ევროპული მეგობრობა?

თავი 7

ვაჩესთან საკმაოდ ლამაზად მივედი, ნორმალურზე ცოტა მოკლე კაბა, ჯორდანები და თეთრი კროპ ტოპი მოვირგე, თმა ჩამოვისეწორე და მსუბუქი მაკიაჟი გავიკეთე.
ალბათ გიკვირთ თუ მასთან ყოფნა არუნდა რაღას ეპრანჭებაო.
მაგრამ გოგონებოოოო... გოგონებო ჩემი არუნდა გაგიკვირდეთ, ხანდახან ლამაზად ყოფნა თავდაჯერებას მატებს ადამიანს.

ზუსტად 7:00 ზე კარებზე დავუზარუნე, მაღალი ელექტრო მუსიკის ხმა ისმოდა.
კარები სიცილით გამიღო, უკან სამი ბიჭი ედგა
- მელლლ
- რახდება?- საკმაოდ გაკვირვებული ვიყავი
- ბიჭებმა მომაკითხეს და პატარა ფართი მოვაწყეთ, არააა.., თუგინდა ეხლავე გავყრი ყველას, რათქმაუნდა თუგინდა რომ მარტონი ვიყოთ სახლში- კარებს იდაყვით მიეყრდნო და წარბაწეული ღიმილით მიყურებდა
- არმაქვს პრობლემა- გვერდით გავწიე და სახლში თამამად შევაბიჯე

ამდენ ბიჭში ერთი გოგო ვიყავი, ცოტა არაკომფორტული იყო მაგრამ თან სასიამოვნო ამხელა ყურადღება.
მოულოდნელად ერთერთმა ხელში ჩამავლო და დივნისკენ გამაქცუნა
- ხო დალევ??
- კი რატომაც არა- თვალებით ვაჩეს ვეძებდი მაგრამ არსად ჩანდა
- ოოო ახალი გაბედული ჩანს- ჭიქაზე ალუბლის არაყი ჩამომისხა და სახეზე ამაკრო დალიეო, გარშემო სულ ბიჭები მედგნენ და ჩემს ჭიქებს ითვლიდნენ.
- ცეკვის დროა!!- ხმამაღლა შემოძახა ერთერთმა და დივნიდან წამომაფრინა
- არა მე არშემიძლია- თავბრუ მეხვეოდა და სიტყვები ძლივს ამომქონდა პირიდან
- თავის დაფასება არგინდა, სხვებს ხომ არგავხარ?- ხტუნაობა დაიწყო და აყოლა სცადა
- არშემიძლია- ხომ გახსოვთ ჩემი გულის ამბავი?
- შეგიძლია შეგიძლია- მისკენ ახლოს მიმწია მაგრამ ნაცნობმა შემოჭექა
- რახდება აქქ!!! - ვაჩე ბოთლით ხელში წარბებ შეჭმუხნული იდგა
- ვაჩე ამგოგოს ცეკვა არუნდა
- მერე როარუნდა რასაძალებ სულ გამოყლევდი? მოაშორე ხელები მალე- ჩვენკენ წამოვიდა
- არმოვაშორებ მასთან სიახლოვე მომწონს
- ყლეზემახატია რამოგწონს, მალე მეთქი სანამ გარეთ გადაგსვი ლუკა- მხარზე ჩაავლო ხელი და სერიოზული სახით უყურებდა
- რაგჭირს შენ ტოო- ვაჩემ მზერა ჩემკენ გადმოიტანა
- მელლ.. მელლ- ხელი ნაზად მომკიდა და ცალკე გამიყვანა
- ვაჩე...
- მელლ მთვრალი ხარ ვერხედავ? რასეტმასნები სხვა ბიჭებს გინდა გამაგიჟო თუ ყველა მომაფრენინო აქედან!?
- ვაჩე... - ვერაფერს ვამბობდი და კიდევ უფრო მძაბავდა მისი მკაცრი ტონი
- რას ჩაიხვიე ეს ვაჩე, რამე დაგიშავეს? ვინმე ზედმეტად ხოარ შეგეხო?- ჩემკენ დაიხარა და სახე სახესთან გამისწორა
- თავბრუ მეხვევა ნუყვირი..- ამოიხვნეშა, ხელში ამიყვანა და ოთახისკენ წამიყვანა, საწოლზე ნაზად დამაწვინა და ნელა დამადებინა თავი ბალიშზე, თვითონ კი გარეთ გავიდა და ბოლოხმაზე გაჰყვიროდა აენძრიეთ აქედანო.
მოულოდნელად სუჩუმე ჩამოწვა და ოთახში შემოვიდა
- ასე უკეთესია?
- სიჩუმე კაია...- ჩაიცინა და გვერდით მომიჯდა
- რამდენი დაგილევია მელ, ამაღამ აქ დარჩი
- შენთან?
- ჩემთან...
- გვერით მომიწვები? - არვიცი რატომ ვუთხარი  მაგრამ ჩემმა ნათქვამმა ძაან გააკვირვა
- მელ დარწმუნებული ხარ?
- კი
- მთვრალზე ადამიანი ყოველთვის სიმართლეს ამბობს და აკეთებსო ტყუილად კიარაა ნათქვამი - ჩაიცინა გვერდით მომიწვა და მუცელზე შემომხვია ხელი, თავ თმაში ჩამირგო და თითქოს იყნოსავდა
- დღეს ულამაზესი იყავი
- შენგამო არა
- მჯერა- ამასიტყვის მერე სიზმრებს მივეცი.