20 Haziran 2022, saat 00.02
Güneş Terkan
Sevgili Günlük,
O gideli neredeyse on ay oldu günlük. Hayatım, ondan sonra oldukça monoton geçiyor... Her günüm birbirinin tıpatıp aynısı sanki.
Derslere giriyor, yemek yiyor, uyuyor ve haftada en az üç kere onun mezarına gidiyorum. Hayat çok garip günlük, git gide onun kokusunu unutuyorum.
Onu her özlediğimde bana bıraktığı mektubu okuyorum.
Onu her özlediğimde kalbimi dinliyorum.
Ben ona söz verdiğim gibi herkesin derdine derman olmaya çalışıyorum, umut olmak istiyorum. Veya bunu sadece Berfu için başarmak istiyorum.
Bilemiyorum, ben sanırım ölmek ıstiyorum.
Yine de şimdilik kimse bizim yaşadıklarımızı yaşamasın, çok mutlu olsun diye çabalıyorum. Sence bana hala gamzeleri çıkarken gülüyor mudur günlük?
Sana ondan sonrasını anlatayım biraz da. Antidepresanlar, intihar denemeleri, bir sürü ilaç, iyileşeceksin diyen yüzler...
Benim bir ilaçla iyi olacağıma inanmışlar, buna gerçekten inanmışlar sen inanabiliyor musun?
Benim ilacım oydu, zehirim oldu.
Benim masum yanım oydu, günahkar oldu.
Benim mutluluğum oydu, hüznüm de o oldu.
Benim başlangıcım oydu, sonum da o oldu.
Sence ben nasıl iyi olabilirim günlük?
Bir de unutmadan günlük, bu sana artık son yazışım. Bu defteri yakacağım. Merak etme kopyası Berfu'nun odasında gizli. Eğer birisi okumak isterse hayatımı, bulsun diye sakladım.
Umarım bana kızmazsın günlük.
Umarım bana kızmazsın Berfu, çünkü ben artık dayanamıyorum.
Bekle beni güzelim, senin yanına geliyorum.
Güneş Terkan.
---
Herkese merhaba, uzun zaman sonra kısa bir serüven ile sizlerleyim. Hikayemiz burada sonra erdi. Bundan sonrası sizin zihninizde saklı.
Berfu ve Güneş benim zihnimde bulutların üzerinde birlikte süzülüyorlar. Ikisi de tertemiz, hayal ettikleri gibi yan yanalar şu an. Umarım siz de onlara tertemiz bir gelecek armağan edersiniz.
Şimdilik benden bu kadar, bir senelik yks macerası ile buraya gerçek bir ara vermenin zamanı geldi.
Sizleri seviyorum, sağlıkla kalın.
