Seni Bekledim

Bölüm/8(Şapşal&Cadı)

************************************
Poyraz karakterini daha tam olarak tanıyamadınız bir iki bölüm sonra Poyrazdan yazıcam ve birşeyler ortaya çıkıcak bölüm sık sık yayınlayamıyorum ama önsözde yazdığım gibi okullar kapanınca söz veriyorum sık sık bölüm paylaşıcam okuyan herkesi çok seviyorum :)))
***********************************
"Bunu benden isteyemezsin güzelim yemin ediyorum kafanı klozete sok desen daha kolay olurdu"

Poyrazla eğlenmek çok hoşuma gidiyordu ama bir şaka olduğunu belli etmemek için çabalıyorum...

"Tamam Poyraz demekki beni istemiyorsun akşam annemlere içgüveysi ol dedim ne olur bu evde kalmak istediğini söylesen evlenince bence birşey olmaz ben odamı bırakamam!!!"
Gülmemek için çabalıyordum bir yanda yüz hatlarını her mimiğini inceliyordum...

"Allahım...Ahsen sevgilim aşkım hayatım kalbim sevdiğim mutluluğum huzurum çocukluğum herşeyim lütfen bunu benden isteme"
Onun bana söylediği kelimelerden mest olmuşken dayanamayıp...

"Şakaydı..."
Sadece bunu söyleye bilmiştim..
Düştüğümde ikimizde yerden kalkmamıştık annemin tekrar seslenişiyle kapıya hızla ilerledim...

"Yakışıklısın falansın ama annem seni odamda görürse bu halinden eser kalmaz canım"
Söylediğime alayla güldüğünde kapıyı sertçe kapatıp çıktım...
~~~
"Ahsencim seni gördüğünden beri oğluşumu göremiyorum sürekli senin yanında"

Oğluşum demesine gülmemek için kendimi tutarkenPoyraz içeriye girdi..

"Akşam yemeğe çıkıyoruz diymi ben rezervasyon yaptırdım akşam yedi gibi almaya gelirim sizi"

Anneme baktığımda Poyraza olumlu şekilde kafasını salladı..

"Poyrazcım Ceren ve Yiğitede haber verdiniz mi?"

Annemden gelen soruyla ikimizde birbirimize baktık Poyrazın yüz ifadesinden ne düşündüğünü anlayamıyordum... gözlerime bakıp gülümsedi ve göz kırptı bende aynı hareketi yapmak istedim ama göz kırpamadığımdan rezil olmuştum Poyrazda benimle alay eder gibi gülmüştü.

"Onlarada birazdan haber vericektim ama geliceklerini pek sanmıyorum"

Poyrazın söylediğiyle annem hemen ona baktı...Poyraz bana bakıyordu sanki yüz ifadelerimden neler hissettiğimi anlamaya çalışıyor gibiydi...Yeşim Teyze sessizliği bozmuştu.

"Poyraz oğlum niye gelmesinler sonuçta önemli bir konuyla ilgili konuşucaz eminim ki Ahsende Yiğitin orda olmasını istiyordur"

Üçüde bana dönmüş birşeyler söylememi bekliyorlardı en sonunda dayanamayıp konuşmaya başladım..

"Yeşim Teyzecim abim bana sormadı Cerenle nişanlanıcak larında benimde sormama gerek yok Poyraz ve benim aramda olan birşey ben abimin bizi onaylayacağını sanmıyorum sonuçta Poyrazda abimde birbirlerinin ne haltlar yediğini biliyorlar ki geçmişte kalan şeyler bunlar biz Poyrazla aramızda hallettik...yani halledicez..."

Üçüde bana şaşkınlıkla bakıyorlardı böyle bir tepki beklemiyorlardı belli ki gerçi bende beklemiyordum.Poyrazın bana tatlı bakışlarından öpesim geldi ve öpücektimde...

"Poyraz bizim işimiz vardı"
Salak bir bakış attıktan sonra...

"Yooo ben hatırlamıyorum"
Beni sinir etmeye çalıştığı yüzünden belliydi göz kırptığında bu sefer ona kanmadan gözlerimi patlattım tehditimi anlamış olucakki...

"Şu an hatırladım çok işimiz vardı bizim"

Yeşim Teyze bu halimize gülüyordu annem yüzündeki ciddiyeti bozmadan söze atladı..