დილით ადრე გამეღვიძა საშინელი თავის ტკივილის გამო, არაფერი არ მახსოვდა და პახმელია მჭამდა ამას დამატებული. გვერდით გადავტრიალდი და დავინახე როგორ ტკბილად ეძინა ვაჩეს, მზის სხივები სახეზე ისე ეთამაშებოდა რომ, გთხოვდა შემხე, მომეფერეო.
ცოტახანი ვუყურებდი და ვტკბებოდი, მაგრამ უეცრად თავში დამკრა და გამიჩნდა არსადიან წამოსული კითხვები.
რატომ იწვა ჩემს გვერდით? რამე გვქონდა თუარა ან გამოიყენა თუარა შანსი რომ არაფხიზელ მდგომარეობაში ვიყავი.
საშინლად შემეშინდა, შემეშინდა რომ ვაჩემ შესაძლოა მართლაც მთვრაზე ამაგდო.
შიში ბრაზში გადამეზარდა და ფიქრების გადამკიდე წამოვხტი ლოგინიდან
- რა ჯანდაბაა!!!- ვაჩემ თვალების ფშვნეტა დაიწყო და იდაყვს დაეყრდნო
- მშვიდად რაიყო- საშინლად ბოხი ხმა ქონდა
- ვაჩე რაჯანდაბაა თქო
- რაზე მეკითხები?-გაკვირვებული სახე ქონდა, ახალგაღვიძებულზე პატარა ბავშვს გავდა
- რარაზე გეკითხები!? შენ რა მთვრალი შემიტყუე ლოგინში?- გაბრაზებული ტონით ვიცვავდი ფეხზე
- შენ სულ გადაირიე? ეგეთი გგონივარ?- ტონი მასაც დაუმძიმდა და მუცელზე შემომხვია ხელები.
- აბა ეს რასნიშნავს!!! რაგინდა ჩემს გვერდით, ერთი და იგივე საწოლში!? რატო ვიღვიძებ პახმელიაზე შენს გვერდით?- ჩავიცვი და წელში გავიმართე, ჩანთას დავტაცე ხელი და კარებისკენ წავედი. ვაჩემ საშუალება არმომცა და მაშინვე ხელზე მეტაკა იქვე დამაპაუზა.
- მელ მომისმინე და დაწყნარდი, სხვანაირად ფიქრობ შე ბინძურო გოგო- სიცილი შეერია
- ბინძურო? კიდევ მევარ ბინძური? - ხელი გავაშვებინე და კარები გავაღე-თვალით აღარ დამენახო ვაჩე დადიანო!!- ბოლოხმაზეღა ვყვიროდი, ნამდვილად არმეცინებოდა და ისე გამოვარდი სახლიდან უკანაც არმიმიხედავს. ვაჩე უკან ანერვიულებული საცვლის ამარა მომყვებოდა და თან ჩემსახელს განუწყვეტლივ ყვიროდა
****
მთელი დღე მირეკავდა. მეკი არმინდოდა იმსი გაფიქრება რაც იმწამს მიტირალებდა თავში. ორი ვარიანტია ან ვაჩე მართალია და არაფერი იყო ანკიდევ მთვრალზე როგორც ყველა უბრალო გოგოს ისე მომექცა.
შეტყობინება შეტყობინებაზე მომდიოდა
*მელანო ნუ მანერვიულებ აიღე ყურმილი*
*მელანდო დაგერხევა იცოდე*
*ჩემს ნერვებს ნუ ცდი*
*მელანო სად ხარ!!*
*მენალო ორი წამით მაინც მომისმინე*
*მელანო მართლა ეგეთი გგონივარ? მართლა გგონია რო მაგას გაგიკეთებდი!?*
*ყოჩაღ შენ! არვიცოდი თუ ეგრე ფიქრობდი ჩემზე, ყოჩაღ მელანო, სულ სხვანაირი მეგონე*
YOU ARE READING
ევროპული მეგობრობა?
Romance"წელზე ხელი ნაზად მომხვია და თავი მხარზე ჩამომადო, მოულოდნელად ყურთან ჩუმი ნაცნობი მაგრამ დროისგან საკმაოდ დაბოხებული ხმა ამოვიცანი. - მომენატრე მელანო. " მელანო 21 წლის სტუდენტი გახლავთ, რომელიც წარსულს მიბარებულ პირველ სიყვარულს ხელახლა გადაეყრებდ...
