The Hotel Room No. 308

Chapter Nine

Aira: ahh! Boy! Bakit 'di mo ako pinuntahan nung recess?

Brandon: sorry Aira ha, masyadong busy, 'di ko natandaan (reb plag)

Aira: ahmm, ganoon pala. Pero paano mo nalaman pangalan ko?

Brandon: ahh, tinanong ko kay Jessie.

Aira: Kailan, nung nag-excuse ka?

Brandon: oo. Tara gala tayo.

Aira: sige, saan?

Brandon: Kung saan tayong dalawa lang ang magkasama.

Aira: saan 'yon? Sa impyerhell???

Brandon: 'wag doon, maraming tao roon.

Aira: sige, sa heaven na lang. ( ͡° ͜ʖ ͡°)

Brandon: 'wag, malayo. Sa kanto na lang. Hawakan ko kamay mo.

Aira: 'wag, 'di ko pa nga nalalaman pangalan mo! (tama behaviore)

Brandon: sige, 'pag sinabi ko pangalan ko, pwede na? Oh, ako si Brandon. *hinawakan kamay ni Aira*

Brandon: wala ka bang tiwala sa akin?

Aira: Mayroon naman, alam kong diyan lang tayo sa kanto pupunta at hindi mo ako itatanan.

Brandon: oh good, 'di naman talaga kita itatanan eh. Ayoko sa 'yo.

Aira: grabe siya oh! Feeling mo gwapo ka!

Habang naglalakad sila, biglang humamog, kaya sumilong muna sila. Kumain sila ng lugaw, tumambay, nagdaldalan, at nagsabi sa isa't-isa kung ano ang iba nilang katangian.