Sanal Ortam

"Yalvarırım bırak beni..."

Kitabın başında y/n tarzı olduğu için karakter adlarını söylememiştim ama şimdi söyleyeceğim kızın adı Ahsen Adamın ise Yiğit🤍

(Her bölüm şarkı önerisi yapacağım bu bölümün özeti bu şarkı<3)

Yorulmaya başlamıştım, ama durmak yoktu sonuna kadar koşmaya devam edecektim. Ben hızlı bir şekilde koşmaya devam ederken arkamdan koşma sesleri duymaya başladım. Korkuyla, koşarken aynı zamanda arkama baktım ve onu gördüm... Yiğit, peşimden çok hızlı geliyordu ama sonrasında birden gözden kayboldu. Ben ise koşarken yıkık bir enkaz gördüm ve hemen içine girdim orada Yiğit'im sesleri kaybolana kadar yaklaşık 5 dakika bekledim. Sonrasında çok daraldığımdan dolayı yavaş adımlarla dışarı çıktım ve biri beni sertçe duvara yasladı...
Çok korktuğumdan gözlerimi açamıyordum ama yanağımda bir el hissedince o anki reflex ile gözlerimi açtım ve korkuyla donakaldım. Ben beni yakalayanın Yiğit olduğunu düşünmüştüm ama bu başka biriydi, bir adamdı! Korkuyla bağırmaya çalıştım ama ağzımı kapattı. Tam o sırada biri arkadan adama vurdu be adam gözlerimin önünde yere yığıldı, gözlerimle adamı takip ettim ve aşağı bakan bir şekilde donakaldım.
Sonrasında merakıma yenik düşerek kafamı kaldırdım ve ne göreyim, Yiğit! Alnının ortasındaki damar belirginleşmiş ve çene kasını sıkmış bir şekilde dimdik gözlerimin içine bakıyordu. O bana bakarken onu orada bırakıp koşmaya devam ettim. Ben koşarken istemsizce gözümden yaşlar akıyordu, gerçekten korkuyordum, gerçekten çok korkuyordum... Koşarken beni mutluluktan ağlatan birşey ile karşılaştım, bir yol gördüm ve yola yaklaşan bir araba. O anki korkuyla herşeyi yapabilirdim ve yaptım birden arabanın önüne atladım ve bağırmaya başladım araba beni görünce ani fren yaptı bende arabaya vurmaya "Kapıyı aç!" Diye bağırmaya başladım. Adam kapıyı açtı ve o açar açmaz bende ön koltuğa oturdum. "Çabuk kapıyı kilitle ve sürmeye başla!" Diye bağırdım, o da dediğimi yaptı. Araba ilerlerken ağlama krizindeydim adam benimle konuşmaya çalıştı ama cevap veremiyordum, sadece ağlayabiliyordum. Tam o sırada araba durdu, duyduğum sesle kafamı kaldırdım ve adama baktım... NE!?

Adam kafasından vurulmuştu ve kanı yüzüme, araba camına kısaca tüm arabaya sıçramıştı!Zaten aşırı olan korkum ikiye katlandı ve bağıra bağıra ağlamaya, olduğum yerden kıpırdayamamaya başladım, ellerimle saçlarımı yoluyordum adeta. Yanımda bir ceset vardı ve heryer kan içindeydi. Ben ağlarken birden yaslandığım kapı açıldı ve ben yere düşecekken biri beni tuttu. Hayır Allah'ım lütfen Yiğit olmasın... diye Allah'a yalvarırken beni tutanın Yiğit olduğunu gördüm. "BIRAK BENİ PİSLİK!" Dememle iyice sinirlenmişe benziyordu. Belimi ve bacaklarımı kavrayarak beni kucağına aldı. Çırpınmaya başladım ama bu bir işe yaramadı. "Yerinde dur yoksa çok kötü olacak!" Dedi "YETER! BENİ TEHDİT ETMEYİ BIRAK KİMSİN SEN PİSLİK HERİF?" Ben ona bağırdıkça çenesini sıkarak kendini tutmaya çalıştı ama artık bağıracak gücüm yoktu onun kucuğında iken yanımızda bir uçurum olduğunu gördüm o beni taşırken kafasına yumruk atıp onu yere düşürdüm, ardından tüm hızımla uçuruma doğru koşmaya başladım. Arkamdan "AHSEN SAKIN! LÜTFEN YAPMA BUNU KALDIRAMAM..." diye bir bağırış sesi duydum, bu Yiğit'ti. Ona aldırış etmeden yavaş adımlarla uçuruma yaklaştım. "Ahsen, bana bak güzelim. Şuan çok korktun, sağlıklı düşünemiyorsun gel tut elimden herşeye baştan başlayalı-"
"KES SESİNİ!" Diye bağırdım. "Tamam bak sustum lütfen gel, bu acıyı bana yaşatma nolur..." o beni ikna etmeye çalışırken düşündüm Acaba dönsem mi?  Ah saçmalama Ahsen tekrar aynılarını yaşayacaksın. Ben bunları düşünürken birşey beni belimden kavrayıp geriye çekti...

Umarım bölüm hoşunuza gider, ben yurtta kalıyorum ve bu yüzden hafta içi yemi bölüm atamayacağım çok özür dilerim. Ve bölüm hakkında yorumlarınızı yazmayı unutmayın💗💗