผล และแน่นนิ่งราวกับร่างกายหยุดหายใจทั้งที่ถูกตรึงขึงพืดเอาไว้ ผมที่เคยรวบรัดนั้นได้สยายเกลี่ยเต็มพื้นไม้กระดานที่รองรับแผ่นไม้รูป 'x' นั้น เสื้อผ้าชุดสูทของเขาขาดเหวอะหวะไม่เหลือโครงเค้าเดิมเท่าไหร่นัก
"เอาเขาขึ้นมาให้ทุกคนเห็นสิ" ลีจุนโซยิ้มกระดิกนิ้ว เหล่าหมาป่าสีเงินก็ยกไม้รูปเอ็กซ์นั้นขึ้นมา ให้เห็นร่างถูกตรึงลอยอยู่ใต้พันธนาการ แฮร์รี่ช็อกพูดอะไรไม่ออกเช่นเดียวกับวินเซนท์ ส่วนรอนนั้นน้ำตานองหน้า เดรโกแน่นิ่งเหมือนถูกทำให้กลายเป็นหิน ทั้งที่ร่างนั้นชาวาบราวกับถูกตบชกตีแต่แย่กกว่านั้นหลายเท่า
"ดูดีใช่มั้ยล่ะ" ชายหนุ่มเกาหลียิ้ม โดยมืออีกข้างถือเหยือกเบียร์ รอบๆ เหมือนมีลูกแก้วที่สะท้อนภาพของแพทริคอยู่ข้างใน "ผมจะให้ทุกคนได้เห็นการตายที่แสนงดงามนี้ แน่นอน รวมทั้งที่หมู่บ้านฮอกมี้ด ตรอกไดแอกอน ทั่วโลกเลยล่ะ ให้เราได้มีภาพประทับใจร่วมกันไง"
"ลีจุนโซ" วินเซนท์กัดฟันกรอดด้วยความแค้น ทั้งที่พวกเขาทั้งหมดถูกพันธนาการเอาไว้
"ให้ซูมภาพผมแบบเน้นๆ หน่อยสิ" หนุ่มผมสีแดงย้อมแบบแฟชั่น ยิ้มระรื่น โพสท์ท่าทางที่ดูดีที่สุดในมุมมองตัวเอง ก่อนจะพูดอะไรกับลูกแก้ว "สวัสดีครับ ท่านรัฐมนตรีกระทรวงเวทมนตร์ที่รักทุกท่าน ทั้งสมาพันธ์กระทรวงเวทมนตร์ฝั่งเอเชีย ฝั่งตะวันตก เหล่าผู้วิเศษที่น่ารักทุกคน ผมลีจุนโซครับ ผมเคยเรียนที่เดิร์มแสตรง และก็ตอนนี้เป็นประธานกรรมการสูงสุดผู้ต่อต้านกระทรวงเวทมนตร์ปัจจุบัน และดำรงตำแหน่งประธานกรรมการบริษัทฮยอนฮา"
ภาพที่ลีจุนโซประกาศในลานประหารโคโลเซียมถูกเผยแพร่และกระจายไปทั่วทุกมุมโลกที่มีพ่อมดแม่มดอาศัยอยู่ ทุกคนต่างตกใจและหวาดกลัวเสียขวัญ โดยเฉพาะเหล่ารัฐมนตรีกระทรวงเวทมนตร์ต่างยอมรับการกระทำของเขาไม่ได้ การทารุณและประจานแพทริคที่เป็นถึงผู้มีเกียรติสูงสุดอย่างโหดเหี้ยม ทั้งที่ยังเป็นผู้ที่มีเกียรติคุณความดีหลายอย่างกลับถูกปฏิบัติเยี่ยงทาสและเชลยหรือแย่กว่านั้นคือราวกับไม่ใช่มนุษย์นั้น เป็นสิ่งที่ป่าเถื่อนและชั่วช้าสามานย์อย่างหาที่เปรียบไม่ได้ แองเจลิต้าและเฮอร์ไมโอนีถูกกับช็อก
YOU ARE READING
Fanfiction Dramione: Dark side of the Dragon
Fanfictionอารัมภบท หลังจากสงครามฮอกวอร์ทเล็กน้อย ทั้งเฮอร์ไมโอนี และเดรโก และทุกคนต่างพยายามอย่างหนักเพื่อฟื้นฟูสภาพสิ่งรอบตัวที่เกิดจากสงคราม และเรื่องราวดำมืดของเดรโกก็เริ่มทำให้เขากลัวและสับสน ในขณะที่เฮอร์ไมโอนียังมองเห็นว่า เดรโกยังเป็นคนที่ยากจะเข้าใจ...