Sabah uyandığımda evde kimsenin olmadığını kolaylıkla anlayabilmiştim. Merdivenlerden inerken dün olanları unutmaya çalışıyordum.Mutfağa gidip dolapta tost malzemelerini aldım tostu hazırlayıp sevdiğim kırmızı tabağa yerleştirdim ve salon koltuğuna atlar bir pozisyonda oturdum.Zilin çalmasıyla kapıya ilerledim kapıyı açtığımda abimi gördüm ve onun arkasında Poyrazı hiç bir şey söylemeden merdivenlere yöneldim, yürürken arkama dönüp bir saniye bile bakmamıştım.Odama çıktıktan bir süre sonra kapı çaldı...
"Girebilir miyim?? "Bu abimin sesiydi içimdeki korku bir anda yok olmuştu...
"Gir!"sesimde bir soğukluk olduğunu farketmiş olmalı...kapı yavaşça açıldı abim hemen lafa atladı.
"Kahvelerin yerini bulamıyoruz sen hazırlasan olur mu kardeşlerin bitanesi?"sesindeki sevimliliği hissedebilmiştim büyük ihtimalle moralimi yerine getirmeye çalışacak abim ve kahvenin yerini bulamamak!!!tamamıyla yalan kahveyi bile o alır...
"Tamam abicim ama seni kırmamak için sadece"
" Tamam güzelim"
"Sen in ben geliyorum hemen"
Abim merdivenlerden inerken saçlarımı düzeltip bende indim abim koltukta oturuyordu Poyraz ortalıkta yoktu gitmişti büyük ihtimalle...mutfağa doğru ilerledim abiyle bana iki tane bardak alıp nescafe yapmak için su kanattım bardaklara sıcak suyu ekleyip birazda süt koydum...bardakları elime alıp sağa döndüğümde bir çığlık patlattım Poyraz tam dibinde beni izliyordu...elimdeki bardaklar yere düşmüş kahve heyete dökülmüştü...
"Korktum mu?"
Yok canım keyfimden çığlık attım ben zaten...
"Biraz...farketmedim geldiğini"
Ciddi anlamda duygusuz bakıyordu herşey dün bitmişti...
"Bende şimdi geldim biryere gitmem gerekti"
Nereye gitmişti acaba...
"Anladım"
Eğilip kırılan bardak parçalarını toplarken oda su bardaklarına yöneldi tam su dökerken...
"Nişanlanıyorum!"
Bir anki sinirle elimde duran bardak parçalarını sıktım ve elimden kanlar akmaya başlamıştı elimi arkama saklayıp...
"Çok sevindim"
Elimdeki kanların süzülüp yere aktığını farkettim canım çok acıyordu ama kalbimin elimden daha çok acıdığı kesindi...
"Bir anlık bir karardı"
"Tam senlik bir hareket Poyraz"
Elimdeki kırık parçaları istemsizce daha çok sıktım sanki kalbimin acısını elimden çıkartıyordum...yerdeki kanlara bir süre baktıktan sonra arkada duran ellerimi kollarımdan tutarak çekti...
"Ahsen ellerin..."
"Önemli bişey değil!!"
"Avcunu aç güzelim lütfen"
Bana güzelim demesine çok sinirlenmiştim...
"Bana güzelim falan deme duydun mu beni?..sen artık nişanlına söyle onları" avuçlarımı elleriyle yavaşça açtı ve kırıkları kendi eline alıp hiç beklemeden sıkmaya başladı...
"Böylemi yaktım canını söyle güzelim"
"Poyraz tamam dur yapma"
"Dur deme bana...ben senin canını bu kadar çok yakarken benim için üzülme!!!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Seni Bekledim
Romance"Bir duygu vardır kalbi durmadan çarpar insanın buna bişey derler hani aşk mıydı senin adın ?" Seni bekledim ben...her an sen vardın yanımda sen benim çocukluğmsun nefesim,ilk aşkım,her an yanımda kal olur mu gitme bir daha beni bırakıp sar kollari...
