Ik liep naar Eva. Ha, daar ben je. Zei Eva vrolijk. Ik dacht echt in mezelf hoe kan je hier zo vrolijk zijn? Maar glimlachte toch maar. ' wil je weten wat je gaat eten? ' vroeg ze aan me. Ja graag zei ik. In mezelf dacht ik echt zo van neeeeee. Maar ja ik moest hier zo snel mogelijk weg. Mijn eigen leventje weer beginnen niet in deze "kliniek". Ook al was het de eerste dag ik vond het nu vrezelijk. ik zat diep na te denken over van alles en nog wat. maar werd uit mijn gedachten gedreven door Eva die riep dat het eten er was. pasta met vette roomsaus. ik schreewde het uit in me zelf. maar liet niks merken. (zo als altijd) Rosa ga jij maar hier zitten ze wees naar een meisje met rood haar en zomer sproeten en super dun. ik werd er gewoon jaloers van. Rosa doe je je haar even in een knot boven op je hoofd? werd er tegen me gezegt toen ik mij eten kreeg. 'waarom dat zit toch niet lekker? vroeg ik dat leggen we nog wel uit vanavond tijdens je kennismakings avond.' 'moet het hele bord leeg?' vroeg ik. 'ja de meiden hier moeten alles opeten en mogen daarna een half uur niet naar de wc. alleen als het ' echt ' nodig is. maar dan gaat er iemand bij staan. ' werd er naar ne ferluisterd door het meisje naast wie is zat. ze stelde zich voor als: Kyra. het leek me wel een aardig meisje.
na een half uur had ik mijn eten met moeite op. ik kreeg op dat moment ook een stem in mijn hoofd. spuug je eten onmiddlijk uit je word er dik en vet van. zei het stemmetje. ik negeerde het stemmetje en ging verder met wat ik aan het doen was. al snel werd ik moe en ging ik slapen. ik dacht: de dag begon leuk maar eindigde vrezelijk. maar ja nu lekker slapen
JE LEEST
strijd tegen Anorexia!
Teen FictionRosa is een meisje van 15 jaar. ze heeft een vriendje, hij heet Thomas. Rosa heeft alleen 1 probleem ze heeft anorexia. als dit bekend is bij Thomas gaan ze er samen iets aan doen om Rosa te helpen uit de anorexia.
