Öncelikle karakterleri bulmamda yardımcı olan arkadaşım ebruya çok teşekkürler...
Kalbimin sesini duyuyor gibiydim...O an aklıma gelen abimin söyledikleriydi "sürtükleri"hemen kollarından kurtuldum abime dönüp baktığımda abim hala arabadan çıkmamıştı öyle bir hızla zile bastım ki annemin anında kapı otamatına basmasından anladım...merdiveni koşar adımlarla çıkarken nefes nefese kalmıştım kapıda yeşim teyze duruyordu bana bakıp gülümsedi bende ona gülümseyip hemen sarıldım...
"Ahsencim nefes nefese kalmışsın iyi misin?"
"İyiyim Yeşim teyzecim sınav stresini daha atamadım üstümden ondan"
"Tamam canım annen mutfakta elleri kirliydi kapıyı açamadı"
"Tamam Yeşim teyzecim ben odama gidip biraz dinleniyim"
"Tamam Ahsencim ben yemek olunca sana haber veririm"
Odama doğru ilerlerken merdivenlere yöneldim evimiz duplexti güzel bir evimiz var ama bana kalsa bu kadar büyük olması gerekmezdi...
Odamın kapısını açıp hemen kendimi yatağa attım muhtemelen boşuna heyecan yapıyorum abi gibi yaklaştı belkide her kıza olduğu gibi banada öyle davrandı...Bilmiyorum ama onu okadar çok özlemiştim ki kokusu hala içimdeydi nefesime karışmıştı sanki...bir an telefonumun çalmasıyla düşüncelerimden uzaklaştım Aras arıyodu...
"Efendim"
"Niye gelmiyorsun güzellik mesaj atmışsın gelemiycem diye bir problem yok diymi?"
"Poyrazlar bugün bizde abim bugün çıkma dedi ama akşam için izin aldım"
"Poyraz mı?"
"Evet Poraz" sesimdeki burukluğu ben bile hissetmiştim.
"Hani sizin küçüklük arkadaşınız"
"Aynen öyle bende şaşırdım görünce"
"Sesin kötü geliyor güzelim bişey olmadığına emin misin?"
"Eminim bir problem yok benim kapatmam lazım annem sesleniyor"
"Tamam güzellik akşma görüşürüz"
"Görüşürüz"
Arasa yalan söylemekten nefret ediyorum ama sonuçta o bir erkek herşeyi onunla paylaşamam ki...Aşağıdan gelen gülme sesleri ilgimi çekmişti dikkatle dinlediğimde annem,Yeşim teyze,abim ve Poyrazın sesi geliyordu yavaşça kapıyı açıp aşağıya indim tam merdivenin karşısında duran tekli joltukta oturan Poyraz gözlerini ayırmadan bana baktı bende gözlerimi kaçırıp tek boş kalan onun yanındaki tekli koltuğa oturdum...Yeşim teyze bana bakıp;
"Ahsencim küçüklük resimlerinize bakıyoruz sende gelip baksana"
Annem hemen lafa atılıp
"Ahsen zaten neredeyse hergün bu resimlere bakıyor ezberledi resmen"
O an Poyraza dönüp baktığımda yüzüzde şaşkınlıkla karışın bir gülümseme vardı...
"Ahsen ilk okula başladığı gün birlikte bisikletten düşmüştük o haldede okula gittiğimizde resim çekilmiştik o resim duruyor mu?"
Diyen Poyraza şaşkınlıkla baktım hatırlıyor muyudu gerçekten...
"Mavi albümün dördüncü sayfasında"dediğimde herkes bana bir an şaşkınlıkla dönüp baktı cidden o anda ezberlediğimi farkettim...
Poyraz bana bir bakış atıp "Buraları unuttum Yiğitind işi var acaba Ahsen beni biraz gezdire bilir mi?"
Benim cevap vermeme kalmadan annem lafa atılıp;
"Tabi ki olur oğlum hem Ahsende biraz hava almış olur"
Ne havasından bahsediyor annem ya Poyraz ve ben yalnız-dışarı-ikimiz yook artıkkkk diye içimdeki Ahsen sevinçle bağırsada şu anki Ahsen ağlıyordu resmen...Poyraz bana bakarak;
"Ahsen ben seni arabada bekliyorum yiğit cerenin arabasıyla gezicek bugün araba bizde"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Seni Bekledim
Romance"Bir duygu vardır kalbi durmadan çarpar insanın buna bişey derler hani aşk mıydı senin adın ?" Seni bekledim ben...her an sen vardın yanımda sen benim çocukluğmsun nefesim,ilk aşkım,her an yanımda kal olur mu gitme bir daha beni bırakıp sar kollari...
