ევროპული მეგობრობა?

თავი 12

მაქსიმალირად ვეცადე კომფორტულად ჩამეცვა, რათა გაართობაში ხელი არ შემშლოდა.
ვაჩე მანქანაზე მიყუდებული მელოდებოდა და თან ეწეოდა. მზის სხივები მის მოყავისფრო მოქერო თმას ძალიან მბზინვარეს ხდიდა, და ოქროსფერში გადაჰყავდა, მისი თაფლისფერი თვალებიკი საშინლად ბრწყინავდა. ბოლის ყელში გადასვლისას ეგრედრწოდებული " ყარყრატო" წინ საშინლად სექსუალურად იწეოდა და ამყველაფერს კიდევ უფრო სექსუალურს მისი ხელები ხდიდა, რაზეც ვენები მკაფიოდ იყო ამობურცული. არასდროს მიკოცვნია ბიჭისთვის რომელიც ეწევა. ალბათ რა საშინელი გემო ექნება პირში, მაგრამ ვაჩე საკუთართავთან მეტად ჰიგიენური და მოწესრიგებული იყო, სახლს თუ არ გავითვალისწინებთ. კიბეზე სწრაფად ჩავირბინე, საყვედურით შემეგება.
- სად ხარ ამდენხანს, დაგვაღამდა
- ნუ მეწუწუნები, მანქანის კარებს არგამიღებ?
- აუფ, მე ხომარ ჩაგსვა ბარემ?- სარკაზმი შეურია
- კაი არმინდა- უკმაყოფილო როჟა დავუკერე
- კაი რას იბუსხები. შემოურბინა კარები გამიღო და კმაყოფილი სახით მიმითითა დაჯექიო.
- მადლობა, ძალით ჯელტმენო-ჩავჯექი
- ძალით?- მანქანას შემოურბინა და გვერდით მომიჯდა- მე ყოველთვის ჯელტმენი ვიყავი
- ხოო რაღაც არმახოვს.
- მართლა რა აუტანელი ხარ,- გაიღიმა-სწორედ ეგ მომწონს შენში.

მთელი გზა ხმა არცერთს არ ამოგვიღია ისე მივედით პარკში.

-კარგი მელ, ხალხმრავალი ადგილია, ვინმე გოგომ თუ თვალი გამომაყოლა, ან ფლირტი სცადა, ხომიცი არუნდა იეჭვიანო- თვითსიამაყე მოაწვა, გამაღიზიანებლად ამოუშვა ეს წინადადება პირიდან.
- შეიძლება სიმპატიური ხარ, მაგრამ ამბიციური უფრო.
- ფიქრობ რომ სიმპატიური ვარ?- წინ გადამიდგა.
- არაგიშავს- ნაგლად მივუგდე და გვერდით გავწიე. დაიგრუზასავით. როგორცკი პარკში შევედი უზარმაზარი სწრაფი მატარაებელი დავინახე და თითი გავიშვრიე უზარმაზარი ინთუზიაზმით.
- აქ მინდა დაჯდომა. ვაჩეს შევხედე და ფერგადასული გაშეშებული იდგა.
- აქ?- შიშით მკითხა, ვერშევიკავე თავი და სიცილი ავტეხე.
- რაიყო გეშინია?
- მეე? ჰაჰ წამოდი ბილეთებთან- ამაყად გამიძღვა წინ, მაგრამ ვიცოდი რომ ეშინოდა, რადგან, პატარაობაში ამის გამო ბომბორას პარკს ვერიტანდა.