It was so good to be back in his arms again.
I closed my eyes as I let the regrets go away. I should be grateful. Maayos na ang lahat.
It was fate, I think, that we are back to each other again. Tama si Lachlan, we separated and we came back as a better version of ourselves.
Humawak ako sa batok niya at mas dinama ang kaniyang halik. I pulled him closer to me. Pakiramdam ko ay nag-init ang katawan ko.
"Ano to, bold?"
We were started by the sudden voice. Dali dali akong humiwalay sa kaniya.
Lumingon ako sa mga pamilyar na lalake. I've met them before, Lachlan's brothers.
Agad akong nag-iwas ng tingin sa sobrang kahihiyan. They saw it!
Mama! Gustong kong lamunin na lang ako ng lupa at maglaho na parang bula!
"Istorbo," Lachlan mumbled irritatedly.
"Oops, sorry. Hindi ko naman alam na may nangyayari palang kababalaghan," Death grinned.
Umupo siya sa sofa at sinundan siya ng mga kapatid niya. There were three of them.
"How unprofessional,Lachlan," Ysmael said and tsked.
Bilib din ako sa sarili ko dahil hanggang ngayon ay naaalala ko pa rin ang mga pangalan nila.
"Shut up," Lachlan spatted. "At least ako, hindi naging sugar daddy."
"Woaaaaaah," Death cheered and even clapped.
Pansin kong ang isang nagngangalang Hades ay tahimik lang.Magdamag siyang nakatingin sa cellphone niya, bakas ang inis sa mukha.
"Ano, nahanap mo na?" Ysmael asked him.
Hades shook his head. "She's determined to hide away from me." Problemado ang kaniyang mukha.
Tumawa si Ysmael. "Sabi ko sayo, ibigay mo wallet para hindi makatakas eh."
"Shut up."
Humalakhak si Death. He shook his head and grinned. "Allejo moments."
Wow, parang hindi Allejo ah.
Tumayo ako at akmang aalis na sana nang pigilan ako ni Lachlan. Tumaas ang isang kilay niya. He snaked his arm around my waist and I saw how Death looked at me maliciously.
I gulped. "Aalis na ako. Baka nakakaistorbo ako," I said.
Ysmael smiled at me as if he just noticedmy presence. "Look who we have here. Pwede pa autograph?" he joked.
Tumawa ako pero agad ding naglaho nabg mapansing seryoso talaga siya dahil kinuha niya ang pentelpen sa lamesa. Seriously? I'm not that famous yet. At tsaka, naiilang ako!
"Sige, saan ba?" I asked shyly.
He glanced at Lachlan like some devilish thoughts popped out in his mind.
"Sa brief ko."
"What the fuck?!" agad na tumutol ang katabi ko. His hand tightened on my waist.
My eyes widened with what he said. Manyak!
"Chill, nagbibiro lang ako!" Ysmael raised his two hands. "Pero pwede ding hindi biro," pahabol niya.
Nakitawa na rin ako sa kaniya. Sinamaan lang ako ng tingin ni Lachlan.
Pagkatapos ng pangyayaring iyon ay hindi na ako pinansin ni Lachlan. Diretso lang ang tingin sa harap habang nagmamaneho habang ako ay nakaupo sa shotgun seat.
Sa likod naman ay naroon ang tatlong magkakapatid na nagsisiksikan. May kung ano pa nga silang binubulong na hindi ko maintindihan.
"Bahala kayo diyan, baka magalit."
"Baka isumbong ako kay mama," sabi ng isa.
"Ikaw kasi eh."
Nang makarating kami ay sabay kaming lumabas. Humawak ako sa braso ni Lachlan habang naglalakad kami papunta sa loob pero hindi niya pa rin ako pinapansin.
Nasa likod namin ang tatlong gago. Ang ingay nga nila eh, akala mo mga bata.
Inis akong lumingon sa kanila.Agad silang umayos ng tayo at umaktong parang wala lang.
"Lachlan, are we good?" I asked.
"Yeah," tipid niyang sagot.
Since wala ang parents niya ay kaming lima lang ang kumain. Mabuti na rin iyon dahil natatakot at nahihiya ako sa mga magulang niya. And their other siblings, I don't know kung saan sila nagpunta. Maybe with their own families na.
Katabi ko si Lachlan. Samantalang sa tapat namin ay ang tatlong gago.
Kumakain sila ng tahimik pero pansin ko ang tinginan nila na parang nag-uusap sa pamamagitan ng mga mata. Sumulyap ako kay Lachlan na hanggang ngayon ay wala pa ring kibo.
"Rice please," pakiusap ko kay Ysmael dahil malapit sa kaniya ang kanin. Kita kong natigilan si Lachlan sa pagkain at seryosong lumingon sa akin.
Ysamel was about to touch the rice when Lachlan shoo his hand away.
"Ako na," malamig niyang saad at naglagay ng kanin sa pinggan ko.
Ngumuso ako. Sus. May paselos selos pang nalalaman, wala namang kami.
"Thank you,love," I said when he was done.
I saw how he froze. Nabitin sa ere ang kaniyang kamay. Ysmael dropped his fork, with his mouth open and I even heard Death's whistle. Habang si Hades ay ngumisi lang at ipinagpatuloy ang pagkain.
"May sumpa daw pag love," Ysmael said. "I know a couple who didn't end up together with that callsign."
"Gago ! Baka multuhin ka ni kuya, siga ka!" Death laughed.
Natigil si Ysmael. Biglang umihip ang malamig na hangin. Sandali siyang luminga-linga sa paligid at wala sa sariling napayakap.
"Joke lang yun, hehehe."
Pagkatapos kumain ay umalis ang tatlong gago. Kami naman ay nagpunta sa kwarto ni Lachlan.They offered me to sleep here tonight, besides wala pa naman ang mga magulang nila.
Umupo ako sa kama habang naghihintay kay Lachlan. I just finished my bath and it's his turn.
Nang lumabas siya ay nakasuot siya ng simpleng white shirt at shorts. He blowered his hair and after that he lay down.
Humiga siya patalikod sa akin. Humiga na rin ako at yumakap ako sa bewang niya. Isinubsob ko ang aking ulo sa kaniyang likod.
"Are you mad?" I asked softly.
"No," he replied.
"Sorry na." Hindi pa rin siya sumasagot.
"Edi wag," I said and turned my back on him.
Ang arte! Maya maya ay naramdaman ko ang kamay niyang yumakap sa bewang ko.
"Ako dapat ang sinusuyo mo,bakit ako na ang manunuyo ngayon?" he laughed.
"Bahala ka diyan."
Nagulat nalang ako nang pihitin niya ako paharap sa kaniya.Dumagan sa akin ang isa niyang binti.
Mahina siyang tumawa at sumubsob sa dibdib ko.
"I love you," he said.
I smiled. I think I have a new response now.
"Please, remember me."
BINABASA MO ANG
Allejo Series 3 | Remember Me, Lachlan
RomanceIf you remember me, then I don't care if everyone else forgets. For as long as you remember me, I am never lost. Allejo Series 3