Seni Bekledim

Bölüm~11

Gözlerimi açtığımda odamdaydım...herşey rüyamıydı...ama gerçek gibiydi...kapım açıldı Biricik hemen yanıma geldi..

"Ahsencik biraz daha iyi misin?" diye sorduğun'da herşeyin gerçek oduğunu anladım ama Poyraz neredeydi beni yalnız mı bırakmıştı...

"Biricik bana ne oldu Poyraz nerede?" Biricik yüzüme bakmadan konuşmaya başladı..

"Ahsen...Poyraz seni odana bıraktı hiç bir şey söylemeden gitti..geldiğin'de sırıl sıklamdınız." şimdi hatırlıyordum göle düşmüştüm ama neden beni bırakıp gitmişti ayağa kalkıp camdan dışarıyı izlemeye başladım karanlıkta bir hareketlilik gördüğümde oraya odaklandım...gitmemişti buradaydı koşarak merdivenler'den indim dışarıya çıktığım'da titredim büyük ihtimalle hasta olacaktım adımları mı hızlandırıp Poyrazı gördüğüm yere ilerledim beni gördüğün'de şaşırmıştı...

"Ben...gidicektim...yapamadım seni bırakıp gidemedim...ama ben seni üzüyorum Ahsen...git de seni istemiyorum de gidiyim..."

~~~~~~~~~

~POYRAZ~

Suni tenefüs yaptıktan sonra kucaklayıp arabaya götürdüm hala kendine gelmemişti...ama yapamazdım Ahseni üzmeye hakkım yoktu mutlu olmayı hakediyordu....Ahsen'in telefonunu alıp Biriciğe mesaj attım...

Kime:Biricikardeşim

Ben Poyraz Ahsenler'in evine gel evdekileri oyala ben odasına çıkartıcam...

Bir iki dakika sonra cevap geldi...

Kimden:Biricikardeşim

Tamam hemen geliyorum umarım iyidir yoksa çok kötü olur!

Biriciğin cevabı beni mutlu etmişti Ahsen'in böyle bir arkadaşı olması çok güzeldi...Arka koltuğa geçip oturdum kucağıma aldığım'da dudaklarına küçük öpücükler bıraktım ben bu masumluğu nasıl bırakıp gidicektim...telefonun bildirim sesi gelmesiyle elime aldım...

Kimden:Biricikardeşim

Hızlı ol..

Arabadan hemen inip Ahsen'i kucakladım evin kapısını aralık görünce Biriciğin akıllı bir kız olduğunu anladım...merdivenler'den yavaş adımlarla çıkıp odasına girdim yatağına yavaşça bıraktım kıyafetleri sırıl sıklamdı ama Biriciğin üstünü değiştireceğini düşündüğüm'den içim rahattı...hızlı adımlarla merdiven'den inip arabamın olduğu yöne ilerledim ne yapacaktım...gitmeliydim...arabayı sahil kenarına çekip biraz kafa dinledim...telefonum çalmaya başlayınca cevap verdim...

Abi sen nerdesin birşey oldu sandık insan bir haber verir!

Doruk bir sus oğlum ya

Ahsenle ne oldu hayırlı olsun havai fişeklerden anladım kabul etmiş çok mutlu oldum lan!

Kabul etti'de sonra piç ettim herşeyi abim falan dedi bende sinirlendim elimde bardak kırılınca oda korktu göle düştü falan işte ulan ne boktan hayatım var!

Abi sen söyledikleri'nin farkında mısın? Elin nasıl? Ahsen iyi mi?

Elimi siktir et Ahsen'de iyidir herhalde aklım onda ama Biricik yanın'da

Biricik mi?

Evet

Tamam abi neredesin yanına geleyim ?

Ben gidiyorum

Nereye abi sen delirdin mi lan?

Amerikaya dönücem

İzin vermiyorum lan!

Sen'den izin isteyen yok!

Ahseni bırakıcaksın yani ulan kızın hayatına niye girip bok ettin niye kafasını karıştırdın adam mısın lan sen? Hemen pes ediyorsun ne oldu ulan hani seviyordun senin sevgine sıçayım!

Dedikten sonra yüzüme kapattı şerefsiz kardeşim haklıydı...uyuşturucu'dan kurtulmaya çalıştığım sıralar tanışmıştık onun sayesin'de kurtulmuştum o illetten ve yine haklıydı gidemezdim...hızla arabaya binip sevdiğim kadı'nın evine sürmeye başladım arabayı biraz geriye park ettim yürümeye ihtiyacım vardı...sokak lambası'nın yanın'da durup düşünmeye başladım yanımdaki haraketlilik hissedince hemen odaklandım...Ahsen...bir an şaşırsamda kelimeleri toparlamaya çalıştım...

"Ben...gidicektim...yapamadım seni bırakıp gidemedim...ama ben seni üzüyorum Ahsen...git de seni istemiyorum de gidiyim..."dediğimde beklemediğim bir haraket yapıp yüzüme yumruk attı..

"Gerizekalı git dermiyim ben sana" dediğimde yumruk attığı yeri tutup acımış gibi yaptım...

"Özür dilerim çok acıdımı öpsem geçer mi?" diye sorduğunda..

"Geçer" dedim yanağıma yaklaştığı sırada kafamı çevirip dudaklarımızı birlestirdim...

~~~~~~~~

Bu bölümü söz verdim diye yazdım inşallah beğenmişsinizdir sizi çoook seviyorum...

Yorumlarınızı ve votelerinizi bekliyorum...